شهر در آتش/ هشدار برای جوامع دیگر

  منبع: واشنگتن‌پست
تاریخ انتشار: 16 ژانویه 2025
  نویسندگان: جان مایسکنز، سارا کاپلان، نیکو کومندا، نعمه احمد و سیمون دوکروکه 
 
➖➖➖➖➖➖➖➖➖ 

    عصر ایران؛ لیلا احمدی- آتش‌سوزی مهیبِ لس‌آنجلس هنوز در صدر خبرها است. حریق از جنگل‌های دوردست آغاز شده و شتابان و خزنده، گام‌به‌گام و خانه‌به‌خانه پیش رفته است. آتش هنوز کاملا مهار نشده و قاب‌هایی هنری، تکان‌دهنده و آخرالزمانی آفریده است. طبیعت انگار بی‌‌طاقت شده، طوفان به پا کرده و به زبان یگانه‌اش، هشدارِ حذف و نیستی داده است. بلایای اقلیمی نشان از مقولات بزرگ‌تری دارند که سرنوشت همۀ موجودات را رقم می‌زنند. 

   در مقالات آب‌و‌هواییِ پیشین، به‌ویژه مقالۀ تحلیلیِ «ازرا کلین» (که به چالش‌های جهان مدرن اختصاص داشت)، به اهمیت آینده‌نگری، سیاست تعاملی و پیمان‌های اقلیمی در مقابله با بحران‌های آب‌و‌هوایی پرداخته شد.

  شدت‌گرفتنِ گرمایش جهانی، خرابکاریِ جبران‌ناپذیر انسان کنونی است. ما با مصرف دیوانه‌وار سوخت‌های فسیلی، به انتشار گازهای گلخانه‌ای در جو زمین دامن زده‌ایم و دمای زیست‌کره را به‌نحوی بی‌سابقه بالا برده‌ایم. گرمایش زیست‌کره با تغییرات اقلیمی و بروز بلایای طبیعی رابطۀ تنگاتنگ دارد. 

  ما با دستکاری طبیعت، با حفاری، فرسایش، جنگل‌زدایی، دامداری و کشاورزی به دلایل واهی، به قصد انباشت مازاد و تولید ثروت، بی‌توجه به ذخایر انرژی و خواص اقلیم، سبب افزایش کربن و گرمایش زمین شده‌ایم؛ گرمایش بی‌سابقه‌ای که الگوهای آب‌و‌هوایی، جریان رودبادها، شدت طوفان‌ها و تعادل اقلیم را تغییر داده است و به مهاجرت جانوران، کمبود انرژی، رواج بیماری‌های مزمن‌، بلایای طبیعی و صدمات اجتماعی انجامیده است. اتش‌سوزی اخیر آمریکا هم نمونه‌ای از همین بلایای مهیب است. فوران آتش، پاسخ طبیعت به همزیستیِ غیرمسئولانه و عطش سیری‌ناپذیر انسان است.

نویسندگان در این مقالهٔ خواندنی و تفصیلی به آتش‌سوزی‌‌های گسترده در جنوب غربی کالیفرنیا، شرح واقعه و ریشه‌های شکل‌گیری آن پرداخته‌اند. قرار بر این است که امدادرسانی و اطفای حریق با همکاری دولت ایالات متحده و کشورهایی مثل کانادا و استرالیا صورت گیرد. 

   آتش‌سوزی از ویتون و پاسیفیک پالیسیدز شروع شد و با وزش بادهای تندِ سانتا آنا به مناطق مجاور کشیده شد. تاکنون چندین کشته و مجروح، هزاران آواره و ویرانه برجای مانده و حتی منطقه‌ای مثل «مالیبو» که اقامتگاه پرتجملِ ستارگان هالیوود است، در امان نمانده است. 

