.png "عصر ایران")
۰۶ آذر ۱۴۰۳
به روز شده در: ۰۶ آذر ۱۴۰۳ - ۲۳:۵۸
زورگیر خشن در تهران بازداشت شد (فیلم) بازنشر
سیاسی ترین حمله هوایی تاریخ ایران با این نامه محرمانه کلید خورد (+عکس)
با توجه به سامانه های ضدهوایی در حریم هوایی بغداد ریسک عدم بازگشت از این پرواز ۸۵ تا ۹۰ درصد بود. مدتی قبل صدام با ترسو خواندن خلبانان ایرانی گفته بود: «هیچ خلبان ایرانی جرئت نزدیک شدن به آسمان بغداد را ندارد.»
عصرایران - برای حکومت صدام حسین که در سوم خرداد 1361 ، خرمشهر را از دست داده و ضربه ای حیثیتی در جنگ و جهان خورده بود ، بسیار مهم بود که با میزبانی بزرگ ترین نهاد بین المللی بعد از سازمان ملل ، یعنی اجلاس سران عدم تعهد ، به ترمیم وجهه خود بپردازد.
از این رو ،بعد از اجلاس هاوانا در کوبا، بغداد خود را مهیای برگزاری اجلاس می کرد و این در حالی بود که ایران ، می کوشید با تبلیغ ناامن بودن پایتخت عراق به دلیل وضعیت جنگی ، مقامات کشورها را از سفر به عراق بازدارد و اجلاس بغداد را منتفی کند.
صدام در اجلاس هاوانا
با این حال ، ماشین تبلیغاتی و سیاسی صدام که از پشتوانه قدرت های بزرگ هم برخوردار بود ، گوی سبقت را ربود و قرار شد اجلاس در بغداد تشکیل شود. عراقی ها ، ادعا می کردند که بغداد به حدی امن است که حتی یک پرنده هم بدون اجازه آنها نمی تواند در آسمانش پرواز کند. آنها حتی از مسوولان کشورهای عدم تعهد خواستند تا کارشناسان امنیتی خود را به بغداد بفرستند و از نزدیک شاهد امنیت مثال زدنی آن باشند!
زمان اجلاس نزدیک می شد و تلاش های ایران ثمر بخش نبود. همه در تهران به دنبال راهی برای ضربه زدن به دشمن بودند ؛ تا این که پیشنهادی محرمانه از وزارت خارجه به ریاست جمهوری رسید و خیلی زود مقدمات اجرایی کردنش در دستور کار مقامات عالی نظام قرار گرفت.
در نامه با تأکید بر اهمیت اجلاس ، تلاش های عراق در این باره و تصریح به این که اهمیت این موضوع از "خرمشهر" کمتر نیست ، آمده بود: "سرنوشت محل برگزاری کنفرانس را یک حرکت نظامی می تواند روشن کند."
این سند در كتاب "ايران و جنبش عدم تعهد به روايت اسناد، از باندونگ تا تهران" توسط انتشارات ریاست جمهوری (نشر جمهور ایران) منتشر شده است.
به زودی طرح حمله آماده شد: بمباران بغداد.
این در حالی بود که بغداد در حصاری از موشک های ضدهوایی قرار داشت و ارتش صدام ، حق داشت به امنیت پایتخت ببالد. اما 6 خلبان ، ریسک سیاسی ترین حمله هوایی تاریخ کشورشان را پذیرفتند، بدین ترتیب سه هواپیمای اف - 4 به پرواز درآمدند ، دو هواپیما از مرز گذشتند و به سمت بغداد رفتند و سومی بر فراز مرز ماند تا در صورت نیاز به کمک اقدام کند. بدین ترتیب در روز سی ام تیر 1361 دو هواپیمای ایرانی وارد آسمان عراق شدند.
هر چند هواپیماها در ارتفاع بسیار پایین، ما بین ۱۰ تا ۱۵ متر، پرواز می‌کردند، اما رادارها آنها را شناسایی کردند و یک فروند موشک سام ۷ به سوی آنها شلیک کردند، که به دلیل سرعت زیاد هواپیما، اصابت نکرد و در هوا منفجر شد.
