سعید نمکی وزیر بهداشت دولت روحانی نوشت:
در ایام کودکیم در کاشان پیرمردی تنها و تندخو در اتاقی متروک همسایهمان بود. مادرم از سر دلسوزی گاهی غذایی میداد برایش ببرم. به زمین و آسمان ناسزا میگفت و با یکی از بزرگان محل بدتر بود و او را مسبب همه بدبختیها میدانست. مثلاً وقتی طوفان شن شهر را فرا میگرفت میگفت از وجود نحس این فلان فلان شده است که به این شهر و مردم بلا نازل میشود.
حال مثال حضراتی است که در مناظره جهت تطهیر خود شیوهای جز ناسزا به دولت آقای روحانی نمیشناسند. اینجانب قصد دفاع از فرد یا جناح سیاسی خاصی ندارم چون اهل کاشانم نه اهل سیاست که همشهریم سهراب میگفت: من قطاری دیدم که سیاست میبرد و چه خالی میرفت. حمایتم از دکتر پزشکیان نیز حمایت از پاکدستی، مردم دوستی، شجاعت و اعتقاد راسخ به اعتلای وطن است.
مدتهاست کتاب خاطرات ایام کرونا را آماده و به دلایل خاص انتشارش را به زمان مناسب دیگری موکول کردهام. مع الوصف ادعای خالی از پشتوانه علم و انصاف و حقیقت افرادی که حتی یک ساعت تلخی مدیریت آن ایام را نچشیده و بیسبب به بهانه تخریب دیگران و تطهیر خویشتن حرکتی عظیم و ملی را که با تلاش همه مدیران و مردم این سرزمین در اوج تحریمهای ظالمانه انجام شده مخدوش جلوه میدهند، سبب شد تا خود و همکارانم مطالب و مستنداتی را به مرور در نوشتار آینده به استحضار ملت شریف ایران برسانیم.
مستندات علمی و قابل دفاعی که بیان میکند با همدلی و وفاق ملی در آن شرایط سخت چگونه عمل شد و ورود واکسن به شکل مستمر از چه زمانی و توسط چه کسانی پیگیری شد و فراهم آوردن بستر مناسب جهت تولید داخل نیز از کِی و چگونه انجام شد. نیک بدانند که:
«کسی که آتش کین میزند به خرمن مهر
ز شر دوزخ سوزنده اش نخواهد رست».