ب  یش از ۱۳۰ هزار نفر در شرایطی دشوار وادار به تخلیۀ منازل شده‌اند. تا روز جمعه دست‌کم ۲۷ نفر در جریان آتش‌سوزی‌ها جان باخته‌اند و بیش از ۱۰ هزار ساختمان در مناطق مسکونیِ پاسیفیک پالیسیدز و آلتادنا ویران شده است. در پی آتش‌سوزی، اجاره‌بهای خانه‌های مسکونی در ایالت کالیفرنیا به‌شدت افزایش یافته و عدم اطمینان از تسویه‌حساب بیمه، بسیاری از شهروندان آمریکایی را نگران کرده است. مشخص نیست که بیمه چه میزان از هزینه‌های بازسازی را تقبل می‌کند و چه زمانی برای آواربرداری و پاکسازی مناطق حادثه‌دیده لازم است؟ 

  با این حال، بر اساس گزارش رسانه‌های آمریکایی، املاک و مستغلات‌‌سازانِ لس‌آنجلس از عوامل اصلی آسیب مردم در آتش‌سوزی اخیر هستند. کارشناسان آب‌و‌هوایی در سال 2019، به ایالت هشدار جدی داده بودند که توسعۀ ساخت‌و‌ساز در مناطق مستعد آتش‌سوزی، به‌ویژه در جنگل‌های پرخطر این ایالت، سبب گسترش آتش‌سوزی‌های جنگلی می‌شود و می‌تواند فاجعه خلق کند. 

  مافیای قدرتمند زمین‌خوار و لابی‌گرانِ ساختمان‌ساز با موفقیت در برابر محدودیت‌های توسعۀ املاک و ایمنی دربرابر آتش‌سوزی ایستادند و استانداردهای ایمنی خانه‌ها را در مناطق مستعد آتش‌سوزی پایمال کردند. 

  منتقدان و کارشناسان علاوه بر بی‌توجهی به اقلیم، به چهار عامل عمده در وقوع این حادثه اشاره کرده‌اند. این عوامل عبارت‌اند از: خالی‌بودنِ مخزن آبِ "سانتا ینز" در منطقۀ پالیسیدز،  خیانت شرکت‌های بیمه به شهروندان آمریکایی، کاهش 17 میلیون دلاریِ بودجۀ آتش‌نشانی و اتلاف بودجۀ کاخ سفید در جنگ‌های سال گذشته (غزه و اوکراین).

  تیم‌های آتش‌نشانی به‌طور گسترده در محل واقعه حضور دارند، ولی حادثه چنان فجیع و فراگیر است که نمی‌توان کاری از پیش برد. تاکنون فقط ۴۵ درصد از حریق مهار شده است. محیط‌زیستِ منطقه و حیات‌وحش بومی هم با خطر جدی روبه‌رو است. 

    محل حادثه مملو از گازهای ناشی از احتراق است. از ساکنان خواسته شده ماسک‌ بزنند و از حضور در فضای باز خودداری کنند. پس از گذشت ۱۰ روز از آغاز آتش‌سوزی‌ها، مأموران آتش‌نشانی، کماکان وضعیت قرمز در شهر اعلام کرده و می‌گویند با وجود بادهای شدید و رطوبت کم، هنوز خطر آتش‌سوزی وجود دارد. مقامات شهر می‌گویند شهروندان نمی‌توانند به خانه‌های خود بازگردند، چون خطر جانی آن‌ها را تهدید می‌کند.

    آنچه بیش از پیش اهمیت دارد، توجه به شرایط آب‌و‌هوایی و اقدامات پیشگیرانه و اصلاحی برای مدیریتِ اقلیم و اجتناب از وقایع مشابه است. آتش‌سوزی لس‌آنجلس در شرایطی رخ می‌دهد که ایالات متحده بیشترین سهم را در گرمایش زمین دارد و ترامپ قصد دارد مثل ژانویۀ 2017 از توافق آب‌و‌هواییِ پاریس خارج شود. مشخص نیست سرنوشت هزاران نفری که خانه‌های خود را در جریان آتش‌سوزی لس‌آنجلس از دست داده‌اند و با چالش‌های متعدد مواجه‌اند، چه خواهد شد و آمریکای ابرقدرت چگونه به اصلاح آسیب‌ها خواهد پرداخت؟