صدام حسین پیش از جنگ و در اجلاس سران عدم تعهد در هاوانا، میزبانیِ بغداد را برای اجلاس بعدی گرفته بود. او با ترسو خواندن خلبانانِ ایرانی گفته بود: «هیچ خلبان ایرانی جرئت نزدیک شدن به آسمان بغداد برای برهم زدن اجلاس را ندارد.»
خبر این حمله هوایی به بغدادی که می خواست میزبان غیرمتعهدها باشد، به سرعت در جهان پیچید؛ سازمان وحدت آفریقا هم اعلام کرد که بغداد محل مناسبی برای گردهمایی غیرمتعهدها نیست بعد از آن‌هم کوبا اعلام کرد کنفرانس سران در بغداد تشکیل نخواهد شد. پیشنهاد عراق برای میزبانی کنفرانس وزیران خارجه هم که قرار بود قبل از اجلاس سران برگزار شود، مورد استقبال قرار نگرفت.
***
بیست سال بعد ، در تابستان گرم 1381 ، از شهید عباس دوران ، تکه ای از استخوان سوخته پایش به وطن بازگشت و در شهر شیراز ، به خاک سپرده شد.
یادش همواره افتخار آمیز
از پُلِ جاده بغداد-بصره تا بغداد ۲۰ کیلومتر فاصله بود که سه دیوارهٔ آتش به عرض یک کیلومتر در آن مستقر بود. چون هواپیما محصول آمریکا بود، توانِ مقابله با موشک‌های سامِ ساخت شوروی را داشت و با ایجاد پارازیت نمی‌گذاشت که بر روی هواپیما قفل کنند.
در اثر اصابت گلوله‌های ضدهوایی موتور راستِ هواپیمای دوران آتش گرفت. اما، هواپیماهای فانتوم در برابر موشک‌های رولند فرانسوی بی‌دفاع بود. پس از طی دیواره‌های آتش، یک موشک رولند از سمت راست به قسمت پشت باک هواپیمای دوران اصابت کرد. اما هواپیما توانست به پالایشگاه برسد و بمب‌هایش را بریزد.
رولند یک سامانه موشکی زمین‌به‌هوای کوتاه‌برد متحرک فرانسوی-آلمانی است.
این سامانه، به‌عنوان یکی از معدود سامانه‌های پدافندی هوایی ساخت دیگر کشورها، توسط ارتش ایالات متحده خریداری شد 
حدود ده تا بیست ثانیه بعد، هواپیما آتش گرفت. کاظمیان می‌گوید: «به شهید دوران گفتم آماده باش می‌خواهم به بیرون پرتابت کنم» و وی پاسخ داد «نه. من که گفته بودم نمی‌پرم، اگر می‌خواهی بپری، خودت بپر.» سپس قبل از آنکه کاظمیان بتواند اجکت کند، از هواپیما به بیرون پرتاب میشود. ممکن است دوران، وی را اجکت کرده باشد، یا آنکه به علت آتش‌سوزی راکت‌های زیر صندلی‌ها خود به خود عمل کرده باشد.
کاظمیان پس از بیرون پریدن بیهوش میشود و حدود ۸:۳۰ صبح به هوش می‌آید. یک مهرهٔ گردنِ وی آسیب دیده، مهره‌های کمرش و یکی از دنده‌های روی قلبش می‌شکند. عراقی‌ها دربارهٔ عباس دوران به وی می‌گویند «به بیرون نپریده‌است… او هواپیما را به سمت هتل الرشید که قرار بود اجلاس عدم تعهد در آن تشکیل شود، هدایت کرده‌است».
هواپیما در نزدیکی هتل سقوط کرد و هر چند عباس دوران به شهادت رسید اما بزرگ ترین پروژه سیاسی صدام نیز منهدم شد.
هواپیماهای اسکندری و باقری هم مورد اصابت تعداد زیادی گلوله ضدهوایی و نیز موشک رولند قرار گرفت. گلوله ضدهوایی به «کاناپی» کابین جلو برخورد کرد و از آنجا به کابین عقب آمد و در کابین عقب منفجر شد و باقری مجروح شد. اما این هواپیما توانست پس از بمباران پالایشگاه و اجرای مأموریت، به ایران بازگردد.
