اکبر هاشمی رفسنجانی رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام با حضور در مراسم بزرگداشت خدیجه ثقفی همسر امام خمینی در تهران سخنرانی کرد.
به گزارش عصرایران ، مهمترین بخش های این سخنرانی هاشمی به نقل از ایسنا به این شرح است:
- رهبری با صراحت موقع رای دادن در انتخابات گفتند رای مردم حق الناس است یعنی هر آدمی حقی بر گردن کسی داشته باشد، این حق ساقط نمی شود و خداوند آن را نمی بخشد چون خدا عادل است البته این حرف مقام معظم رهبری سیاسی نیست و موضوعی اجتهادی است پس چطور میشود به خود حق بدهیم آن چیزی که مردم نمی خواهند بر مردم مسلط کنیم و آن چیزی که میخواهند، نگذاریم.
چون این حق الناس بزرگترین ظلم منکری است که می تواند در جامعه پیدا شود و باید تلاش کنیم سطح فکر جامعه را بالا ببریم با توجه به اینکه اگر فروع دین از بین برود اصول دین هم ازبین خواهد رفت اما توجه به فروع دین نباید به قیمت فراموش کردن اصول دین باشد.
- البته که توجه به فروع دین جزو واجبات است و حجاب زنان و نوع پوششان در جامعه دارای اهمیت است اما نباید بقیه مسائل از جمله ظلمها، زندانهای بیجا، سرکوب ها و حقوق ضایع شده مردم را فراموش کنیم.- امام خمینی (ره) در مورد شنیدن صدای همسرشان از سوی غریبه ها حساس بودند اما بعدها دیدیم که دخترشان در حضورشان در جلسات سخنرانی میکنند چرا که متناسب با شرایط زمانی نسبت به شنیدن صدای همسرشان حساس بودند اما زمان دیگری پای سخنرانی دخترشان می نشستند.
- در تاریخ بعد از انقلاب
انحرافاتی پیش آمد و متاسفانه نتوانستیم زن را در مقام واقعی خود قرار دهیم
و وظیفه همه ماست که نصف جامعه را که هنوز مظلوم هستند، به مقام خود
برسانیم.
- در سال 88 راضی نبودم که به رقابت های انتخاباتی وارد شوم اما خانم
ثقفی من را خواستند و فرمودند امام(ره) این انقلاب را به دست شما و
دوستانتان سپردهاند، آیا می دانید اینها چه کسانی هستند و با انقلاب چه
خواهند کرد و با این حرفشان تکان خوردم و اشک به چشمم آمد و قبول کردم.
- تقریبا همه افراد خانواده امام
(ره) به انقلاب خدمت کردهاند غیر موارد استثناء که حتی در خانواده ائمه
نیز این استثنائات وجود دارد.
- خانم خدیجه ثقفی روحیه سالم و بدون تملق و چاپلوسی و بدور از تظاهر به زهد داشتند چرا که وقتی از او می پرسیدند که آیا امام خمینی (ره)، امام زمان(عج) را می دیدند ایشان این حرف ها را شایعه می خواندند و نمی پذیرفتند و حتی در مورد ریاضت های امام خمینی (ره) آنچه را که واقعیت داشت به زبان می آوردند.