  این مقاله به همتِ خبرنگاران آب‌و‌هواییِ واشنگتن‌پست تهیه شده و نگاهی جامع و تحلیلی به ابعاد حادثه دارد. «جان مایسکنز»، گزارشگر توپوگرافیکِ واشنگتن‌پست است که بر تغییرات آب‌و‌هوایی و عدالت زیست محیطی متمرکز است. «سارا کاپلان»، گزارشگر آب‌و‌هواییِ واشنگتن‌پست است که اخبار مربوط به گرمایش زیست‌کره، زمین‌شناسی و کیهان‌شناسی را پوشش می‌دهد. «نیکو کومندا»، گزارشگر توپوگرافیک در گروه آب‌و‌هوا و محیط‌زیستِ واشنگتن‌پست است که سابقۀ همکاری با فایننشال‌تایمز و گاردین را دارد. «نعمه احمد»، گزارشگر توپوگرافیک در تیم آب‌و‌هوا و محیط‌زیستِ واشنگتن‌پست است که پیش از این به عنوان طراح تجسم داده‌ با آکسیوس همکاری کرده است. «سایمون دوکروکه»، گزارشگر آب‌و‌هوایی و تغییرات اقلیمیِ واشنگتن‌پست است و پیش از پیوستن به این مجموعه، با نشریات برزیلی همکاری کرده است.
 
شایان ذکر است که مقالات ترجمه‌شده در این بخش، بازتاب دیدگاه نویسنده و در راستای بررسی مطبوعات جهان است.
➖➖➖➖➖➖➖➖➖

   «واکر ساویج»، از دل دود بیرون آمد. دود غلیظ، شعله‌های آتش، هیبت شکستۀ درختان و غرش بی‌امانِ باد را از نظر گذراند. ماسک و عینک زده بود و از کارگاه نجاری کوچک‌اش پریده بود بیرون‌. سراسیمه بود و می‌خواست با شلنگ آبِ باغچه‌، طوفان را مهار کند. به خیال‌اش اگر دیوارها و ایوانِ خانۀ خشتی 99 ساله‌اش‌ را حسابی خیس می‌کرد، از نفوذ آتش در امان می‌ماند. فوران آتش را دید که از کوهِ بالای خانه‌اش، در شرق آلتادنا به پایین می‌آمد. در شرح واقعه می‌گوید: «هولناک‌ترین چیزی بود که در همۀ عمر دیده‌ام. آتش مثل بهمن از کوه سرازیر می‌شد و به سمت من می‌آمد.»

  [م. آلتادنا منطقه‌ای ثبت‌نشده و سرشماری‌شده در جنوب کالیفرنیا است که 22هزار کیلومترمربع مساحت و حدود 42 هزار نفرجمعیت دارد. این منطقه ۴۱۴ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده و در آتش‌سوزی‌های اخیر به شهر سوخته مبدل شده است.]

  بیش از یک هفته از آن روز گذشته و ساویج مثل خیلی‌های دیگر هنوز به آن روز مهیب فکر می‌کند که موج خروشان آتش از ناکجا به راه افتاد و جان دست‌کم 16 نفر را گرفت. حدود 7 هزار ساختمان ویران شده و هنوز نتوانسته‌اند آتش را مهار کنند. سرعت آتش از آتش‌نشانان بيشتر است. به هیولای گرسنه‌ای می‌ماند که بی‌محابا به راه افتاده، به حومۀ شهر رسیده و همه را به کام کشیده است.

  اینک توفان جدیدی شهر را درنوردیده است.  لس‌آنجلس هوای گرم و خشکی دارد. گرمای شدید به جان پوشش گیاهی منطقه افتاده و درختان و تپه‌‌ماهورها را نشانه گرفته است تندبادها آتش افروخته‌اند. زبانه‌های آتش به پایین دامنه‌ها و ورودی شهر رسیده‌اند و بافت مسکونی، متراکم و تاریخی‌اش را سوزانده‌اند. معماری محله قدیمی است و خانه‌ها چوبی‌اند؛ در و دیوار چوبی و قدمت بنا، فاجعه آفریده است.