با توجه به اینکه حریم هوایی بغداد توسط توپ ضدهوایی ۵۷ میلیمتریِ مجهز به رادار و نیز سامانه‌های موشکی سام ۲، سام ۳، سام ۶ و موشک رولند حفاظت میشد، ریسک عدم بازگشت از این پرواز ۸۵ تا ۹۰ درصد بود.صدام حسین پیش از جنگ و در اجلاس سران عدم تعهد در هاوانا، میزبانیِ بغداد را برای اجلاس بعدی گرفته بود. او با ترسو خواندن خلبانانِ ایرانی گفته بود: «هیچ خلبان ایرانی جرئت نزدیک شدن به آسمان بغداد برای برهم زدن اجلاس را ندارد.»
خبر این حمله هوایی به بغدادی که می خواست میزبان غیرمتعهدها باشد، به سرعت در جهان پیچید؛ سازمان وحدت آفریقا هم اعلام کرد که بغداد محل مناسبی برای گردهمایی غیرمتعهدها نیست بعد از آن‌هم کوبا اعلام کرد کنفرانس سران در بغداد تشکیل نخواهد شد. پیشنهاد عراق برای میزبانی کنفرانس وزیران خارجه هم که قرار بود قبل از اجلاس سران برگزار شود، مورد استقبال قرار نگرفت.
سرانجام در سپتامبر ۱۹۸۲ فیدل کاسترو طی نامه‌ای رسماً اعلام کرد که اجلاس بعدی در دهلی نو، هفتم مارس ۱۹۸۳ تشکیل خواهد شد و همه کشورهای عضو با این تصمیم موافقت کرده‌اند و بدین ترتیب شکست بزرگ سیاسی برای صدام رقم خورد.
***
بیست سال بعد ، در تابستان گرم 1381 ، از شهید عباس دوران ، تکه ای از استخوان سوخته پایش به وطن بازگشت و در شهر شیراز ، به خاک سپرده شد.
یادش همواره افتخار آمیز
لینک کوتاه: کپی لینک
حمله موشکی به پایگاه نظامی آمریکا در شرق سوریه تلاش دولت آینده ترامپ برای متوقف کردن خرید نفت ایران توسط چین معمای قتل خاخام در امارات روشنتر شد؛ دستگیری مظنونان در ترکیه سخنگوی دولت: برای ماندگاری باید از جهل و خودخواهی گذر کرد هفته یازدهم لیگ برتر؛ هفتهای ویژه با VAR وزیر امنیت داخلی اسرائیل: آتشبس با لبنان خطای تاریخی است یک پمپ بنزین در شیراز - سال ۱۳۵۳ (عکس) کیانوش رستمی از مسابقات جهانی کنار گذاشته شد لاپید: نتانیاهو به آتشبس تن داد، پیروزی نظامی به شکست سیاسی تبدیل شد حادثه دلخراش در گلوگاه مازندران؛ برخورد قطار با خودرو یک کشته برجا گذاشت مجلس به واردات بنزین در سال آینده نه گفت مجلس به دنبال پایان قطعی برق؛ وزرا قول دادند جلوگیری از ورود زبالههای مازندران به آرادکوه سپاهان با تساوی مقابل الوحدات، کار خود را سخت کرد موافقت کابینه امنیتی اسرائیل با آتشبس
البته بايد در اين زمينه ها بيشتر كار بشه
تو یا از اونایی که از سگ پست ترند و توی مرصاد فرزند ایران علی صیاد شیرازی به درک واصل شون کرد یا واقعا نمی فهمی که چه چیزی رو منفی می زنی . برات متاسفم .
من که عکس عباس رو دسکتاپ کامپوترم هست برای پسرم هم توضیح دادم این کیه
هست و برای بچهام توضیح دادم این ها چه شیرهائی
بودند ،هنوز هم عکسشونو که میبینم احساس غرور
میکنم و ضربان قلبم بالا میرود
اون های که منفی زدید خیلی وطن فروشید امسال عباس ها
پوزه ارباب به درک واصل شده تان(صدام ) را بخاک مالیدند .
