یک فعال حقوق کودک گفت: بر مبنای طرح فرمان؛ مدارس موظف شده اند در سال تحصیلی 94-95 تمام کودکان فاقد اوراق هویت را شناسایی و در مقاطع مختلف تحصیلی بپذیرند.
به گزارش ایسنا؛ جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان با همکاری شبکه یاری کودکان کار و خیابان، سمیناری تخصصی برگزار کرد و کارشناسان حاضر در این نشست به "تحصیل رایگان حق همه کودکان است" تاکید کردند و وضعیت آموزش کودکان کار و خیابان را مورد بحث و بررسی قرار دادند. این سمینار با موضوع مهاجرت و تأثیرات آن بر زندگی کودکان و نیز بررسی وضعیت آموزش کودکان کار و خیابان، در سالن اجتماعات مجموعه پردیس قلهک برگزار شد.
دکتر فاطمه قاسم زاده، فعال حقوق کودک و از اعضای شبکه یاری کودکان کار بر لزوم حق رایگان و اجباری بودن آموزش تاکید کرد و با اشاره به جنبههای مختلف نقاط ضعف و قوت طرح فرمان گفت: بر مبنای این طرح، مدارس موظف شدهاند در سال تحصیلی 94-95 تمام کودکان فاقد اوراق هویت را شناسایی و در مقاطع مختلف تحصیلی بپذیرند.
میثم هاشم خانی؛ پژوهشگر اقتصاد اجتماعی به کیفیت و کمیت آموزش در ایران و جهان؛ کمبود بودجه کافی، فقر اقتصادی خانواده ها و نیز نبود منابع آماری غنی را از جمله علل فقدان راهکارهای مناسب برای بازگرداندن کودکان به چرخه آموزش و نیز تحقق آموزش رایگان و اجباری برای همه دانست.
شارمین میمندینژاد، نماینده جمعیت دانشجویی امام علی(ع) مشکلات و موانع فعالیت اجتماعی در ایران، نبود همکاری نهادهای دولتی با سازمان های مردمی را از جمله موانع موجود برای امکان تحصیل رایگان تمامی کودکان برشمرد.
آذر تشکر، جامعه شناس نیز گفت: مسئله مهاجرت و انواع و اهداف آن و نیز شرایط مهاجرین بعد از رسیدن به کشور مقصد از موانع موجود در حوزه تحصیل کودکان است.
این جامعه شناس و پژوهشگر اجتماعی تاکید کرد: نقش سازمانهای غیر دولتی برای بهبود شرایط مهاجران اهمیت ویژه ای دارد. این سازمانها میبایست با تغییر در سیاست گذاریها و مناسبات به سمت استقلال از دولت و همکاری و اتحاد با یکدیگر گام بردارند.
حسین میربهاری، فعال اجتماعی و عضو جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان بر حق مهاجرت به عنوان یکی از حقوق پایهای انسانها و به رسمیت شناختن آن از سوی جوامع انسانی تاکید کرد و گفت: به ویژه با توجه به موج اخیر استقبال مردم اروپا از پناهجویان آسیائی و از سوی دیگر مقابله با دیدگاههای نژاد پرستانه و قوم گرایانه که در اروپا مورد حمایت دستگاههای رسمی است، میتوانیم نمونههایی از آن را در داخل کشور به شکل "افغان ستیزی" بخشی از جامعه و نهادهای رسمی و دولتی شاهد باشیم.