  تصاویر ماهواره‌ای، آلتادنا را در ساعات اولیه بامداد نشان می‌دهد که در آتش می‌سوزد. آتش‌سوزی‌هایی که به جان آلتادنا و پاسیفیک پالیسیدز افتاده‌اند، شهری تاریخی را درهم کوبیده‌اند که قرار بود با توسعۀ آتش‌نشانی‌های مدرن و قوانین ایمنیِ همه‌جانبه، از چنین بلایایی مصون بماند.

  کارشناسان می‌گویند دستکاری‌های چنددهه‌ای و خرابکارانۀ انسان در طبیعت، به تخریب اقلیم و گرمایش بی‌سابقۀ زمین انجامیده و در این مورد نیز، جرقه آتش‌سوزی شهری را زده است. معنای آشکار و هشداردهنده‌اش، ورود انسان به عصر جدید است و شتابِ بلایای زیست‌محیطی.

  افزایش دما و تغییرات فصول، خطر وقوع آتش‌سوزی‌ها را افزایش می‌دهند. حریق طبیعی سریع‌تر به راه می‌افتد و مهارش سخت‌تر است. آتش، زیست‌گاه گیاهان و جانوران را نابود می‌کند و به جان جوامع انسانی می‌افتد. تخریب خاک و قطع درختان ثمری ندارد جز افزایش خشکی و گرمایش. ثمرۀ گرمای شدید، آتش است که به جان جنگل‌ها می‌افتد و این بار نه فقط گیاهان و حیوانات که تجهیزات انسانی، خانه‌ها، گاراژها، کسب‌وکارها، بیمارستان‌ها و مدارس را هم نابود می‌کند.

«جان آباتزوگلو» (اقلیم شناس دانشگاه تحقیقاتی مرسد) می‌گوید: «آنچه چنین سرکش و غضبناک زبانه می‌کشد، جانور جدید عصر ما یا بهتر است بگوییم، هیولای از خواب برخاسته‌ای است که تصور می‌کردیم مهار شده است.»

    پیش‌درآمدِ آتش‌سوزی‌های این ماه کالیفرنیا، یک سال گذشته بود. فوریه، مرطوب‌ترین ماه لس‌آنجلس در 26 سال اخیر بود. زمستانِ مرطوب به انفجاری بهاری در چمنزارها و کوهستان‌های اطراف مبدل شد و اعتدال بهاری جای خود را به گرمای سوزان تابستان داد. جولای گرم‌ترین ماه ثبت‌شده در کالیفرنیا بود. دمای بالا، «تشنگی» طبیعت را افزایش داد. گرمای شدید، جان گیاه را می‌گیرد و رطوبت را از هر شاخۀ درخت و هر تیغۀ علف می‌مکد.

  «دیوید آکونا»، رئیس گردان ارتباطات وزارت جنگلداری و حفاظت از آتش کالیفرنیا (کال‌فایر) می‌گوید: «میزان بارش به کم‌ترین حد رسیده بود. به جایی رسیده بودیم که هر بوته‌ و رستنده‌ای در آستانۀ سوختن بود.»

  بارندگی در لس‌آنجلس معمولاً در ماه اکتبر افزایش می‌یابد و گیاه و خاک را سیراب می‌کند. همین موضوع، خطر آتش‌سوزی‌های جنگلی را کاهش می‌دهد. اما در پنج سال گذشته، این منطقه زمستان هایی از سر گذرانده که با خشکی غیرمعمول مواجه شده است. از ماه اکتبر تاکنون میزان بارندگی به یک‌دهم اینچ رسیده که در نوع خود بی‌سابقه است.

  خطر آتش‌سوزی‌های ویرانگر با ورود بادهای وحشیانۀ «سانتا آنا»، که هوای گرم و خشک را با سرعت 100 مایل در ساعت به دامنه کوه‌های ساحلی روان می‌کند، تشدید شده است.

