در دنیای پرهیاهوی نجوم و اکتشافات فضایی، یک نام به طور خاص توجه دانشمندان و عموم مردم را به خود جلب کرده است: بنو، سیارکی که قدرت تخریب معادل ۲۲ بمب اتمی دارد. این جرم آسمانی که هر شش سال یک بار به زمین نزدیک میشود، اکنون در کانون توجه ناسا قرار گرفته است.
به گزارش روزیاتو، محققان با دقت تاریخ ۲۴ سپتامبر ۲۱۸۲ را به عنوان زمان احتمالی برخورد این سیارک با زمین تعیین کردهاند. اگرچه این تاریخ بسیار دور به نظر میرسد، اما آژانس فضایی آمریکا از هم اکنون تلاشهای گستردهای را برای منحرف کردن مسیر بنو آغاز کرده است. در ادامه، نگاهی خواهیم داشت به تاریخچه برخورد سیارک ها با زمین.
دهانه شهابسنگ، معروف به دهانه بَرینجر، در نزدیکی فلگستف آریزونا واقع شده است. این پدیده طبیعی چشمگیر با قطر حدود ۱۲۰۰ متر و عمق ۱۷۰ متر، یکی از بهترین نمونههای حفظ شده دهانههای به وجود آمده پس از برخورد شهابسنگ در جهان است.
دهانه تنومر در صحرای موریتانی با لبه تقریباً دایرهای شکل خود شناخته میشود. عکس مایکل دنیگ به خوبی ابعاد این دهانه را به تصویر کشیده است.
این دهانه با قطری بیش از ۳۰۰ کیلومتر، بزرگترین دهانه برخورد تأیید شده در زمین است. تصویر نشان دهنده گنبد وردفورت، بخش مرکزی دهانه است.
مجموعهای متشکل از ۹ دریاچه که در دهانه شهابسنگی در روستای کالی در جزیره سارما استونی به وجود آمده است که حدود ۱۵۳۰ تا ۱۴۵۰ سال قبل از میلاد شکل گرفتهاند.
این دهانه شهابسنگی در جنوب سرزمین شمالی استرالیا، قطری ۵ کیلومتری و ارتفاع لبه ۲۰۰ متری دارد. بومیان آرنته غربی آن را تنورالا مینامند و مکانی مقدس میدانند.
این مخزن آب در مرکز کبک، نتیجه برخورد یک شهابسنگ در ۲۱۴ میلیون سال پیش است. جزیره رنه-لواسور در مرکز دریاچه قرار دارد و کل مجموعه به «چشم کبک» معروف است.
این دهانه در غرب استرالیا با قطر ۸۷۵ متر و عمق ۶۰ متر، کمتر از ۱۲۰ هزار سال قدمت دارد و در مرکز پارک ملی دهانه شهابسنگی ولف کریک قرار دارد.
این آبریز در انتاریو با وسعت ۱۰ تا ۱۵ کیلومتر، حدود ۱.۸ میلیارد سال پیش شکل گرفته است.
این دهانه ۱۰۰ کیلومتری در سیبری، حدود ۳۵ میلیون سال پیش ایجاد شده است.
دریاچه آکرامان در جنوب استرالیا، بخشی از دهانه ۴۰ کیلومتری آکرامان است که حدود ۵۹۰ میلیون سال پیش شکل گرفته است.
دریاچه قرهکول در دهانهای ۵۲ کیلومتری ای در پارک ملی تاجیکستان قرار دارد که حدود ۲۵ میلیون سال قدمت دارد.
این خلیج در ساحل شرقی آمریکا، نتیجه برخورد شهابسنگی حدود ۳۵ میلیون سال پیش است.
دریاچه بوسوم وی، تنها دریاچه طبیعی غنا، در دهانهای باستانی در جنوب شرقی کوماسی قرار دارد و برای مردم آشانتی مقدس است.
این منطقه حفاظت شده نزدیک پوزنان شامل هفت دهانه است که بزرگترین آن قطری ۱۰۰ متری و عمقی ۱۱ متری دارد.
دریاچه لونار در ایالت ماهاراشترا، نتیجه برخورد شهابسنگی در ۳۵ تا ۵۰ هزار سال پیش است.
این دهانه ۵ کیلومتری در کنتاکی، کمتر از ۳۰۰ میلیون سال قدمت دارد.
این دهانه در لابرادور کانادا، حدود ۳۶ میلیون سال پیش در اثر برخورد سیارکی قدرتمند شکل گرفته است.
این دهانه زیبا در شمال غربی پرتوریا، بین ۲۲۰ تا ۵۲ هزار سال قدمت دارد و شواهد باستانشناسی نشان میدهد که از حداقل ۱۰۰ هزار سال پیش مورد استفاده انسانها بوده است.
این ذخیرهگاه در سرزمین شمالی استرالیا شامل حداقل ۱۴ دهانه است که بزرگترین آن ۲۱۷ متر طول، ۱۱۱ متر عرض و ۱۵ متر عمق دارد.
دریاچه الگیگیتگین در شمال شرقی سیبری، حدود ۳.۶ میلیون سال پیش از برخورد یک سیارک شکل گرفته است.
این ساختار دایرهای شکل ۴۰ کیلومتری در مرز ایالتهای ماتو گروسو و گویاس، بزرگترین دهانه به وجود آمده از برخورد شهاب سنگ در آمریکای جنوبی محسوب میشود.
این دهانه مهم در غرب باواریا و شرق بادن-وورتمبرگ، محل تمرین فضانوردان آپولو ۱۴ بوده است.
این دهانه ۲۳ کیلومتری در جزیره دوون نوناووت، حدود ۳۹ میلیون سال قدمت دارد.
دریاچه لاپایاروی در منطقه اوستروبوتنیای جنوبی فنلاند، در دهانهای ۲۳ کیلومتری قرار دارد که حدود ۷۶ میلیون سال پیش شکل گرفته است.
این دهانه زیر شبه جزیره یوکاتان، نتیجه برخورد سیارکی عظیم حدود ۶۶ میلیون سال پیش است که منجر به انقراض دایناسورها شد. این دهانه دومین دهانه بزرگ جهان است.
در سال ۱۹۰۸، شهابسنگی وارد جو زمین شد اما قبل از برخورد با زمین منفجر شد. این انفجار باعث تخریب حدود ۸۰ میلیون درخت در منطقهای به وسعت ۲۱۵۰ کیلومتر مربع شد.