رئیس جمهور درحالی به انرژی ارزان بنگاه‌های تولیدی اشاره می‌کند که امروزه انرژی گران صنایع کشور در پیچ و تاب هدفمندی یارانه‌ها تأثیر نامطلوب گذارده است. اگر روند هدفمندی که دولت مجری آن بود، به درستی اجرا می‌شد دیگر نیاز نبود مجلس به طور جدی در برابر اجرای فاز دوم هدفمندی بایستد.

فردا - وعده‌ها و برنامه‌هایی که همیشه در دوران نزدیک به انتخابات ریاست جمهوری داده می‌شود در بسیاری از موارد با روند معکوس روبه‌رو می‌شود. بدین معنا که شعارها و برنامه‌های مختلفی توسط افراد مطرح می‌شود و در کنار آن پافشاری بر حل و مرتفع کردن آنها موجب رشد محبوبیت و تمایل مردم می‌گردد. این روند در بسیاری از انتخابات‌ها و توسط بسیاری از کاندیداها صورت می‌گیرد؛ که منشأ آن در بهترین حالت، عدم تصویر درست از وضع موجود و عدم کارایی برنامه‌های مورد نظر برای آینده پیشِ‌رو است؛ و البته در حالت‌های سوء دیگر، منشأ چنین رویه‌ای به عدم صداقت باز می‌گردد.

فیلم زیر، سخنان محمود احمدی نژاد در مناظره انتخاباتی سال 1388 است که در آن به برخی مشکلات تولیدکنندگان و امنیت و اعتماد و انگیزه شغلی آنها پرداخته می‌شود. رئیس دولت نهم معتقد است که توانسته امنیت شغلی را برای تولیدکنندگان برقرار کند و در سؤالی به ابهامات چگونگی بالارفتن کارایی تولید در عین پایین آمدن هزینه‌ها می‌پردازد. اما آقای رئیس جمهور، آیا در دولت دهم توانسته‌اید امنیت و انگیزه تولیدات داخلی را بهبود دهید؟! و به عبارتی دیگر، آیا برای سؤال خود پاسخی یافته اید؟!

در شرایطی که گاهی واحدهای بخش خصوصی برای گرفتن یک وام بسیار کوچک 50 یا 100 میلیونی ساعت‌ها و روزها پشت درب‌ها و در میان انبوه پرونده‌های حجیم دست و پا می‌زنند، آیا راه برای امنیت بخش تولیدی باز شده است؟ در شرایطی که اقتصاد ایران یک اختلاس سه هزار میلیاردی را شاهد می‌شود، آیا نظام بانکی ما صلاحیت و کارآمدی صد در صدی برای تأمین انگیزه بخش تولیدی را دارد؟ در شرایطی که نرخ ارز هر روز به بالا می‌جهد و دلار برای برخی تولیدکنندگان به کابوس تولید آنها تبدیل شده است وسرمایه‌های‌شان ظرف مدت کوتاهی به یک سوم یا یک چهارم تبدیل می‌شود، آیا راه برای حفظ امنیت روانی و انگیزشی تولیدکنندگان داخلی باز است؟

در این مجال به داده‌کاوی و آماردهی نمی‌پردازیم؛ بلکه روح موجود در جامعه را پردازش می‌کنیم. به نظر می‌رسد فضای عمومی تولید و صنعت جامعه به سمت رکود انجامیده است و آنچه در این بین رخ می‌نمایاند واسطه‌گری‌ها و سفته‌بازی‌های متعدد است. وقتی نقدینگی جامعه به جای به حرکت درآوردن چرخ‌های تولید به جهش‌های ارزی یاری می‌رساند، آیا می‌توانیم انتظار بهبود روند تولید را داشته باشیم. تولید کننده‌ای که بازار ارز را ملتهب می‌بیند، می‌تواند انگیزه کافی و امنیت قابل توجهی برای شرایط خویش احساس کند؟

رئیس جمهور درحالی به انرژی ارزان بنگاه‌های تولیدی اشاره می‌کند که امروزه انرژی گران صنایع کشور در پیچ و تاب هدفمندی یارانه‌ها تأثیر نامطلوب گذارده است. اگر روند هدفمندی که دولت مجری آن بود، به درستی اجرا می‌شد دیگر نیاز نبود مجلس به طور جدی در برابر اجرای فاز دوم هدفمندی بایستد. این یعنی نسخه دولت برای بنگاه‌ها معیوب بوده است. به نظر می رسد، خود رئیس دولت نیز نتوانسته است به سؤال خویش در مناظره ها پاسخ کامل و روشنی دهد؛ پاسخی که امروز در سطح جامعه کارایی آن را مشاهده کنیم. اما هنوز سؤال‌مان باقی است. آیا امنیت تولید و انگیزه تولیدکنندگان در کشورمان بالاست؟!