  [م. بادهای سانتا آنا که به «بادهای شیطانی» شهرت دارند، بادهای قدرتمند، طولانی، تخریبگر و عموماً پاییزی هستند که از سرزمین‌های خشک به سواحل کالیفرنیا حرکت می‌کنند و از توده‌های هوای خنک و خشک که در حوضۀ بزرگ ایجاد می‌شوند، نشأت می‌گیرند. این بادها معمولاً کمترین رطوبت نسبی را در سواحل کالیفرنیای جنوبی پدید می‌آورند وجلوه‌ای زیبا و درخشان به آسمان می‌دهند. رطوبت‌ پایین همراه با هوای گرم و متراکم و سرعت بالای باد، بستر مناسبی برای وقوع آتش‌سوزی‌های جنگلی است و به‌راحتی به نواحی مجاور سرایت می‌کند.]

  آباتزوگلو می‌گوید: آتش‌سوزی‌هایی که درسانتا آنا (شهری در جنوب غربی کالیفرنیا) رخ می‌دهند، به‌ویژه برای جوامع دره‌ای مانند آلتادنا خطرناک‌اند. بادها روند طبیعی آتش را برهم می‌زنند و شراره‌ها را به نواحی مجاور و سازه‌های مسکونی می‌کشانند.

  تحقیقات علمی نشان می‌دهند بحران اقلیمی به آتش‌سوزی‌های ایتون، پالیسیدز، آلتادنا و سایر مناطق جنوبی کالیفرنیا انجامیده و در آینده، با گرم‌‌ترشدن زمین فراگیر می‌شود. آتش‌سوزی‌های پالیسیدز و ایتون به نابودی ۱۲ هزار سازه و قربانی‌شدن ۱۶ نفر (فقط در ایتون) انجامیده و انتظار می‌رود پرهزینه‌ترین آتش‌سوزی در تاریخ آمریکا باشد. کارشناسان رقمی بین ۵۰ تا ۱۵۰ میلیارد دلار خسارت مالی را در این منطقه تخمین زده‌اند.

«دین فلورز» (از اعضای هیئت منابع هوایی کالیفرنیا و سناتور سابق ایالت) می‌گوید: «هنوز در حال بررسی منابع احتمالیِ احتراق هستیم، اما حدس می‌زنیم خطوط برق و تجهیزات شهری، دلایل اصلی اتش‌سوزی باشند. گذشته به ما آموخته است که تجهیزات شهری، عامل اصلی مرگبارترین آتش‌سوزی‌های کالیفرنیا هستند. این الگوی تاریخی را نمی‌توان در بحث اقدامات پیشگیرانه نادیده گرفت.» او می‌گوید: «زیرزمینی‌کردنِ خطوط انتقال برق، ۳ تا ۴ میلیون دلار در هر مایل هزینه دارد، اما در مقایسه با هزینه‌های فاجعه‌بار آتش‌سوزی‌های جنگلی، نظیر همین آتش‌سوزی‌ ویرانگر لس‌آنجلس که به راحتی می‌تواند بیش از ۵۰۰ میلیارد دلار خسارت وارد کرده باشد، معقول و الزامی است.»

تحلیل جدیدی در نشریۀ «نیچر ریویو»، دقیقاً چند روز پس از وقوع آتش‌سوزی‌های ایتون و پالیسیدز منتشر شد که نشان می‌دهد نوسانات باران شدید و خشکسالی از اواسط دهۀ نود بین 31 تا 66 درصد در سراسر جهان افزایش یافته است. انتظار می‌رود تغییرات آب‌و‌هوایی، فصل خشک کالیفرنیا را طولانی‌تر کند و همپوشانیِ بادهای سانتا آنا و آتش‌سوزی‌های مهیب را افزایش دهد.

  مطالعه‌ای که اکتبر گذشته در نشریۀ «ساینس» منتشر شد، نشان می‌دهد که کالیفرنیا از سال 2001 تاکنون، 400 درصد افزایش نرخ رشد «آتش‌‌سوزی‌های سریع» را تجربه کرده است. شعله‌های آتش با پوشش گیاهی بسیار خشک و بادهای قدرتمندی که اخگرها را به فراتر از خود می‌رانند، شدت می‌گیرند. آکونا می‌گوید: «دقیقاً مثل مشعلی دمنده است که هیچ راهی برای خاموش‌کردن‌اش وجود ندارد.»

