کوچ غم انگیز مرد اخلاق ارتباطات و رسانه

امیر بشیرنژاد - دانش آموخته دکتری مدیریت رسانه

شنیدن خبر درگذشت دکتر سید وحید عقیلی استاد علوم ارتباطات در صبح روز یکشنبه ششم خرداد، برای آنها که حلاوت شاگردی این استاد فرهیخته را درک کرده اند، بسیار تلخ و غیرباور بود.

کانال عصر ایران در تلگرام

از سال های دور دکترعقیلی را می شناسم. مردی در عین سادگی، شیک پوش و آراسته و البته خوش صحبت که در مراودات و ارتباطات اجتماعی سرآمد و زبانزد بود. آن زمان که رییس دانشکده علوم انسانی دانشکده علوم و تحقیقات بود در اتاقشان همیشه به روی دانشجویان و مراجعه کنندگان باز بود و درهمه حال پاسخگوی همه اعم از دانشجو و استاد بودند.

از محاسن دکترعقیلی حسن اخلاق و آرامش و طمانینه ای بود که در رفتار و کردار ایشان هویدا بود. همیشه گوش شنوایی برای شنیدن داشت در زمانه ای که شاید بتوان گفت شنیدن خریدار چندانی ندارد. باید اذعان داشت که جزو معدود افرادی بود که هم خوب حرف می‌زد و هم حرف های خوب می زد.
لحن آرام و شیرینش برای همه دانشجویانی که افتخار شاگردی ایشان را داشتند جذاب و دلنشین بود و در عین حال فراموش نشدنی.

شیوه تدریس و اداره کلاس های درس ایشان خودش یک کلاس درس بود. هرچند خود او اجباری برای حضور دانشجویان در کلاس درسش نگذاشته بود، اما همان اندک دانشجویانی که خیلی تقیدی به آمدن و حضور مستمر و منظم در دانشگاه و کلاس درس نداشتند، گویی برای آمدن و حاضر شدن در جلسه درس دکتر عقیلی الزام داشتند چرا که اطمینان داشتند در صورت عدم حضور، قطعا پشیمان خواهند شد.

دکتر عقیلی

این استاد فقید ارتباطات چند دهه از عمر پربارش را در دانشگاه ها و رسانه های مختلف فعالیت داشت و نیروهای زیادی را تربیت کرد، کتاب های مفیدی هم از خود به یادگار گذاشت که نه تنها محل رجوع ارتباطات و رسانه، بلکه در حوزه علوم انسانی حائز اهمیت و درخور توجه هستند.

وجود دکترعقیلی و بودن او برای دانشجویان حوزه ارتباطات و رسانه بسیارمغتنم بود. در کنار تخصص و تعهدش ، بیانی شیوا و گیرا داشت که هیچ وقت در کلاس درسش احساس خستگی احساس نمی شد.
درکنار اینکه همواره استاد و معلمی درجه یک بود، دوستی دلسوز و پدری مهربان برای شاگردانش بود.

او در همه حال با احترام از افراد یاد می کرد، حتی از کسانی که بسیاری از مرزها و خط و خطوط را جابجا کرده بودند. در واقع متانت و بزرگ منشی با این مرد بزرگ عجین شده بود.

دکترعقیلی مهربان و خوش قلب خیلی زود آسمانی شد و با رفتنش دوستداران خود را با خاطرات خوبش تنها گذاشت. بی تعارف باید گفت در حوزه رسانه و ارتباطات همانند استاد عقیلی کم داریم که سوای تخصص وتعهدش درحیطه کاری، انسانی اخلاق مدار و مردمدار بود، و چه خوب است تا هستند بیشتر قدردان آنها باشیم. او خودش نمونه بارزی از افرادی بود که همیشه قدردان اساتیدش بود و با احترام و نیکی از آنها یاد می کرد.

این استاد فرهیخته و ارزشمند با وجود اینکه طی سال های اخیر مورد بی مهری ‌ و کم لطفی های فراوان قرار گرفته بود، اما با نجابت و سعه صدر از کنار حواشی عبور کرد.انسانی دغدغه مند بود و به دور از حاشیه ها کار خود را به بهترین شکل ممکن انجام می داد.
باور کردن هجرت استاد عقیلی خیلی سخت و جانکاه است. برای او که به گردن امثال بنده حق زیادی دارد از خداوند رحمان آرامش ابدی در کنار نیکان و صالحان آرزو داریم. یادش گرامی