این پلاستیک می‌تواند مشکل آلودگی زباله‌ ها را حل کند

فرایند تجزیه این نوع پلاستیک در آب دریا، کمتر از ۱۰ ساعت زمان خواهد برد.

بشریت با استفاده از پلاستیک توانست در بسته‌بندی، حمل‌ونقل و استفاده از انواع محصولات مثل مواد غذایی نوآوری‌های شگفت‌انگیزی رقم بزند اما مشکل آلودگی محیط‌زیست، به‌ویژه دریاها، هنوز بزرگ‌ترین معضل استفاده از پلاستیک است.

به گزارش دیجیاتو، این آلودگی پلاستیکی به‌قدری تشدید شده که زندگی آبزیان را هم دچار مشکل کرده است. محققان ژاپنی نوعی پلاستیک زیست تخریب‌پذیر تولید کرده‌اند که باوجود مقاومت بالا، در آب دریا و اقیانوس حل می‌شود.

کانال عصر ایران در تلگرام

با این نوآوری، احتمالاً مشکل آلودگی پلاستیکی حل می‌شود

براساس نتایج پژوهش و تحقیقات مؤسسه RIKEN ژاپن، نوع جدید پلاستیک می‌تواند تا حد زیادی از آلودگی پلاستیکی محیط‌زیست جلوگیری کند. این نوع پلاستیک پایدار و مقاوم است اما در آب شور دریا به‌سرعت حل می‌شود و ترکیبات آن نیز بی‌خطر خواهند بود. مشکل پلاستیک‌های معمولی این است که پیوندهای کووالانسی مولکول‌های آن به‌قدری قدرتمندند که شکسته‌شدنشان در طبیعت سال‌ها زمان می‌برد.

محققان ژاپنی باتوجه‌به همین مسئله وارد عمل شدند و نوع جدیدی از پلاستیک ساختند. این پلاستیک از پلیمرهای سوپرمولکولی ساخته شده و از پیوندهای برگشت‌پذیر برخوردار است تا به‌راحتی از هم جدا شوند. در مؤسسه RIKEN چندین نوع مولکول غربالگری شدند و درنهایت، محققان ترکیب خاصی را که خواص مناسب برای تولید چنین پلاستیکی داشت، شناسایی کردند.

این ترکیب دارای نوعی افزودنی غذایی رایج است به نام «سدیم هگزامتافسفات» و مونومرهایی از «گوانیدینیوم» که در کودها نیز به‌ کار می‌روند. ترکیب این 2 افزودنی در آب ماده‌ای چسبناک تولید می‌کند که با خشک‌کردن آن، می‌توان پلاستیک‌های زیست‌تخریب‌پذیر تولید کرد.

همان‌طور که گفته شد، مزیت اصلی این پلاستیک تخریب‌پذیری پیوندهای مولکولی آن در آب دریا و اقیانوس است. پژوهشگران ژاپنی ادعا کرده‌اند فرایند تجزیه پلاستیک جدید آنها فقط ۸ ساعت و ۳۰ دقیقه زمان احتیاج دارد. پس از این مدت، ماده پلاستیکی کاملاً در آب حل می‌شود و هیچ مواد سمی تولید نمی‌کند. تجزیه این پلاستیک حتی مفید نیز خواهد بود؛ زیرا نیتروژن و فسفر از فرآورده‌های آن هستند که می‌توان دوباره آنها وارد چرخه طبیعت کرد.

در نظر داشته باشید که این پلاستیک هنوز وارد زنجیره تولید انبوه نشده و فرایند بازیافت تخصصی آن نیز می‌تواند به‌مراتب بهتر از رهاکردنش در آب دریا باشد. به‌هرحال اگر این پلاستیک با مقیاس بزرگ هم وارد اقیانوس شود، همچنان آلودگی پلاستیکی را به‌طرز چشمگیری کاهش می‌دهد.