  تخریب خاک، قطع درختان و مصرف بی‌رویۀ سوخت‌های فسیلی کار را به این‌جا کشانده و حالا خانه‌ها در خلال آتش‌‌سوزی، بدل به سوخت می‌شوند. به گفتۀ کارشناسان، تغییرات محیط طبیعی، حریق اولیه را در ایتون پدید آورد. وجود این عوامل در محیطِ دست‌ساز بشر، شعله‌های کوچک را به توفان حریق شهری مبدل می‌کنند.

     بسیاری از بخش‌های آلتادنا، مثل نیمی از خانه‌های کالیفرنیا در تلاقی‌گاه شهر و طبیعت قرار دارند. توسعۀ انسانی همجوار اکوسیستم‌ است. ساویج می‌گوید: «جنگل ملی از حیاط خلوت خانه ما شروع می‌شود. طبیعتِ این‌جا جلوه‌ای بکر و مسحورکننده‌ دارد و این مکان را به بهشتی زمینی مبدل کرده است.»

  خانه‌های شمالی محله که در مجاورت دامنه‌ها، دره‌ها و چمن‌زارهای جنگلی هستند، همیشه در معرض خطر قرار داشتند. محیط‌شناسان لس‌آنجلس این بخش‌ها را مناطقی با خطر آتش‌سوزی بسیار بالا قلمداد می‌کنند. نوع پوشش گیاهی، نقشه‌های توپوگرافیک [که برای نمایش ویژگی‌های فیزیکی سطح زمین به کار می‌رود] و سایر عوامل نشان می‌دهند که به احتمال زیاد، این مناطق، ظرف 50 سال آینده سوخته و خشک می‌شوند. کارشناسان، مناطق اطراف آلتادنا و ایتون را هم پرخطر قلمداد می‌کنند. همان‌طور که دیدیم پیش‌بینی محققان درست از آب درآمد. گرمای شدید و شعله‌های خروشان به ایتون و مناطق همجوار رسید و خانه‌ها را طعمۀ حریق کرد.

آکونا می‌گوید: «بافت تاریخی خانه‌ها چوبی است. هر چوبی در این سازه‌ها به اندازۀ پوشش گیاهیِ محیط اطراف خشک می‌شود. پلاستیک‌های داخل خانه هم دخیل‌اند. پلاستیک، حرارت آتش را از حرارت حریق جنگلی به‌مراتب بیشتر می‌کند. بیشتر خانه‌های اینجا ویران شده‌اند و این ویرانی، اتفاق عجیبی نیست.

«ایان جیامانکو» (مدیرعامل بیمۀ تجارت و ایمنی خانه‌های مسکونی) با بررسی نحوۀ سوختن ساختمان‌ها می‌گوید: «وقتی آتش به شهر سرایت کرد، مهره‌های دومینو یکی پس از دیگری فرو ریختند. تراکم جمعیت محله باعث شد آتش به‌سرعت از خانه‌ای به خانۀ دیگر سرایت کند؛ الگویی مشابه آتش‌سوزی‌های پیشین که می‌تواند به‌سادگی از گرمای تابشی مشتعل شود. حتی در منطقه‌ای که ساختمان‌ها از هم فاصله داشتند، آتش می‌توانست در امتداد حصارها، تخت‌های باغ، پرچین‌ها و آلونک‌ها حرکت کند و به خانۀ بعدی برسد.

ناظران می‌گویند: «آتش با وزش بادهای شدید گر می‌گرفت و ساختمان‌های بدون حفاظِ آتلادنا را می‌سوزاند. آتش چنان مهیب و فروزان بود که راه گریز را می‌بست و هر مقاومت و مبارزه‌ای را دشوار می‌ساخت.»