ایرانی سویس
«ما زنده به آنیم که آرام نگیریم
موجیم که آسودگی ما عدم ماست».
آنها بدنبال چه بودند ما بدنبال چه هستیم ؟چقدر گرفتار دنیا طلبی شده ایم و آرمانهای انقلابمان را فراموش کرده ایم . برای بدست آوردن مقام ومال و پست و ریاست چه کارها وگناهها که نکردیم.
خدا بداد ما برسد که به آنها بی حرمتی نکنیم و هرکداممان با گرایشهای فکری آنها را برای خود مصادره ننماییم
امیر! سالگرد شهادتت مبارک
افتخار ایرانی
يادش همواره گرامي
یه نوع مرض جدید و شاخه ای از منفی بافیه!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
هم از سیستم ضعیف اطلاع رسانی که نتوانسته افتخارات این کشور را معرفی کند
و هم ازما که خودمان به دنبال میراث گرانقدر خود نرفته ایم
این سردار والامقام، شهید گمنامی نیست.
معنیش چیه؟
دارن بزرگیمونو از ما میگیرن
آن گواراي وجودش همه در بزم خيال
يكه تازي نكنيم
از پي مردان خدا
ما ز پرواز كبوتر هيچيم
شكر بايد داشت
يا آن سرو سترگ
بارالها بهترين دوردها و سلامهاي ما را نثار اين فرزند اسلام و ايران بفرماي
غرب با قهرمانان فانتزی و دروغی جنگیش چیکار می کنه و ما با قهرمانان واقعی مون چکار؟
شهید ما
شهید سربلند ما
ما همه مدیون شهدا هستیم، افسوس که بهترین، باهوش ترین و فهیم ترین یاران انقلاب را صدام نادان گرفت
خدایا آنچه صدام در حق جوانان ایران و عراق انجام داد در آن دنیا به سزایش برسان
روحت شاد مرد
یعنی حتی میدونستن که این حمله برای چیه و هتل اجلاس کدومه و جاش کجاست!!!
اگر اشتباه نکنم ایران فقط همین یکبار به حریم هوایی بغداد حمله کرد چون هدفی بالاتر از ضربه زدن به تاسیسات و حفظ پرنده هاش داشته. امنیت هوایی بغداد بسیار بالا بوده، خیلی بیشتر از اونی که تصورش رو بکنیم!!!
حالا اگه همه اینارو بزاریم کنار هم، میبینیم چه دلاورایی بودن مردان مردی مثل سردار دوران و خیلیهایی که اسمشون رو یادم و یادت نیست. اشک غرور جلوی چشمامو گرفته، شایدم اشک حسرت چنین مردانی!!!
شما عزيزان سرداران غيرت هستيد اي گل هميشه بهار وطن
افسوس که جائی از کوی و برزن این شهر مزین به نام بلند تو نیست عقاب سرفراز وطن .
خدا رو شکر توی همین شرق تهران، اتوبانی به نام ایشان مزین شده است. روحش شاد.
برای شادی روحش صلوات
درود به غیرت و شرفت امیر
باعث شد برای اولین بار نظر بدم
روحت شاد
عكس شهدا رفتار مي كنيم
کجان الان؟
اسیر شدن یا شهید؟؟؟؟
اگه خبری دارین درج کنید لطفا
روح عباس شاد باد
درود بر تو ای شیرمرد ایران
برای شادی روح شهیدانمان صلوات و فاتحه ای بفرستید
فرزند ایران
پس از پایان دورهٔ وظیفه، به‌دلیل علاقه به‌یادگیری فن خلبانی در سال ۱۳۵۱ وارد دانشکدهٔ خلبانی نیروی هوایی شاهنشاهی ایران شد و پس از طی دورهٔ مقدماتی پرواز در ایران، برای ادامهٔ تحصیل و فراگیری دورهٔ تکمیلی خلبانی به آمریکا اعزام شد. وی با اخذ نشان و گواهی‌نامه خلبانی به ایران بازگشت و با درجهٔ ستوان‌دومی در پایگاه هوایی همدان مشغول به‌خدمت شد.
