ظرفیت بالفعل شدن دعوت جامعه به تفکر/ سید محمد بهشتی

سید محمد بهشتی همچنین درباره میهمانان برنامه‌هایی با محوریت «اندیشیدن و تفکر» تصریح کرد:«اینکه درباره معنای زندگی با همه اقشار گفت‌و‌گو شود کار پسندیده‌‎ای است چون معنای زندگی، یک موضوع صرفاً فلسفی نیست و هر کس می‌تواند درباره آن حرف بزند و فکر کند چون موضوع معنای زندگی، آدمیت است.

روزنامه ایران نوشت: از برنامه‌های گفت‌وگو‌محور شبکه نمایش خانگی که مورد توجه اهالی فرهنگ و هنر قرار گرفت، برنامه «سپنج» با اجرای علی درستکار است که به گفت‌وگو با اصحاب فرهنگ و اندیشه پرداخت. فاضل نظری (شاعر)، سید مهدی شجاعی (پژوهشگر و نویسنده)، علی نصیریان (بازیگر)، ساعد باقری (ادیب و شاعر معاصر) و… از جمله چهره‌های مشهور و مؤثر فرهنگی هستند که در این برنامه حضور یافتند. یکی از قسمت‌های پربازخورد این برنامه، میزبانی از مهندس سید محمد بهشتی بود که در روایتی دلنشین از نقش درون صیقل خورده بر احساس رضایت انسان در زندگی سخن گفت.

سید محمد بهشتی، عضو فرهنگستان هنر در گفت‌وگو با «ایران» درباره تجربه حضور در این برنامه و بازخورد مثبت آن در فضای مجازی، میزان تماشاگران برنامه‎‌ای مثل «سپنج» را حاکی از ظرفیت بالفعل شدن دعوت جامعه به تفکر دانست و گفت: «من فکر‏ می‌کنم مخاطبان برنامه‏‌هایی از این دست که در آنها درباره چیستی و معنای زندگی صحبت می‌شود، بیشتر جوانان کشورمان هستند چون هم مشتاقند پاسخ این سؤال‎ها را بدانند و هم بیشتر این احساس را دارند که چیزی درباره این قضایا نمی‌‏دانند در حالی که نسل‏های قبلی تصور می‌کنند پاسخ همه این سؤالات را می‌دانند در حالی که نمی‌‏دانند؛ در واقع نسل جوان ما نمی‌داند و می‌داند که نمی‌داند، برای همین دچار سیری کاذب نشده و می‎تواند مخاطب و دنبال‌کننده جدی چنین برنامه‌هایی باشد.

شاهد این حرفم نیز همین جلسات شاهنامه‌خوانی، مثنوی‌خوانی و امثال اینهاست که برگزار می‌شود و اغلب حاضران و مخاطبان آنها هم جوانان هستند.» او افزود:«یکی از اصلی‌ترین مسائلی که درباره چنین برنامه‌هایی اهمیت دارد مدیریت کردن و اجرای آن برنامه است چون خیلی مهم است که میهمانان یک برنامه در چه فضایی برای گفت‌و‌گو حاضر ‏شوند و به نظر من اینکه مجری یک برنامه، برنامه را طوری هدایت کند که حرف درست از دهان میهمان حاضر در برنامه خارج شود، موضوع مهمی است و مهارت خاصی می‏‌طلبد چون این پروسه به نوعی شبیه یک زایمان فکری است و به نظرم آقای درستکار که مجری برنامه «سپنج» بودند به خوبی از پس این کار برآمدند.»

این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه پلتفرم‌های بخش خصوصی بستر خوبی برای طرح مباحثی مثل معنای زندگی است، گفت: «من فکر می‌کنم میزان استقبال از برنامه‌هایی که در VOD‌ها پخش می‎‌شود نشان می‌‎دهد این پلتفرم‌ها واسطه ارتباطی خوبی برای مخاطب هستند. در زمانه فقدان چنین برنامه‌هایی در رسانه، مخاطب می‌‎تواند انتخاب کند که چه برنامه‌‎هایی را از چه پلتفرم‌‎هایی برگزیند و ببیند و به نظرم میزان استقبالی که از پلتفرم‌هایی غیر از رسانه ملی شده است، نشان‌دهنده ظرفیت این پلتفرم‎ها در برقراری ارتباط است.»

او در عین حال خاطرنشان کرد: «نکته دیگری که وجود دارد این است که موضوع برنامه‌‎ای مثل «سپنج» که درباره معنای زندگی است اتفاقاً مناسب VOD‌هاست چون مخاطب معمولی که این روزها درگیر مسائل اولیه و مشکلات اقتصادی زندگی است اصلاً فرصت فکر کردن به چنین موضوعاتی ندارد، در نتیجه مخاطبی که سراغ پیدا کردن جواب به این سؤال است، می‌‎تواند فعالانه دست به انتخاب برای تماشای این برنامه بزند؛ در واقع مخاطبان چنین برنامه‎هایی دارای نوعی فراغ بال برای فکر کردن به موضوعاتی غیر از موضوعات اساسی و اولیه زندگی هستند.»

بهشتی همچنین درباره میهمانان برنامه‌هایی با محوریت «اندیشیدن و تفکر» تصریح کرد:«اینکه درباره معنای زندگی با همه اقشار گفت‌و‌گو شود کار پسندیده‌‎ای است چون معنای زندگی، یک موضوع صرفاً فلسفی نیست و هر کس می‌تواند درباره آن حرف بزند و فکر کند چون موضوع معنای زندگی، آدمیت است.

البته اهل فلسفه بهتر می‌توانند به این سؤال جواب دهند و دلیلش هم این است که آنها درباره این موضوع به صورت نظری و علمی تأمل می‌کنند، اگرچه عده‌ای هم هستند که حرف فلسفی و نظری درباره معنای زندگی می‌زنند اما خودشان به آن پایبند نیستند در حالی که اهالی غیر فلسفه حرف دلشان را درباره معنای زندگی می‌زنند و حرف هر دو دسته هم قابل قبول است.»

او در همین زمینه افزود:«شاید بهتر باشد این‌گونه بگوییم که صحبت درباره معنای زندگی، صحبت درباره تأملات شاعرانه و شعر، یک امر عمومی است و هر کسی که شاعرانگی داشته باشد، می‌تواند درباره معنای زندگی صحبت کند و نکته مهم اینکه شاعرانگی امری مختص به شاعران نیست و همه بهره‌ای از شاعرانگی برده‌اند.»

رازهای ارتش سفالین فاش شد: کشف ارابه و ژنرال چینی پس از ۲۰۰۰ سال!

تماشاخانه