.png "عصر ایران")
۰۹ دی ۱۴۰۴
به روز شده در: ۰۹ دی ۱۴۰۴ - ۰۳:۰۰
عاقبت کورس مرگبار در جاده؛ بیاحتیاطی راننده حادثه آفرید (فیلم) خاطره آیتالله خامنهای از شهادت رجایی و باهنر
khamenei.ir - من بيمار بودم، تازه از بيمارستان خارج شده بودم، در منزلى در حدود نیاوران استراحت مىكردم و در جريان اوضاع و احوال هم قرار مىگرفتم؛ مرحوم شهيد رجايى و شهيد باهنر و برادران ديگر (میآمدند و) مسائل را با من در ميان مىگذاشتند. ليكن خود من شركت فعالى در جريانات نمىتوانستم داشته باشم.
در اين اواخر تدريجاً حالم بهتر شده بود، گاهى در جلسات شركت مىكردم، كمااينكه در شب قبل از حادثه؛ در جلسهاى در اتاق خود مرحوم رجايى شركت كردم و راجع به مسائل مهم مملكتى صحبت مىكرديم. بنابراين دور بودم از محل حادثه (انفجار) و بعدازظهر هم بود، من هم بيمار بودم و خوابيده بودم، از خواب كه بيدار شدم از بچههاى پاسدار، برادرهايى كه پهلوى من بودند يك زمزمههايى شنيدم. گفتم چيه؟ گفتند كه يك بمب در نخستوزيرى منفجر شده است. گفتم كه كى آنجا بوده؟ گفتند كه رجايى و باهنر هم بودند، من فوقالعاده نگران شدم، با حال بسيار ضعيف و ناتوانى كه داشتم خودم را رساندم پاى تلفن، نشستم، بنا كردم اينجا آنجا تلفن كردن، اما خبرها همه متناقض و نگران كننده بود. يكى مىگفت كه حالشان خوب است، يكى مىگفت زنده بيرون آمدند، يكى مىگفت جسدشان پيدا نشده، يكى مىگفت توى بيمارستانند و من تا اوائل شب كه خبر درستى به من نرسيده بود در حالت فوقالعاده بد و نگرانى به سر مىبردم، تا بالأخره مطلب برايم روشن شد.
احساسات من در آن موقع طبيعى است كه چه احساساتى بود. دو دوست عزيز و قديمى، دو انقلابى، دو عنصر طراز اول جمهورى اسلامى را از دست داده بوديم و من شديداً احساس خسارت مىكردم، احساس ضايعه مىكردم، احساس غم مىكردم و از طرفى احساس خشم نسبت به آن كسانى كه عاملين اين حادثه بودند مىكردم و همین بود كه فردا صبح زود با اينكه خيلى بىحال بودم پا شدم، سوار ماشين شدم، آمدم براى تشييع جنازه به مجلس، و با اينكه اطبا همه من را منع مىكردند كه من شركت نكنم و دخالت نكنم، ديدم طاقت نمىآورم كه شركت در مراسم نكنم، آمدم آنجا روى ايوان جلوى مجلس و يك سخنرانىاى هم با كمال هيجان كردم كه دور و ور من را دوستان گرفته بودند كه نبادا من بيفتم، از بس هيجان داشتم. بههرحال براى من بسيار حادثهى تلخى بود، يعنى شايد بتوانم بگويم تلخترين حادثهاى بود كه تا آنروز من ديده بودم، زيرا حادثهى هفتتير كه مىتوانست براى من تلختر باشد هنگامى اتفاق افتاده بود كه من آن روز بيهوش بودم و نمىفهميدم، بعد تدريجاً با اين حادثه ذره ذره آشنا شدم و اطلاع پيدا كردم، اما اين حادثهى ناگهانى به خصوص بعد از حادثهى هفت تير براى من شايد تلخترين حادثهاى بود كه تا آن روز براى من پيش آمده بود.
