جام ملت‌های آفریقا مهم ترین فرصت طارمی

 باشگاه المپیاکوس در آستانه یکی از حساس‌ترین مقاطع فصل خود قرار دارد؛ مقطعی که شاید بیش از هر زمان دیگری، نقش واقعی مهدی طارمی را در ترکیب این تیم مشخص کند.

به گزارش طرفداری، غیبت ایوب ال‌ کعبی به دلیل حضور در جام ملت‌های آفریقا، خط حمله تیم پیره‌ئوسی را وارد فاز تازه‌ای کرده؛ فازی که اگرچه روی کاغذ یک فرصت به نظر می‌رسد، اما در عمل می‌تواند به بزرگ‌ترین آزمون طارمی در فوتبال یونان تبدیل شود.

در موازات غیب ایوب الکعبی، مهاجم مراکشی المپیاکوس به‌دلیل شرکت در جام ملت‌های آفریقا، حضور کوتاه‌مدت رومن یارمچوک در کنار طارمی مقابل آریس، حتی در دقایق پایانی، بیشتر شبیه نشانه‌ای از آینده بود؛ آینده‌ای که در آن خوسه لوئیس مندیلیبار باید بدون مهاجمی بازی کند که طی سال‌های اخیر، نقطه اتکای اصلی خط حمله المپیاکوس بوده است.

ال‌کعبی با تمام وزن آماری و کیفی‌اش حالا در دسترس نیست و پرسش اصلی این است: آیا زمان پاداش دادن به درخشش طارمی فرا رسیده یا نه؟ مندیلیبار طبق منطق همیشگی خود به استفاده از یک مهاجم مرکزی پایبند است. سناریوی محتمل این است که در اکثر بازی‌ها، یا طارمی در زمین باشد یا یارمچوک؛ یکی در ترکیب اصلی و دیگری به‌عنوان گزینه نیمکت. با این حال، فوتبال همیشه مطابق سناریو پیش نمی‌رود. زمانی که بازی قفل می‌شود، حریف فضا نمی‌دهد یا تیم نیاز به تغییر ریتم دارد، آن‌جاست که بازیکنی با توانایی چندنقشی ارزش مضاعف پیدا می‌کند؛ دقیقاً همان نقطه‌ای که طارمی تعریف می‌شود.

در تئوری، طارمی می‌تواند پشت مهاجم بازی کند، به‌عنوان فالس ناین عقب‌تر بیاید، بین خطوط گردش داشته باشد و حتی در فاز پرس، نقش مهاجم اول را ایفا کند. اما در عمل، با وجود تمام این قابلیت‌ها، او اغلب بازی را از روی نیمکت آغاز می‌کند؛ پارادوکسی عجیب که این روزها به یکی از بحث‌های اصلی اطراف المپیاکوس تبدیل شده است: درخشش بدون پاداش. نبود ال‌ کعبی صرفاً به معنای غیبت یک گلزن نیست. المپیاکوس مهاجمی را از دست داده که حضور دائمی در محوطه جریمه، تمام‌کنندگی، شدت در پرس اولیه و شم گلزنی را هم‌زمان ارائه می‌داد. به همین دلیل، چینش‌های هجومی تیم حول چند زوج مشخص می‌چرخد: چیکینیو–یارمچوک، چیکینیو–طارمی و در شرایط خاص، طارمی–یارمچوک. در این میان، طارمی تنها مهاجمی است که می‌تواند هم نقش مکمل را ایفا کند و هم به‌عنوان جایگزین مستقیم وارد شود.

مندیلیبار در مقاطع مختلف تلاش کرده با راه‌حل‌های غیرکلاسیک این خلأ را پوشش دهد؛ از استفاده ژلزون مارتینز یا یوسف یازیچی در نوک حمله گرفته تا تغییر ساختار هجومی تیم. اما هیچ‌کدام ویژگی‌های یک شماره ۹ کلاسیک را ندارند و همین مسئله، نقش بازیکنانی چون چیکینیو و به‌ویژه طارمی را پررنگ‌تر می‌کند. طارمی با توانایی بازی بین خطوط و خلق فضا برای سایر مهاجمان، می‌تواند قفل بسیاری از بازی‌ها را باز کند. با این حال، واقعیت آماری هم قابل چشم‌پوشی نیست. ال‌کعبی با ۱۵ گل در ۲۲ بازی این فصل و ۷۵ گل در ۱۱۶ مسابقه با پیراهن المپیاکوس، معیاری سنگین برای هر مهاجمی ساخته است. طبیعی است که جای خالی چنین بازیکنی، سرمربی را محتاط کند. اما سؤال کلیدی همچنان پابرجاست: اگر نه حالا، پس چه زمانی طارمی باید به انتخاب اول تبدیل شود؟

بررسی نتایج المپیاکوس بدون ال‌کعبی، تصویری دوگانه ارائه می‌دهد. تیم در برخی دیدارها به پیروزی رسیده، اما در مقاطع حساس دچار نوسان شده است؛ حذف از جام حذفی، شکست‌های کلیدی و افت در رقابت‌های اروپایی، همگی نشانه‌هایی از نبود یک راه‌حل پایدار در خط حمله هستند. جام ملت‌های آفریقا برای المپیاکوس صرفاً یک تورنمنت خارجی نیست، بلکه یک بازه زمانی تعیین‌کننده است. دیدارهایی که ال‌کعبی در آن‌ها غایب خواهد بود، می‌تواند سرنوشت فصل را تغییر دهد و درست در همین پنجره است که نگاه‌ها بیش از هر زمان دیگری به طارمی دوخته می‌شود؛ مهاجمی که شاید همیشه بهترین گزینه روی کاغذ نبوده، اما بارها نشان داده توان تغییر جریان بازی را دارد.

اگر طارمی در این مقطع هم صرفاً یک گزینه چرخشی باقی بماند، سؤال‌ها جدی‌تر خواهند شد. اما اگر مندیلیبار تصمیم بگیرد به او اعتماد کند، جام ملت‌های آفریقا می‌تواند به نقطه عطف فصل طارمی در المپیاکوس تبدیل شود؛ جایی که درخشش، بالاخره پاداش خود را می‌گیرد یا برای همیشه در حد «راه‌حل روی نیمکت» باقی می‌ماند.

تماشاخانه

دو دقیقه جلوه‌های ویژه که زبان بصری سینمای اکشن و گیم‌ها را برای همیشه تغییر داد (تماشا کنید)

دو دقیقه «خشونت واقعی و بی‌رحم» در سینمای گانگستری (تماشا کنید)

فیلم های دیگر