کیانا تصدیقمقدم در فرهیختگان نوشت: هنوز خیلیها او را از نزدیک ندیدهاند، اما نام و صدایش به گوش همه آشناست. کنسرت نمیگذارد، اما میخواند. آن هم نه هر موسیقی را. میگوید درد دارم و دردمندم و از دردهایم میخوانم. دردهای او اما تنها به خودش برنمیگردد و فعالیتهای اخیرش گویای این موضوع است.
محسن چاوشی دغدغه مردم وطنش را دارد و از محبوبیتش بین مردم در راه خود مردم استفاده میکند. چاوشی مسیر خودش را میرود و مراقب است در این راه دنبال دیده شدن نرود. او میخواهد در مسیری که پیش رو دارد، به آرامی حرکت کند؛ بیحاشیه، بیسروصدا و بدون بولد شدن در رسانهها.
با کسی مصاحبه نمیکند و آن خبرهایی هم که دست به دست میچرخد توسط ارگانهای رسمی اعلام میشود. در جدیدترین این خبرها علی شمس رئیس ستاد دیه گفته است: «محس چاوشی با جمعآوری کمکهای مردمی از طریق صفحه مجازیاش طعم آزادی دوباره را برای ۶۰۰ زندانی فراهم کرده است. د
و سه سال است که این هنرمند با محبتی که خدا بهش کرده، میلیاردی برای ستاد دیه کمک جمع میکند.» او همچنین گفته است که از ابتدای سال ۱۴۰۳ تاکنون چاوشی هفت میلیارد تومان برای آزادی زندانیان کمک کرده است. چاوشی بیش از پنج سال است که تریبونش را برای انعکاس صدای کمکخواهی مردم به کار گرفته و تا امروز بیش از دو هزار زندانی را به آغوش خانواده برگردانده است.
فعالیت خیرانه این هنرمند البته تنها به سال ۱۴۰۳ برنمیگردد. سال گذشته بود که دوباره رئیس ستاد دیه خبر از آزادی ۸۵۱ زندانی به کمک چاوشی در سالهای ۱۴۰۲ و ۱۴۰۱ داد. او در اینباره گفته بود: «این افراد در دو سال اخیر با رقم اهدایی هفت میلیارد و ۴۵۰ میلیون تومانی توسط علاقهمندان و دنبالکنندگان صفحه اجتماعی محسن چاوشی از بند حبس رهایی یافتهاند.»چاوشی هر تاریخی را بهانه میکند تا بهواسطه آن به مردم کمک کند.
او مرداد ۱۴۰۱ و همزمان با روز تولدش متنی در صفحه اینستاگرامش منتشر کرد و در آن اعلام کرد اگر کسی قصد دارد هدیهای به او بدهد آن را برای آزادی زندانیان غیرعمد هزینه کند. علی شمس درباره این فراخوان میگوید: «هشت مرداد و در زادروز تولد این هنرمند به مانند سالهای قبل، هدیه سالروز میلاد خود را در قالب طرحی در جهت آزادی ۴۳ زندانی خرمشهری مطرح کرد که با این فراخوان اعلامشده هواداران او در مدت کوتاهی با واریز مبلغی معادل ۲۰۰ میلیون تومان به حساب ستاد مردمی دیه استان خوزستان، زمینه آزادی همه محبوسان معرفیشده را فراهم کردند.»
این خواننده صفحه اینستاگرام و کانال تلگرامیاش را تبدیل به بستری کرده تا به کمک آن با مردم ارتباط داشته باشد و از آنها در راستای انجام امور خیر، کمک بگیرد. او بعد از اینکه مبلغ لازم برای آزادی زندانیان جمع میشود از تریبونش استفاده و از مردم تشکر میکند.
برای مثال بعد از فراخوان زادروزش در اینستاگرام نوشت: «صحبت از مردمانی است که بلندطبعیشان در هنگام فعالیتهای نوعدوستانه، صحنهای غرورآفرین بهنمایش میگذارد. لازم است بهاطلاع شما همدلان و مخاطبان محسن چاوشی برسانیم که مجموع کمکهای مردمی دریافتشده تاکنون، منجر به آزادی ۱۵۵۶ زندانی جرایم غیرعمد، تأمین هزینه درمان ۱۲۵۰ بیمار، تأمین دیه ۷۵ زندانی محکوم به اعدام و تأمین کمکهزینه ۲۵ مسکن شده است. همچنین به آگاهیتان میرسانیم که آزادی ۸۵۱ زندانی جرایم غیرعمد با همکاری ستاد دیه کشور و آزادی ۷۰۵ زندانی دیگر با همراهی انجمن حمایت زندانیان بوده است. آنچه این اعداد را ارزشمند میکند، حضور تحسینبرانگیز مردم است؛ نور امید در دلهایتان جاری.»