جیامانکو می‌گوید: «آتش‌سوزی، مخاطره‌ای است که با طوفان یا گردباد متفاوت است و سازه‌های انسانی بر مخاطره‌آمیزبودن و مهارناپذیری‌اش می‌افزایند.» حتی خیابان‌هایی که در منطقۀ هشدار و در مجاورت بیابان قرار نداشتند، کاملاً ویران شده‌اند. شدت ویرانی، گواهی بر شدت حریق است که خانه به خانه به مناطق همجوار کشیده شده است. 

هوای گرم در اطراف ساختمان می‌چرخد و شعله‌ها را به دیواره‌ها می‌رساند. انباشتِ دود و گدازه و گرمای تابشیِ حاصل از آن‌ها، می‌تواند ساختمان را به آتش بکشد. وزش باد تند هم دخیل است. باد می‌تواند شعله‌ها را به دریچه‌های بی‌حفاظ برساند، به محیط سربسته برسد و فضای داخل خانه را اشغال کند.

  به گفتۀ جیامانکو، کالیفرنیا بیش از هر ایالت دیگری اقدام پیشگیرانه برای مقابله با خطر آتش‌سوزی شهری انجام داده است. این ایالت از سال 2008، مقرراتی وضع کرده که بر اساس آن ضرورت دارد خانه‌ها در مناطق پرخطر به روش‌های انعطاف‌پذیرتر ساخته شوند. در این صورت، سقف‌ها و دیوارهای بیرونی باید غیرقابل اشتعال باشند، ناودان‌ها باید زدوده شوند و مجاری، ایمن و مصون از مخاطرات خارجی باشند. مطالعات نشان می‌دهند که این اقدامات به نحو چشمگیری، خطر حریق را کاهش می‌دهند. «پاتریک بیلیس» (اقتصاددان محیط‌زیست دانشگاه بریتیش کلمبیا) در تحلیلی که در سال 2021 صورت گرفت، داده‌های 20 سال آتش‌سوزی جنگلی را بررسی کرده و دریافته است که میزان تخریبِ خانه‌های کالیفرنیا که در سال 2008 یا پس از آن ساخته شده‌اند، تقریباً یک‌دومِ خانه‌های ساخته‌شده در سال 1990 بوده است. بررسی‌ها نشان می‌دهند که خانه‌های جدیدتر آلتادنا، مقاومت و مصونیت بیشتری نسبت به خانه‌های کهنه‌ساز محلۀ مجاور دارند. غالب این خانه‌ها پیش از دهۀ 1970 ساخته شده‌اند.

   بیلیس دربارۀ آتش‌سوزی ایتون می‌گوید: «با شرایط آب‌و‌هوایی این منطقه حتی بهترین خانه‌های احداث‌شده هم نمی‌توانستند در امان بمانند. با این حال، این احتمال وجود دارد که تعداد کمی از ساختمان‌ها در آلتادنا از این نوع حفاظ‌ها برخوردار باشند.» بیشتر مقررات جدید آتش‌نشانی فقط در هنگام ساخت‌و‌ساز و بازسازی اساسی اعمال می‌شود و اکثریت قریب به اتفاق خانه‌ها در آلتادنا، مدت‌ها پیش از وضع قوانین ساخته شده‌اند. بسیاری از خانه‌هایی که در حادثۀ آتش‌سوزی ایتون سوخته‌اند، خارج از منطقۀ پرخطر قرار داشتند و این بدان معنا است که حتی اگر نوساز بودند، مشمول چنین الزامات سختگیرانه‌ای نمی‌شدند.

 
«آباتزگلو» می‌گوید: این واقعیت که آتش به قلب منطقۀ امن رسیده، درک ما را از شدت مخاطرات آتش‌سوزی تغییر می‌دهد. ارزیابی‌های رسمیِ خطر معمولاً مبتنی بر مدل‌هایی هستند که نوع آتش‌سوزی را بر اساس پوشش گیاهی، ویژگی‌های توپوگرافیک و آب‌وهوای منطقه شبیه‌سازی می‌کنند، اما معمولاً انتشار خانه به خانۀ آتش را در نظر نمی‌گیرند. این فاجعه می‌تواند هشداری برای جوامع دیگر باشد. باید توجه کرد که وقتی آتش با این سرعت به منطقۀ شهری نفوذ می‌کند، دیگر مهم نیست که خانه‌ای کیلومترها از بیابانی که سرآغاز آتش است، فاصله دارد. خانه‌های مجاور می‌توانند یکی پس از دیگری گرفتار شوند.