همسر وی «نرگس خاتون دلیرروی فرد» نام داشت. در زمان آخرین پروازش، پسرش امیررضا، هشت ماه و نیم سن داشت. با شروع جنگ ایران و عراق، او در پست افسر خلبان شکاری و معاونت عملیات فرماندهی پایگاه سوم شکاری (که در آغاز جنگ به پایگاه شهید نوژه نامیده شده بود) مشغول خدمت بود و پس از مدتی، برای ادامه پروازهای جنگی به پایگاه ششم شکاری بوشهر منتقل شد.
دوران در تاریخ ۷ آذر ۱۳۵۹ و در جریان جنگ ایران و عراق، اسکله الامیه و البکر را غرق کرد و در عملیات فتح‌المبین نیز بسیار موفق عمل کرد.
عباس دوران در سحرگاه ۳۰ تیر ۱۳۶۱ بر فراز حریم هوایی بغداد به‌پرواز درآمد و پالایشگاه الدوره در ضلع جنوبی بغداد را نشانه رفت. وی، تمامی بمب‌های خود را بر روی پالایشگاه فرو ریخت، اما هواپیمایش در آسمان بغداد مورد اصابت موشک‌های ضد هوایی ارتش عراق قرار گرفت. در حالی که کاظمیان، همراهش، با چتر نجات به بیرون پرید، وی با صرف نظر کردن از خروج اضطراری، هواپیمای فانتوم (اف۴) صدمه‌دیدهٔ خود را که در آتش می‌سوخت، با هدف ناامن جلوه دادن شهر بغداد، به هتل محل برگزاری هفتمین دوره اجلاس سران جنبش غیرمتعهدها کوبید و مانع از برگزاری این اجلاس در کشور عراق شد.
از پیکر وی، بیست سال بعد در سال ۱۳۸۱ تکه‌ای از استخوان پا به ایران بازگشت که در ۱۰ مرداد ۱۳۸۱ خانواده وی آنرا در شیراز به خاک سپردند.
بر اساس داستان آخرین روزهای زندگی و واپسین مأموریت دوران، فیلم سینمایی‌ای با نام عبور از خط سرخ در سال ۱۳۷۵ به کارگردانی جمال شورجه ساخته شده‌است که از طریق صدا و سیما چندین بار پخش شد .
منبع : ویکی پدیا
اي كاش كساني كه از خون شهدا استفاده مي كنند عبرت بگيرند
کاشکی ....
درود درود
شهید دوران یکبار هم با حمله به پالایشگاه بصره صدام ملعون را نزد رسانه های خارجی ضایع کرده بود . اگه میشه متن کامله اون حماسه رو هم برای مخاطبین بزارین با تشکر
با همه ی این اوصاف دورو به شرفت سالار
{یکی مرد جنگی به از صد هزار} کاش 100 تا نز این بزرگوارا تو مسایل اقتصادی هم داشتیم
که جوونامون حسرت زندگی تازه به دوران رسیده هایی مثل امارات و ترکیه رو نخورن .
منی که 33 سالمه الان این مطلب رو فهمیدم اما روزی نیست که خبرای تیراندازی و قتل و جنایت تو جاهایی که اصلا به ما ربطی نداره رو نشنویم.
تو نه فقط عباس دوران که غیرت دورانی
به اون خدا قسم که اگه مردی تو دنیا باشه شما هستین
جاوید باد نامتان که همیشه جاوید است.
که باعث افتخار این سرزمین شد
اسوه ي بالنده فرزانگي
من چه دارم گويم از بهر سپاس
جز زبان قاصر و شرمندگي
(شعر از طيبي)
باور کن هروقت اسم تو و عباس بابایی رو میشنوم بی اختیار حالم عوض می شه .
عباس همون اسمی که به قول یکی از خلبانهای همرزمش وقتی پشت بی سیم این اسم میومد ولوله تو عراق به پا می شد .
دمتتتتتتت گگگگگگگگگگرم تا ابد تا ابد تا ....
واقعا وصف ناشدنی ست
مردانگی رو باید از این چوانمرد یاد گرفت
به عنوان شخصی که زمان آموزشی سربازیم را در پادگان خضرایی، گردان بابایی و گروهان دوران سپری کردم به خود میبالم.
احساس غرور و
احساس جا ماندن.