براساس گزارشهایی که منتشر شده این خواننده در سال ۹۹ هم موفق به آزاد کردن ۳۲۰ زندانی، نجات ۵۰ اعدامی و جمعآوری هزینه درمان ۱۱۰ فرد مبتلا به بیماریهای سخت شده است. تا ۱۲ تیر ۱۴۰۰ هم به گفته یکی از خبرنگاران فعال حوزه موسیقی، مجموع کمکهای مردمی که محسن چاوشی برای آزادی زندانیان محکوم به اعدام جمعآوری کرده از مرز ۲۰ میلیارد ریال گذشت.
البته جدا از این آمار غلامرضا عشریه، رئیس ستاد دیه مازندران هم از آزادی ۱۰ نفر از زندانیان جرائم غیرعمد به کمک محسن چاوشی خبر داد. او در اینباره گفت: «اکثر فالوورهای پیج اینستاگرامی محسن چاوشی مبالغی زیر ۱۰۰هزار تومان واریز میکنند و در این میان تعداد انگشتشماری مبالغی بالا پرداخت میکنند، در اینجا مفهوم واقعی جمله قطره قطره جمع گردد وانگهی دریا شود را میتوان درک کرد.»
این کمکها باوجود اینکه از طرف محسن چاوشی رسانهای نمیشود اما با اعلام ستاد دیه سالی یک الی دوبار در رسانهها بازتاب پیدا میکند و واکنشهای متعددی را هم بهدنبال دارد. برای مثال حسین قربانی، خبرنگار اجتماعی در صفحه توییتر خود نوشته است: «در این سالها که محسن چاوشی با ستاد دیه همکاری میکند حتی یکبار هم در این ستاد حاضر نشده و نمیخواهد دیده شود.»
پدیده سلبریتی از اواخر دهه ۸۰ در ایران به اوج خود رسید و شرایط را اینطور بهوجود آورد که مخاطبان در موقعیتهای مختلف اجتماعی و سیاسی منتظر صدای سلبریتی مورد نظرشان باشند. درواقع این فضا پدید آمد تا هنرمندان تبدیل به تریبونی بشوند که صحبتهای مردم را انعکاس میدهند.
این موضوع اما همیشه مسیر درستی را طی نکرد و در بعضی شرایط بهخصوص در سالهای اخیر، بعضی از هنرمندان به اصلاح از آب گلآلود ماهی گرفتند و به جای اینکه حرف مردم را منعکس کنند و در راستای حمایت از آنها جلو بروند، منافع شخصی خودشان را با این امر دخیل کردند.
در همین شرایط بود که محسن چاوشی انتخاب کرد تا در جای درستی بایستد. تعریف خوب یا بد نسبی است و در نظرها میتواند متفاوت معنا شود، اما زمانی که تعداد قابلتوجهی با عقاید و دیدگاههای مختلف با یک جریانی همراه میشوند، میتوان گفت آن مسیر راه درستی را طی کرده است.
چاوشی جایی ایستاد که نشان میداد دغدغه مردم را دارد و تنها برای کمک به آنها قرار است از تریبون و محبوبیت خود استفاده کند. شاید تنها منفعتی که این مسیر برایش داشته نامش است که در ذهنها با صفت «صدای آزادی» شناخته میشود.
همدلی و همیاری مردم ایران با یکدیگر موضوعی غیرقابل انکار است. در شرایط مختلف از زلزله گرفته تا سیل و مسائل درمانی و...، هنرمندان، ورزشکاران، سیاستمداران و افراد دیگر همیشه در صحنه حضور داشتند و تلاش کردند در حد توانشان گرهای از مردم باز کنند. خبر این کمکها معمولاً یا توسط رسانهها منعکس میشود یا فرد کمککننده بهواسطه صفحههای مجازی خود آن را اعلام میکند.
درواقع این افراد ترجیح میدهند تا دست به خیر بودنشان در میان مردم بازتاب پیدا کند و تا جایی که ممکن است دیده شود؛ بهتبع با این رسانهای شدن محبوبیت آنها هم بیشتر میشود و نامشان بر سر زبانها میفتد. اما در همین شرایط است که محسن چاوشی از رسانهها گریز میکند.
او مناسبتهای مختلف مثل عید نوروز، ماه رمضان، تولد ائمه یا حتی تولد خودش را بهانه میکند تا با کمک دنبالکنندگانش مبالغی را جمع و به حساب انجمنهای حمایت از زندانیان واریز کند. چاوشی نمیخواهد رسانهای شود و بههمین دلیل است که اطلاعات دقیقی از میزان و نحوه کمکهای او در دسترس نیست و آنچه میشود به آن استناد کرد مبالغی است که توسط ستاد دیه اعلام میشود. درواقع بعد از گذشت سالها فعالیت خیرانه، این خواننده هنوز از میزان کمکهایی که داشته پردهبرداری نکرده است.