  باید هشدار داده شود چنین حادثه‌ای می‌تواند باز هم به وقوع بپیوندد. جیامانکو با تماشای شعله‌های آتش که آلتادنا و پاسیفیک پالیسیدز را می‌سوزاند، به یاد موج آتش‌سوزی‌های شهری گذشته می‌افتد. لندن در سال 1666، شیکاگو در سال 1871 و سانفرانسیسکو در سال 1906 نیز قربانی آتش‌سوزی‌های طبیعی شده‌اند. اقدامات حفاظتی جوامع مدرن پس از این بلایا بی‌ثمر است. منظورم به‌کارگیری مصالح عالی، سیستم‌های آبپاش، قوانین ساختمانی و هر نوع اقدام جبرانی پس از آتش‌سوزی‌های ناشی از گرمایش آب‌وهوا است. پس از حادثه نتوانستیم از تخریب پارادایز در سال 2018، لاهاینا در سال 2023، آلتادنا و پاسیفیک پالیسیدز جلوگیری کنیم.

    جیامانکو بر این باور است که «سیستم‌های اطفای حریق برای غلبه بر این مشکل ساخته نشده‌اند و شرایط به قدری ناپایدار است که سناریوی پیش‌رو یعنی آسیب‌پذیری و قرارگرفتن در معرض بلایای طبیعی تقریباً قطعی است. ساکنان آلتادنا هم مثل ساویج به این فکر می‌کنند که آیا روزی در امان خواهند بود؟ ساویج ناچار شد با کولاک اخگر، استنشاق دود غلیظ و درختان درهم‌شکسته و ازجادرآمده مواجه شود. صبح روز یعد، خسته و ازپادرآمده، به خانه‌اش بازگشت که به طرز معجزه‌آسایی همچنان پابرجا بود. با شلنگ 100 فوتیِ قرضی به آبپاشی ساختمان ادامه داد و به شراره‌ای نگریست که از غرب می‌تابید.

   نگران و بی‌رمق بود و می‌گفت: «بر باد رفته بودم. شهر در آتش بود و ویرانه‌ها را به چشم می‌دیدم. نمی‌توانستم به جان شعله‌ها بیفتم. نمی‌خواستم از شهری که در آن زیسته‌ام، دور شوم." 

   خانه او سالم است، اما فضای داخلی به هم ریخته. شدت باد،  پنجره‌ها را گشوده و دوده و خاکستر را بر همه‌جا، تخت، میزکار و ابزار نجاری پاشیده است. بوی تند سوختگی به مشام می‌رسد. نمی‌داند چه کند. نمی‌داند خانواده‌اش چه‌زمانی می‌توانند به خانه بازگردند. بیمناک است و به هیچ‌کس اطمینان ندارد. می‌داند که آلتادنا همیشه در پای کوه‌های سن‌گابریل باقی خواهد ماند، بادهای سانتا آنا خواهند وزید و آتش دوباره بازخواهد گشت.

بیشتر بخوانید:

آغاز آتش‌ سوزی‌ های جدید در آمریکا/ دستور تخلیه به هزاران نفر

لس‌آنجلس؛ قبل و بعد از آتش‌سوزی (فیلم)

دردسر جدید اهالی لس آنجلس (فیلم)

۲۱۰ هزار ایرانی درگیر آتش‌سوزی لس‌آنجلس

تماشاخانه

بهاریه‌های ماندگار؛ از «بهار دلکش» تا «نوروز ۶۲» در استقبال بهار / آن‌هایی که به شوق نوروز سرودند اما خیلی‌هایشان دیگر زنده نیستند (فیلم)

محاصره سرباز بریتانیایی توسط نیروهای روسی در منطقه کرسک / ضبط با دوربین روی لباس سرباز بریتانیایی (فیلم)

فیلم های دیگر