عصرایران - سازمان مجاهدین خلق که مردم ایران از آنها به عنوان " منافقین" یاد می کنند، از سه دهه گذشته 12 هزار شهروند ایرانی را ترور کرده است. هم از این روست که این گروهک ، منفورترین اپوزیسیون در میان مردم به شمار می رود که حتی در میان مخالفان جمهوری اسلامی هم ، جایگاهی ندارد.
با این حال ، منافقین همواره کوشیده اند به لطایف الحیل ، "زنده نمایی" کنند و وانمود نمایند که مردم ایران ، در انتظار آنانند تا بیایند و حکومت رجوی ها را در کشور بپا دارند!
با این حال ، آنان می دانند و خوب هم می دانند که با آن کشتار 12 هزار نفری و نیز کمک به صدام در جنگ هشت ساله ، فاقد پایگاه مردمی در ایران هستند و از این رو ، مجبورند برای نشان دادن پایگاه گسترده مردمی خود در ایران(!) ، خلاقیت هایی داشته باشند که به فکر هیچ آدمیزادی نمی رسد.
آنچه در پی می آید ، نمونه ای است از این قبیل کارهای آنان که ضمن آن که می تواند نشان دهنده نحوه رفتار منافقین باشد ، هشداری است تا خدای ناکرده ، دیگران در دام آنها نیفتند ؛ روایت جالبی است، بخوانید:
سال گذشته یکی از دوستانم برای اجاره دوربین و تجهیزات تصویربرداری چندین آگهی اینترنتی را در سایتهای نیازمندی منتشر کرده بود. او یکی از روزهای اواخر تابستان به من گفت یک سفارش کار دریافت کرده که کمی عجیب به نظر میرسد.
ایمان تعریف کرد خانمی از لندن تماس گرفته و گفته: «من یک پسر دبستانی دارم که مبتلا به سرطان است. برای دلگرمی به او گفتهام با این که از وطن دور هستی، اما مردم ایران تو را به خوبی میشناسند و همیشه برایت دعا میکنند. حالا هم سالروز تولد او نزدیک است و میخواهم با یک حرکت جالب او را غافلگیر کنم تا دوباره بتوانم شادی را روی لبهای پسرم ببینم».
وقتی ایمان از خانم مقیم انگلیس پرسیده بود که چگونه میتواند به او کمک کند، در پاسخ شنیده بود: «باید تاریخ تولد پسر من را روی چند بادکنک بنویسی و از آن تصویر بگیری. من فیلم را به پسرم نشان میدهم و او فکر میکند مردم کشورش دوستاش دارند. شوهرم برای همین کار میتواند 100 هزار تومان به حساب شما واریز کند، اما به شرطی که سر موقع فیلم را برایمان ارسال کنید».
آن خانم به دوستم سفارش کرده بود: «نیازی به دوربین حرفهای و سهپایه نیست. با موبایل یا هندیکم هم تصویر بگیری، کافی است. ویدئوها را هم ویرایش نکن. من خودم اینجا این کار را انجام میدهم.»
دوست من باید با ماژیک جمله «روز ... مهر مبارک» را روی چند بادکنک مینوشت و به پارکها و میدانهای تهران میرفت و آنها را به دست مردم میداد و سپس تصویر میگرفت. با وجود آن که در تقویم رسمی مناسبت مشخصی برای این روز درج نشده بود، اما احساس خوبی نسبت به آن نداشتیم.
خسرو معتضد، نخستین کسی بود که با او تماس گرفتیم و به ما گفت که تا پیش از انقلاب 57، اتفاق خاصی در آن روز از مهرماه رخ نداده است. با محدودتر شدن دایره تاریخی، با کمی پرسوجو موفق شدیم چیزی که به دنبال آن بودیم را کشف کنیم. وقتی پی بردیم که آن مناسبت به سازمان تروریستی مجاهدین خلق (منافقین) مرتبط است، خشکمان زد.
پس از جستوجو در سایتهای خبری متوجه شدیم که در سالهای قبل نیز زنی از لندن با چند صاحب آگهی اینترنتی تماس گرفته و آنها را فریب داده و به دردسر بزرگی انداخته است. موضوع را با یکی از روزنامهنگاران سرشناس و با تجربه در میان گذاشتیم. او با ناراحتی گفت که تاکنون چند نفر به همین دلیل با اتهام بسیار سنگین همکاری با منافقین مواجه شده اند.
ایمان با اندکی تحقیق موفق شد از دامی که برایش گسترانیده بودند، نجات یابد. اما آیا همه این شانس را دارند؟!
این گروهک همواره با ترفندهای مختلف اهداف خود را دنبال می کند، هرچند به قیمت نابودی زندگی ایرانیان بیگناه تمام میشود. این تنها یک نمونه کوچک از این دست کارهاست. برای آنها فرق نمی کند که مردم ایران را با بمب و گلوله ترور کنند یا با این اقدامات به دردسرشان بیندازند. برای تروریست ها ، هدف وسیله را توجیه می کند!