مطالعهای جدید نشان میدهد که مصرف سنگین و منظم ماریجوانا میتواند خطر ابتلا به سرطانهای سر و گردن را افزایش دهد.
به گزارش زومیت، پژوهشگران به بررسی سوابق پزشکی ۲۰ سالهی بیش از ۱۱۶ هزار فرد بزرگسال آمریکایی دارای اختلال مصرف ماریجوانا (CUD) پرداختهاند. این وضعیت که معمولا از هر ده مصرفکنندهی ماریجوانا گریبانگیر سه نفر میشود، میتواند باعث اختلالهای چشمگیر یا درد شود و علائمی مثل آسیبزنی و پریشانی و تابآوری یا مقاومت دارویی را به دنبال دارد؛ بدین معنی که شخص برای رسیدن به حالت یکسانی از سرخوشی نیاز به مصرف بیشتری دارد.
براساس پژوهشی که ۸ آگوست در مجلهی جاما اتورینولارینگولوژی منتشر شد، شرکتکنندگان مبتلا به CUD در مقایسه با بزرگسالان بدون اختلال CUD بین ۳٫۵ تا پنج برابر بیشتر به سرطانهای سر و گردن مبتلا میشوند. این سرطانها طیفی شامل سرطان دهان، گلو، حنجره، غدهی بزاق و حلق دهانی را دربر میگیرد که شامل زبان، لوزه و دیوارهی پشتی گلو نیز میشود.
دکتر نیلز کوکوت، مؤلف ارشد پژوهش و محقق سر و گردن از دانشگاه کالیفرنیا میگوید پژوهش اخیر یکی از اولین و بزرگترین بررسیها تا این تاریخ است که رابطهی سرطان سر و گردن با مصرف ماریجوانا را بررسی میکند. این پژوهش از این جهت اهمیت دارد که افراد در صورت دانستن ریسک ممکن است از مصرف دست بردارند.
پژوهش یادشده از دادههای جمعآوری شده از پایگاه دادهی TriNetx بین سالهای ۲۰۰۴ و ۲۰۲۴ استفاده کرد که منبعی از دادههای بیماران ۶۴ مرکز سلامت ایالات متحده است. مطالعه علاوه بر بیماران دچار CUD، از دادههای بیش از ۳٫۹ میلیون فرد غیرمبتلا به این اختلال نیز استفاده کرده است.
افراد دارای CUD بهصورت مستقیم با افراد همسن و سال و همجنس خود مقایسه شدند. پژوهشگرها همچنین مصرف الکل و تنباکو را در پژوهش در نظر گرفتند که از محرکهای اصلی سرطانهای سر و گردن به شمار میروند.
احتمال ابتلا به انواع سرطان سر و گردن بهجز سرطان زیرحلقی که بر گلوی تحتانی تأثیر میگذارد، در افراد دچار به CUD در مقایسه با گروه کنترل بیشتر بود. پژوهش یادشده البته چگونگی مصرف ماریجوانا در بیماران را بررسی نکرد. برای مثال مصرف میتواند از طریق دود یا حالت خوراکی باشد. با توجه به این مسئله که دود ماریجوانا حاوی مواد سرطانزایی است که به دود سیگار شباهت دارند، میتوان تأثیر دود بهعنوان عامل محرک این نوع سرطان را بررسی کرد.
بهعلاوه، ممکن است مؤلفههای فعال در ماریجوانا مثل THC، آنزیمهای مشخصی را فعال کنند که زمینهساز سرطان شوند. کوکوت میگوید، خود مواد مؤثر ماریجوانا میتوانند سرطانزا باشند و از سویی خود دود دارای پتانسیل سرطانزایی است.
پژوهش فوق دارای محدودیتهایی است. برای مثل مصرف ماریجوانا بر اساس خودگزارشها ثبت شد و دوزهای دقیق نامشخص بود. بااینکه هنوز زود است که دربارهی ارتباط بین مصرف سنگین ماریجوانا و سرطانهای سر و گردن بهمرورزمان سخن بگوییم، نتایج گزارش میتوانند هشداردهنده باشند.
لازم به یادآوری است که دادههای این پژوهش طی دو دهه تهیه شدند که طی این بازه مصرف ماریجوانا رایجتر بوده است. اگر تأیید شود که مصرف ماریجوانا سرطانزا است، باید انتظار داشت که نرخ سرطانهای سر و گردن مرتبط با این ماده مخدر رایجتر و همراستا با مصرف ماریجوانا باشند.