بی شک جوانمردی دوران از عاشورا سرچشمه گرفته است.
یادش گرامی
عباس دوران غير از اين عمليات در زو نهم آذر كه روز نيروي دريايي هم هست جز معدود نفراتي بود كه با استفاده از موشك هاي هوا به زمين ماوريك در يك جنگ تمام عيار دريايي در كنار همه دلاور مردان نيروي دريايي تمامي ناوچه هاي زوراي عراق رو به قعر خليج هميشه فارس فرستاد...
دوران يك خليان نابغه نظامي بود..........
ببينيد گاهي اوقات يك بقال،شيشه بر ،كارمند و يا يك كارشناس معني شهادت رو مي فهمه و پا به عرصه ميدان مي گذاره..اما گاهي اوقات يك فرد بسيار تحصيل كرده با فهم و با سواد بالا اين موضوع را مي گيره مثل شهيد چمران
عباس دوران هم در اين دسته قرا داره چون واقعا يك نابغه بود
اين رو هم مي گم كه عباس دوران بيش از 2500 عمليات هوايي در طول جنگ داشته كه تا الان هيچ كس نتونسته اين ركورد رو بزنه..........
اين ركورد به نام اي دوران به ثبت رسيده
اما دريغ از صدا و سيما و حتي از شما رسانه ها هر چند كه دير پرداختيد اما باز هم دمتون گرم.
يه فشاري بيارين يك سريال كامل از اين شهد درست بشه.درسته كه عباس دوران ريش نداشت اما ريشه عميقي داشت....
ما مسئوليم در برابر خون شهدا به خدا مسئوليم
جوونها توي خيابون چي مي دونن از قهرمانان ملي كه با عقيده و اعتقاد به اسلام شهد شده اند.اونها كال آف ديتوي ،بتمن و سوپر من رو مي بينن.
چند وقت پيش مشرف شديم عراق قبل از اين امريكايي ها كاملا خارج بشن
من كه يه كم انگليسي بلد بودم جلو رفتم و خيلي محتاط سر صحبت رو با يكي از سربازان سياه پوست امريكايي باز كردم.از جنگ گفتم از امام حسين گفتم ....تا رسيديم به عباس دوران.......اون فقط گوش مي داد با دقت هم گوش مي داد......
داستان را برايش گفتم ...........
مي دوني در جواب چي گفت؟!
گفت اگر در تمام ارتش ايالات متحده اگر يك نفر مثل دوران شما وجود داشت...ما اورا مي پرستيديم...
حالا خودتان قضاوت كنيد كه چه قدر معرفي كرديم
به خدا نوکرتم.رحت شادباشه تا ابد .
اسم شهدا رو می خوند و می گفت کربلا کربلا ما داریم میاییم.شهدای مظلوم عباس دوران دادیم.
جاوید باد یاد دلاوران ایران ...............
كشته شمشير دوست
كاب حيات قلوب از دم شمشير اوست
گر بگشايي هنوز خاك شهيدان عشق
آيد از آن كشتگان زمزمه دوست دوست
- آفرين بر غيرت و همت سردار عباس دوران از خواندن اين مطلب گريه ام گرفت كه چطور براي حفظ وطن و ناموس خود چشم از دنيا بستند و با فداكاري جان دادند من پيشنهاد ميكنم و با تمام وجود راضي هستم 3000000000000 ميليارد ريال را اگر توانستند پس بگيرند جهت قدر داني به خانواده چنين شهدايي بدهند
به حق او همچون قمر بنی هاشم با ایثار و از خودگذشتگی کم نظیرش، یادآور دلاوریها و رشادتهای عباس بن علی بود.
او عباس دوران ما بود
بود گاهی که مردی آسمانی به جانی سر فرازد لشکری را
نَهد جان در یکی تیر و رهاند ز ننگ تیره روزی کشوری را
اونا ايراني بودن ما هستيم؟
باسلام كار عباس دوران كمتراز كار شهيدفهميده نبود خدا رحمتشان كند
الحمدلله هر کسی رشادت کرده گمنامه
فرزندان ایران هر زمان در برابر تهاجمات به خاکشون همچون دوران عمل میکنند