این حکایت را با خوانش مهرداد خدیر اینجا بشنوید
عصر ایران ــ عبدالقادرِ گیلانی رَحْمَةُ اللهِ عَلَیْهِ را دیدند در حرمِ کعبه روی بر حَصْبا* نهاده، همیگفت: ای خداوند! ببخشای! وگر هرآینه مستوجب عقوبتم؛ در روزِ قیامتم نابینا برانگیز تا در رویِ نیکانْ شرمسار نشوم.
روی بر خاکِ عجز، میگویم
هر سحرگه که باد میآید:
«ای که هرگز فرامشت نکنم
هیچت از بنده یاد میآید؟»
----------------------------------------
*حصبا یعنی سنگ ریزه. روی بر حصبا نهاده یعنی سر بر خاک یا شن گذاشته. بر خاک نشسته/ به معنی طلب دعا و راز و نیاز