کارنامه خوبی در بسط اخلاق اجتماعی و اخلاق سیاسی در اختیار نداریم. با توجه به شناختی که بنده از رابطه دولت و ملت دارم معتقدم که این بی اخلاقی از صاحبان قدرت به سوی جامعه منتقل شده و در واقع نشت کرده است. یعنی بی اخلاقی صاحبان قدرت در امر سیاست و حکومت به مردم منتقل شده است.

یک عضو سابق شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت در استقلال سیاسی و وجه جمیع آزادی توفیق داشته ایم، اما در آزادی‏های فردی و عدالت بویژه عدالت در تولید، اخلاق و معنویت کارنامه قابل قبولی به دست نیاورده‏ایم.

به گزارش مهر، دکتر "عماد افروغ"به مناسبت سی و پنجمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی در مورد آسیب شناسی جمهوری اسلامی و اینکه در چه حوزه‏ هایی از اهداف و مبانی انقلاب به خوبی عمل نکرده ‏ایم گفت: انقلاب اسلامی سه شعار همزمان و جامع آزادی، عدالت و معنویت را به همراه داشت. تا حدودی در شعار اصلی که همان اخلاق و معنویت باشد و وجه منحصر به فرد و ممیزه انقلاب از سایر انقلای‏های دنیا از جمله انقلاب فرانسه و روسیه می‎تواند به حساب آید توفیقی نداشته ایم.

وی افزود: یعنی کارنامه خوبی در بسط اخلاق اجتماعی و اخلاق سیاسی در اختیار نداریم. با توجه به شناختی که بنده از رابطه دولت و ملت دارم معتقدم که این بی اخلاقی از صاحبان قدرت به سوی جامعه منتقل شده و در واقع نشت کرده است. یعنی بی اخلاقی صاحبان قدرت در امر سیاست و حکومت به مردم منتقل شده است.

عضو سابق شورای عالی انقلاب فرهنگی تصریح کرد: در دو بعد آزادی و عدالت نیز توفیق نسبی داشته‏ایم. در بحث آزادی جمعی که همان استقلال باشد توفیق خوبی بدست آوردیم؛ یعنی به لحاظ استقلال سیاسی زبانزد خاص و عام هستیم و هیچ کشور مثل ما استقلال ندارد. این استقلال روی تنظیم روابط خارجی ما هم اثر مثبت و سازنده گذاشته است.

این محقق و پژوهشگر حوزه جامعه شناسی ادامه داد: در مورد آزادی‏های فردی هنوز در اول یا میانه راه هستیم. فصل سوم قانون اساسی آن طوری که باید و شاید باید اجرا می‏شد، اجرا نشده است. در بحث عدالت هم واقعاً مسئله داریم. هنوز تلقی جامعی از عدالت نداریم و سهمی از عدالت در تولید نهادینه نشده و جا نیفتاده است.

افروغ یادآورشد: صرفاً مقاطعی که به عدالت توجه شده و توجه هم به عدالت اقتصادی بیشتر بوده آن را در وجه توزیعی‏ اش عمل کردیم. یعنی عدالت در تولید که می‎تواند در فرصت سرمایه گذاری‏ها همه یکسان و بربر باشند غفلت کردیم. چند نفر فرصت سرمایه گذاری در تولید دارند و درآمدهای حاصل از آن را بویژه درآمدهای نفتی را با الگوهای متصور خودمان توزیع کردیم که این تلقی تقلیل گرایانه از عدالت است که باید از آن فاصله بگیریم.

این محقق و نویسنده اظهارداشت: عدالت در توزیع بدون عدالت در تولید معنا نمی‏دهد و عدالت در تولید هم نباید به این معنا باشد که عده خاصی سودهای حاصله از سرمایه گذاری‏ها را ببرند و بعد، از قبال سود حاصله مردم عادی و محروم هم به نان و نوایی برسند. این تلقی سرمایه دارانه دولت رفاهی از عدالت است که برای جمهوری اسلامی زیبنده و قابل قبول نیست.

وی در یک جمع بندی درباره پاسخ به این پرسش گفت: در استقلال سیاسی و وجه جمیع آزادی توفیق داشته ایم، اما در آزادی‏های فردی و عدالت بویژه عدالت در تولید و در اخلاق و معنویت کارنامه قابل قبولی به دست نیاورده‏ ایم.