ارنست رادرفورد، فيزيكدان انگليسي و پدر انرژي هستهاي در 30 اوت 1871م در شهر نلسون زلاندنو به دنيا آمد.
به گزارش دنیای اقتصاد، وي پس از اتمام تحصيلات مقدماتي در زادگاهش راهي دانشگاه كمبريج در انگلستان شد و از سال 1919م به استادي فيزيك تجربي این دانشگاه دست يافت.
رادرفورد در اين هنگام، تحقيقات و مطالعات خود را بر تجزيه وتحليل تشعشعات راديواكتيو متمركز كرد. رادرفورد در اوايل كار تحقيقاتي خود، با انجام آزمايشي كه فكر آن از خود وي بود، دو تابش راديواكتيوي ناهمانند، شناسايى كرد.
وي اشعه اول را كه تابشي با بار الكتريكي مثبت بود و به سهولت در مواد جذب ميشد اشعه آلفا نام نهاد و اشعه دوم را كه تابشي با بار الكتريكي منفي بود و تشعشع كمتري ايجاد ميكرد اما قابليت نفوذ آن در مواد، زياد بود، اشعه بتا ناميد.
رادرفورد همچنين پس از چندي اشعه سومي را كه شبيه پرتوهاي ايكس بود و نافذترين تابش را داشت، پرتو گاما نامگذاري كرد. وي سپس قسمتي از اشعه صادر شده از عنصر راديواكتيو راديوم را در لولهاي جمعآوري كرد و پس از بررسيهاي فراوان، طيف هليوم را كه عنصر ديگر راديواكتيو است در آن مشاهده کرد.
رادرفورد در اين آزمايش متوجه شد كه ذره آلفا، همان اتمهاي هليوم است. رادرفورد در سال 1903م به عضويت انجمن سلطنتي لندن درآمد و در سال 1904م نخستين كتاب خود به نام فعاليت تشعشعي را منتشر كرد.
شهرت روزافزون رادرفورد در مجامع علمي سبب شد كه از طرف دانشگاهها، تصدي كرسيهاي استادي زيادي به وي پيشنهاد شود.
از اين رو، رادرفورد در دانشگاه منچستر، رهبر گروهي شد كه كار آن تدوين نظريههاي تازه درباره ساختار اتم بود. وي در سال 1908م به دليل تحقيق در زمينه فعاليت تشعشعي عناصر، موفق به اخذ جايزه نوبل شيمي شد.
بزرگترين دستاورد علمي رادرفورد در اين سالها، كشف ساختار هسته اتم بود كه اين امر، دانش فراواني درباره ماهيت ماده براي جامعه علمي به ارمغان آورد.
او آشكارا بزرگترين فيزيكدان آزمايشگر زمان خود بود و به دليل پژوهشهاي طولاني درباره اتم به پدر انرژي هستهاي شهرت يافت.
رادرفورد اتم را موجود سختي ميدانست كه يك منظومه شمسي بسيار ريز متشكل از ذرات بيشمار است كه داراي اسرار نهفته فراواني است. ارنست رادرفورد سرانجام در يازدهم ژوئن 1937م در 66 سالگي درگذشت.