خاطره مجید مظفری از بازی «گل یا پوچ»

مظفری با بیان اینکه پخش برنامه‌ای مثل «گل یا پوچ» در اشاعه این بازی قدیمی بی‌تأثیر نیست، یادآور شد: این اتفاق جالب توجهی است، چرا که یک بازی قدیمی که اغلب در یک منطقه و محل خاص و بین قشری از مردم رواج داشت، حالا به مناطق دیگر و جمع‌های گسترده‌تری راه پیدا کرده است، آن هم بازی که هیچ بدآموزی یا نکته منفی ندارد.

مجید مظفری با بیان اینکه پخش برنامه‌ای مثل «گل یا پوچ» در اشاعه این بازی قدیمی بی‌تأثیر نبوده، خاطراتش از بازی گل یا پوچ که به سالهای دور برمی‌گردد را مرور کرد.

به گزارش ایسنا، مجید مظفری درباره تولد برنامه «گل یا پوچ» و بهره‌گیری از این بازی در قالب یک برنامه گفت: رفتن سراغ بازی‌های قدیمی که سالم و ساده هستند، اتفاق بسیار خوبی است؛ چراکه بازی‌ مثل گل یا پوچ، بدون هیچ حاشیه‌ای از قدیم الایام تا امروز باعث جمع شدن دوستان و خانواده‌ها دور هم می‌شد و همچنان نیز به برقراری تعامل در قالب یک سرگرمی کمک زیادی می‌کند.

او افزود: این بازی جزو سرگرمی‌های سالمی محسوب می‌شود که قطعاً یادآوری آن به این شکل باعث اشاعه‌اش خواهد شد. مثل باب شدن بازی و سرگرمی‌های جالب توجه دیگری که در شبکه نمایش خانگی اجرا شدند و بعد از پخش برنامه مورد استقبال مردم قرار گرفتند و به جمع‌های مختلف راه پیدا کردند. نمونه این اتفاق «جوکر» است، که بعد از انتشار آن توسط خیلی‌ها در دورهمی‌ها و محافل مختلف توسط مردم بازی می‌شد.

مظفری با تأکید بر اینکه گل یا پوچ از بازی‌های قدیمی است که در خانواده‌ها رواج داشت و دارد، گفت: زمانی که همه به بهانه این بازی دور هم جمع می‌شوند، از خیلی از موضوعات چالش‌برانگیز دور شده و به شکلی به واسطه این تعامل، صمیمیت بیشتری شکل می‌گیرد. این روزها هم خیلی‌جاها می‌بینم و می‌شنوم که خانواده‌ها و دوستان دور هم نشستند و مشغول این سرگرمی قدیمی و ماندگار شده‌اند.

این بازیگر با اشاره به سبقه این بازی بیان کرد: گل یا پوچ بیشتر در قهوه‌خانه‌ها انجام می‌شد. خود من چون بچه جنوب شهر هستم و مسجد جامع به دنیا آمدم، به یاد دارم که چقدر این بازی مرسوم و محبوب بود. زمانی که بعد از رسیدن به سن قانونی به قهوه‌خانه‌ها می‌رفتم، می‌دیدم که مردم با چه جدیتی آن را بازی می‌کنند. در ماه رمضان هم قبل از ترنابازی و افطار خیلی‌ها مشغول این بازی می‌شدند و بعد از افطار هم سراغ ترنابازی می‌رفتند. از همین رو این بازی در قهوه‌خانه‌ها و سمت جنوب شهر بیشتر رواج داشت و مرسوم بود.

این بازیگر با یادآوری تجربه این بازی و تأثیری که روی نگاه و تحلیل‌های هر فردی دارد، خاطرنشان کرد: من خودم بارها و بارها گل یا پوچ بازی کردم و پیشنهادم این است که همه یکبار هم که شده، به سراغش بروند؛ چرا که علاوه بر مفرح و شادی‌بخش بودن آن به دلیل گروهی بازی شدنش، آدم را باهوش هم می‌کند. در واقع روانشناسی نگاه‌ها و تجزیه و تحلیل حالت و رفتارهای رقبا به تشخیص بهتر و ارتقاء هوش تحلیلی کمک می‌کند. در کنار تمام این‌ها، در روزگاری که همه به سختی دور هم جمع می‌شوند، زنده شدن این بازی می‌تواند بهانه خوب و بی‌دغدغه‌ای برای دورهمی‌ها محسوب شود.

تماشاخانه