مصاحبه مطبوعاتی پیرامون حادثه هشت شهریور - 26/5/1361
در اين اواخر تدريجاً حالم بهتر شده بود، گاهى در جلسات شركت مىكردم، كمااينكه در شب قبل از حادثه؛ در جلسهاى در اتاق خود مرحوم رجايى شركت كردم و راجع به مسائل مهم مملكتى صحبت مىكرديم. بنابراين دور بودم از محل حادثه (انفجار) و بعدازظهر هم بود، من هم بيمار بودم و خوابيده بودم، از خواب كه بيدار شدم از بچههاى پاسدار، برادرهايى كه پهلوى من بودند يك زمزمههايى شنيدم. گفتم چيه؟ گفتند كه يك بمب در نخستوزيرى منفجر شده است. گفتم كه كى آنجا بوده؟ گفتند كه رجايى و باهنر هم بودند، من فوقالعاده نگران شدم، با حال بسيار ضعيف و ناتوانى كه داشتم خودم را رساندم پاى تلفن، نشستم، بنا كردم اينجا آنجا تلفن كردن، اما خبرها همه متناقض و نگران كننده بود. يكى مىگفت كه حالشان خوب است، يكى مىگفت زنده بيرون آمدند، يكى مىگفت جسدشان پيدا نشده، يكى مىگفت توى بيمارستانند و من تا اوائل شب كه خبر درستى به من نرسيده بود در حالت فوقالعاده بد و نگرانى به سر مىبردم، تا بالأخره مطلب برايم روشن شد.
احساسات من در آن موقع طبيعى است كه چه احساساتى بود. دو دوست عزيز و قديمى، دو انقلابى، دو عنصر طراز اول جمهورى اسلامى را از دست داده بوديم و من شديداً احساس خسارت مىكردم، احساس ضايعه مىكردم، احساس غم مىكردم و از طرفى احساس خشم نسبت به آن كسانى كه عاملين اين حادثه بودند مىكردم و همین بود كه فردا صبح زود با اينكه خيلى بىحال بودم پا شدم، سوار ماشين شدم، آمدم براى تشييع جنازه به مجلس، و با اينكه اطبا همه من را منع مىكردند كه من شركت نكنم و دخالت نكنم، ديدم طاقت نمىآورم كه شركت در مراسم نكنم، آمدم آنجا روى ايوان جلوى مجلس و يك سخنرانىاى هم با كمال هيجان كردم كه دور و ور من را دوستان گرفته بودند كه نبادا من بيفتم، از بس هيجان داشتم. بههرحال براى من بسيار حادثهى تلخى بود، يعنى شايد بتوانم بگويم تلخترين حادثهاى بود كه تا آنروز من ديده بودم، زيرا حادثهى هفتتير كه مىتوانست براى من تلختر باشد هنگامى اتفاق افتاده بود كه من آن روز بيهوش بودم و نمىفهميدم، بعد تدريجاً با اين حادثه ذره ذره آشنا شدم و اطلاع پيدا كردم، اما اين حادثهى ناگهانى به خصوص بعد از حادثهى هفت تير براى من شايد تلخترين حادثهاى بود كه تا آن روز براى من پيش آمده بود.
مصاحبه مطبوعاتی پیرامون حادثه هشت شهریور - 26/5/1361
لینک کوتاه: کپی لینک
زبالههای فضایی و خطر وقوع یک فاجعه! آیا با هر بار تعویض شمع خودرو، باید کوئلها را نیز جایگزین کرد؟ دمنوشهای سمزدا واقعا پاکسازی میکنند؟ بزرگترین منابع میکروپلاستیک کدامند؟(+اینفوگرافیک) زیبا بروفه: شادمهر عقیلی گفت از من خوشش می آید قاتل سریالی زنان و امید به زندگی بسیار بالا قصههای نان و نمک(80)/ اوه اوه اوه! طلا 16 میلیون شد… بعدش چی؟ کممصرفترین خودروهای بنزینی و هیبریدی را بشناسید
چرا بازگشت همتی به بانک مرکزی و دولت، خبر خوبی است؟ بوس ۵ میلیارد تومانی مهران مدیری مردم از چه زمانی به این اعتقاد رسیدند: در تهران پول زیر دست و پا ریخته، کسی نیست جمع کند/ رد پای یک همدانی شمخانی: هر تجاوزی، پاسخ سخت و فوری خواهد داشت مدیرعامل انجمن اوتیسم : ۸۰ هزار کودک ایرانی مبتلا به اوتیسم هستند/ ۳۰ میلیون تومان هزینه ماهانه هر بیمار روسیه: حمله اوکراین به اقامتگاه پوتین، سیلی به صورت ترامپ است توصیههای پلیس راه به رانندگان
اخبار و تحلیل های ترکیه