در سال 1970 و به این سو اعتقاد بر این بود که هیچ مانعی وجود ندارد که در هر خانه حداقل یک کامپیوتر وجود داشته باشد و زندگی کاری و تحصیلی به سرعت می تواند پیشرفت کند . پس از آن در جوامع پیشرفته و صنعتی کامپیوتر به عنوان یک نیاز و لازم و ملزوم زندگی شناخته شد و اکثر کارها به کمک آن انجام گرفت.
به گزارش عصر خبر، از سال 1380 تا 1384 که اوایل شکل گیری و علاقه به کامپیوتر در ایران بود، کم کم تکنولوژی پا به پای زندگی روزمره مردم پیشرفت و امروزه این تکنولوژی متاسفانه به جایی رسیده است که باعث ایجاد اختلالات رفتاری در افراد، عقب ماندگی در تحصیل و حتی در زندگی روزمره، پرخاشگری و عصبانیت و چندین مورد دیگر اشاره کرد که در زندگی انسان ها تاثیر منفی دارد.
کمی بیشتر اگر بنگریم اوج تکنولوژی و حرکت و استفاده از تکنولوژی به سال 1390 به بعد باز می گردد که اکنون پرسونال کامپیوتر (Personal computer) جای خود را به تبلت و لپ تاپ و آی پد و ... داده است و ضمنا اینترنت کم سرعت (Dial up connection) جای خود را به اینترنت پر سرعت (ADSL) و مودم و وای فای و وایرلس داده است و همینطور پیشرفت تکنولوژی را شاهد هستیم و تکنولوژی زدگی شاید خوب و شاید بد باشد اما تبعات آن برای سلامت روحی و جسمی انسان اجتناب ناپذیر است.
البته توانمندی هموطنان عزیزمان در استفاده حرفه ای و شغلی و سایر زمینه ها از کامپیوتر، لپ تاپ و تبلت چه برای کار و چه برای تفریح بر هیچ کس پوشیده نیست . حتی در زمینه دانلود مطالب مفید، موسیقی، فیلم، عکس، سرچ و ... توانایی کاربران ایرانی شاید چند برابر سایر کاربرها در جهان باشد. به همین خاطر لطیفه ای در این زمینه وجود دارد که " اگر رشته دانلود استقامت به بازی های المپیک اضافه می شد ایران یقینا چند مدال طلا می گرفت". اما اینها اصلا مضر نیست ، چیزی که مضر است امروزه دیجیتال زدگی و تبلت زدگی است.
متاسفانه در بین قشر سنی 15 تا 30 سال پدیده تبلت زدگی وجود دارد و فرد با روزی 9 تا 10 ساعت استفاده از این وسیله خود را به ورطه نابودی خواهد کشاند. شاید سوالی مطرح شود که چه عیبی دارد که مثلا فرد از زندگی ، اینترنت و کامپیوتر شخصی خود لذت ببرد. در این مورد باید متذکر شد که هیچ مشکلی نیست فقط باید از هر چیزی به اندازه استفاده کرد و هر چیزی اگر بیش از اندازه استفاده شود مضر است.
زندگی دیجیتالی در یک محیط مستطیلی 8 در 4 اینچی باعث اختلالات رفتاری و پرخاشگری شدید می شود و باعث می شود فرد در پیش پا افتاده ترین برخورد های زندگی اش هم دچار مشکل شود و در آینده ای نه چندان دور به زوال و از بین رفتن جسمی و روانی فرد خواهد انجامید.
همیشه تئوری پیشگیری قبل از درمان وجود دارد . یعنی اگر فرد جوان یا نوجوان از زندگی دیجیتالی در یک صفحه مجازی می خواهد لذت ببرد باید بداند که صفحات و شبکه های اجتماعی مضر هستند و استفاده بیش از حد آن هم بر این مضر بودن خواهد افزود.
دختر یا پسر در سن نوجوانی و جوانی به خاطر داشتن هیجانات خاص به سمت استفاده از تبلت بروند اما شاید از مخاطراتی که در آینده داشته باشند اطلاع ندارند. یکی از این اختلالات اعتیاد به تبلت و شبکه های اجتماعی خواهد بود که متاسفانه باعث می شود نوجوان و جوان در اولین گام با صدمه های سنگین تحصیلی مواجه شود.
آقای ت 22 ساله دانشجوی شیمی گفت: آنقدر از تبلت استفاده کردم و غرق دنیای مجازی شدم که پایان ترم، 4 واحد افتادم . خودم پشیمانم از استفاده مداوم از این وسیله لعنتی. ای کاش می دانستم که هر چیزی حدودی دارد و به جای آن که چند ساعت وقتم را صرف کنم و چشمهایم قرمز شود، باید صرف درس خواندن می کردم تا حداقل اگر چشمی هم قرمز یا متورم می شد در راه درس و دانشگاه بود نه تبلت و بازی و شبکه های مجازی.
آری این دغدغه تنها یکی از هزاران (یا میلیونها ) افرادی است که در دنیا و ایران با مشکل تبلت زدگی یا شبکه زدگی مواجهند و نیاز است با استفاده صحیح از وسایل ارتباط جمعی نکات زیر را رعایت کنیم:
1-روی موبایل خود نرم افزارهایی که شبکه زدگی را تداعی می کنند مثل we chat، Tango، Wiber، لاین و .... را نصب می کنند.
2- از بازی های اعتیاد آور در محیط مجازی اکیدا خودداری کنیم (منظور از بازی های اعتیاد آور بازی هایی است که ساعتها وقت ما را در محیط مجازی به خود مشغول می کند، هیچ سودی ندارد ).
3- حد استفاده از رایانه را بدانیم مثلا نهایت 1 یا دو ساعت در روز (آنهم برای کارهای ضروری).
4- فرزندان خود را به وسایل ارتباط جمعی در بلند مدت عادت ندهیم.