مطالعات جدید نشان می‌دهد رکورد بیکاری فارغ‌التحصیلان روستایی مربوط به رشته‎های حقوق، صنعت و فرآوری، محیط زیست، بازرگانی، علوم اداری و مهندسی است و در این رشته‌ها بیشترین مشکل ورود به بازارکار وجود دارد.

به گزارش مهر، بیکاری فارغ التحصیلان دانشگاهی در حال حاضر مهمترین و جدی ترین مسئله در بازار کار کشور است. بیکاری جوانان تحصیل کرده امروز دیگر شهر و روستا ندارد و در تمامی بخش‌ها وجود دارد. شرایط امروز به گونه ای است که امکان کاریابی برای افراد دارای تحصیلات دانشگاهی از تحصیل کرده‌های فنی و مهارتی به مراتب دشوارتر است.

همچنین کارجویانی که سطح تحصیلات پایین تری دارند نیز امکان بهتری برای ورود به بازار کار می یابند اما هرچه سطح تحصیلات جوانان به ویژه در رشته های علوم انسانی و نظری بالاتر باشد، متاسفانه امکان یافتن شغل برای آنها دشوارتر می شود. برخی جوانان برای فرار از این وضعیت مجبور می شوند در مشاغلی غیر از رشته های تحصیلی خود وارد شوند.

بیکارترین رشته‌های تحصیلی در روستاها کدامند؟

نتایج بررسی جدیدترین گزارش وزارت کار از وضعیت بیکاری فارغ التحصیلان رشته های مختلف دانشگاهی در روستاهای کشور نشان می‌دهد که بیشترین تعداد بیکاران فارغ التحصیل دانشگاهی در رشته های بازرگانی و امور اداری، علوم انسانی، مهندسی و حرفه های مهندسی به ترتیب با ۲۱.۳ درصد، ۱۵.۶ درصد و ۱۳.۹ درصد وجود دارند و این رشته ها بالاترین آمار بیکاری جوانان روستاهای کشور را دارند.

همچنین رشته های حقوق، صنعت و فرآوری و حفاظت محیط زیست نیز با ۳۶.۸ درصد، ۳۱.۴ درصد و ۳۰.۴ درصد؛ بالاترین آمار بیکاری را در بین جوانان تحصیل کرده روستایی کشور دارند. البته این وضعیت با اندکی تغییر در مورد جوانان ساکن در شهرها وجود دارد.

در برخی رشته ها اوضاع بهتر است و جوانان تحصیل کرده در این بخش‌ها به مراتب آسان‌تر وارد بازار کار می شوند. میزان بیکاری در رشته‌های تحصیلی دامپزشکی، خدمات بهداشتی و تربیت معلم و علوم تربیتی به ترتیب ۴.۲ درصد، ۴.۵ درصد و ۹.۶ درصد است.

آنچه که گزارش بازار کار روستایی وزارت کار -براساس آمارهای سال ۹۲ - نشان می دهد اینکه نرخ مشارکت روستایی کشور اندکی بهتر از وضعیت فعالیت اقتصادی در شهرهای کشور است. در برخی از استان‌ها مانند اردبیل، آذربایجان غربی و شرقی فعالیت بهتری در بین جمعیت روستایی وجود دارد.

۵۰ درصد اشتغال در روستاها کشاورزی است

در نقطه مقابل در استان‌هایی مانند سیستان و بلوچستان، کهگیلویه و بویراحمد و هرمزگان اوضاع چندان خوب نیست و روستائیان تمایل و یا زمینه کمتری برای انجام فعالیت اقتصادی دارند. بیشترین نرخ اشتغال نیز مربوط به استان‌هایی مانند تهران، مرکزی و کرمان است و کمتری نیز مربوط به کهگیلویه و بویراحمد، هرمزگان و لرستان است.

کشاورزی در روستاهای کشور ۵۰.۱ درصد کل اشتغال را ایجاد کرده و این وضعیت در مورد استان‌هایی مانند اردبیل، کرمان و کردستان بهتر است به نحوی که در این استان‌ها کشاورزی ۶۷.۳ درصد تا ۶۸.۷ درصد کل اشتغال را ایجاد کرده است.

با این وجود، مشاغل کشاورزی در استان تهران تنها ۱۰.۷ درصد، در یزد ۲۹.۳ درصد و در هرمزگان نیز ۳۳.۵ درصد اشتغال را ایجاد کرده و مابقی فعالیت های ساکنان در این مناطق از کشور در حوزه های صنعت و خدمات شکل می گیرد.