روزنامه جوان با انتقاد از ساخت نسخه ایرانی فاطما گل نوشت: قسم روباه را باور کنیم یا دم خروس را؟ تمام انتقادها به سطحی بودن سریالهای ترکی و خانمان برانداز بودن آنها را یک طرف بگذارید و اینکه قرار است نسخه ایرانی سریال «فاطما گل» در ایران ساخته شود را طرفی دیگر.
در ادامه یادداشت آمده است:
این قضاوتها درباره سریالهای ترکی و حالا عزم جزم ضیاءالدین دری، کارگردان مشهور سینما و تلویزیون برای ساخت فیلم و سریالی از روی سریال ترکی «فاطما گل» آب پاکی است روی دست تمام هنرمندانی که تا به حال دم از آبکی بودن سریالهای ترکی میزدند.
ظاهراً اوضاع سوژهیابی در سینما و تلویزیون ایران خیلی بحرانی است؛ بحرانی تا حدی که حالا فیلمسازان و سریالسازان برای آثار جدید خود به سریالهای ترکی پناه میبرند. وقتی چهره مطرح و پیشکسوتی چون ضیاءالدین دری با آن آثار مشهورش چون «کیف انگلیسی» و «کلاه پهلوی» دم از ساخت نسخه ایرانی سریال «فاطما گل» میزند، میتوان عمق ماجرا را سنجید.
دری میخواهد فیلم و سریالی به نام «زینب» بسازد که به گفته او برگرفته از «فاطما گل» اما نسخه منطبق بر ویژگیهای اسلامی و وجوه اخلاقگرایانه است. این خبر اولین بار در سینماژورنال منتشر و صحت آن صبح روز گذشته و بعد از گفتوگوی دری با خبرگزاری «تسنیم» رسماً تأیید شد.
احتمالاً اسم شخصیت اول فیلم و سریال او به جای فاطما گل، زینب است؛ دختری که سرنوشت شومی مثل سرنوشت فاطما گل برایش رقم میخورد و البته ادامه ماجرا را میتوان حدس زد. دری در جایی گفته است که در سریال «زینب» میخواهد عاقبت کار شخصیتهای منفی و کنتراست آن با فرجام کار شخصیتهای مثبت را تصویرسازی کند؛ این دقیقاً همان چیزی است که در سریال «فاطما گل» اتفاق میافتد.
اینکه سینما به بیان معضلات جامعه، روانشناسی و ارائه راهکار برای مشکلات پیچیده آن نیاز دارد جای خود، اما نکته مغفول مانده در سوژه به ظاهر جذاب ساخت فیلم و سریال از روی «فاطما گل» این است که حالا دیگر کمبود خلاقیت در حوزه فیلم و سریالسازی، هنرمندان کشورمان را به سوی سریالهای ترکی کشانده است؛ سریالهایی که وقتی پایش میافتد از سوی جامعه هنری کشور آبکی خوانده شده و از نظر سطح کیفی مورد انتقاد قرار میگیرد.
اکنون کارگردان سریال «کلاه پهلوی» در مرحله نگارش سیناپس بوده و در عین حال به فکر نسخه سینمایی و سریالی اثر است؛ او گفته است: «من روی سوژههای مختلفی کار و ادعا میکنم که میشود چنین کاری در سینما و تلویزیون ساخته شود. این بحث ریشهای است و بالاخره باید به سراغ آن رفت؛ ما سینماگران نیز بحمدالله قانون را به خوبی میدانیم و فکر نمیکنم مشکلی پدید آید.»
اینکه چرا دری برای پرداختن به موضوع تجاوز در جامعه و رسیدن شخصیتهای منفی به فرجام کار و عاقبتبهخیر شدن شخصیتهای مثبت میخواهد عیناً از یک سریال ترکی اقتباس کند در نوع خودش سؤالبرانگیز است؛ چراکه این کار به خودی خود تبلیغ و ترغیبی برای تماشا و دنبال کردن این سریالهاست، آن هم در حالی که در سال بارها و بارها نسبت به سریالهای ترکی و تأثیرات خانمانبرانداز آنها بر خانوادههای ایرانی نقدهای تندی صورت میگیرد.
اکنون دری برای ساخت نسخه ایرانی«فاطما گل» منتظر بودجههای دولتی و کمک تلویزیون است؛ او مشغول جذب حمایت مالی برای تولید این اثر سینمایی است تا در صورت حمایت و استقبال کار را شروع کند و کلید بزند اما اینکه نهادهای دولتی برای ساخت نسخهای اقتباسی از سریال ترکیهای «فاطما گل» چه برای سینما و چه برای تلویزیون ریسک کنند و وارد بحث حمایتهای مالی شوند، مبهم باقی میماند. بعید به نظر میرسد که دولت و تلویزیون برای ساخت اثری که از یک سریال ترکی الگوبرداری شده کمکهای خود را به دری پیشکش کنند، هرچند برای چنین پیشبینی هنوز زود است.