زندگی بدون درد فوق العاده چالش برانگیز است و حتی خطرناک است. والدین نوزادان و کودکانی که درد را تجربه نمی کنند باید بسیار مراقب باشند. این افراد به راحتی می توانند آسیب ببینند و به ندرت روشی وجود دارد تا از این که چه اتفاقی رخ داده است، اطلاع حاصل شود.

عصرایران؛ محمد مهدی حیدرپور - ما اغلب داستان هایی درباره افراد نابینا و ناشنوا می شنویم که زندگی خود را در دنیایی که بر اساس بینایی و شنوایی سازماندهی شده است، سازگار کرده اند اما به ندرت با افرادی که یکی دیگر از حواس مهم خود را از دست داده اند، برخورد داریم. همانند بینایی و شنوایی، حس لامسه و توانایی احساس درد از جمله توانایی هایی هستند که انسان می تواند از دست بدهد.

زندگی برای افرادی که درد را احساس نمی کنند چگونه است؟

به گزارش "گروه علم و فناوری" عصرایران، در نگاه نخست، ایده زندگی بدون درد ممکن است جذاب و خوشایند باشد. به عنوان مثال، در این شرایط می توانید بدون هیچ گونه گرفتگی یا احساس دردی ورزش هایی مانند اسکی و اسکیت روی یخ را بدون نگرانی از زمین خوردن فرا بگیرید و در صورت شکستگی یا در رفتگی استخوان با مشکل جدی مواجه نمی شوید.

اما زندگی بدون درد فوق العاده چالش برانگیز است و حتی خطرناک است. والدین نوزادان و کودکانی که درد را تجربه نمی کنند باید بسیار مراقب باشند. این افراد به راحتی می توانند آسیب ببینند و به ندرت روشی وجود دارد تا از این که چه اتفاقی رخ داده است، اطلاع حاصل شود. به عنوان مثال، کودکانی که تازه دندان درآورده اند ممکن است زبان خود را بجوند - این موضوع در میان کودکانی که درد را احساس نمی کنند رایج است و در برخی موارد به کشیدن دندان نیز منجر می شود - و حتی به چشم خود آسیب برسانند.

عدم حساسیت مادرزادی به درد با اختلال در غدد عرق (CIPA) یک اختلال ژنتیک نادر حاصل از انتقال ژن از پدر و مادر به نوزاد است. این بیماری کودک را ناتوان نمی سازد اما در رشد اعصاب کوچکی که احساس گرما و سرما را به مغز منتقل می کنند، اختلال ایجاد می کند. بسیاری از کودکان مبتلا به این اختلال عادی هستند اگرچه بنابر گزارش موسسه ملی سلامت آمریکا حدود نیمی از افراد مبتلا به CIPA نشانه های بیش فعالی و یا بی ثباتی عاطفی را نشان می دهند و بسیاری از افراد تحت تاثیر آن دارای ناتوانی فکری هستند.

کودکان مبتلا به CIPA به عنوان افرادی بی باک توصیف شده اند اما این یک تعریف مثبت محسوب نمی شود. این اختلال می تواند زندگی فرد را در معرض خطر قرار دهد. درد برای دلیلی خاص شکل می گیرد و به بدن انسان اجازه می دهد برخی مواقع از اشتباه بودن چیزی و نیاز به اصلاح آن اگاهی حاصل کند.

کودکان بزرگ‌تر می توانند تحت آموزش قرار گرفته و با استفاده از نشانه هایی مانند مشاهده خونریزی دریابند که آسیب دیده اند. اما اگر نشانه ها قابل مشاهده نباشند چه رخ خواهد داد؟ افرادی که درد را احساس نمی کنند ممکن است به واسط تورم آپاندیس و ترکیدن آن جان خود را از دست بدهند. افراد مبتلا به CIPA ممکن است غذایی که بیش از اندازه داغ است را بخورند و یا حتی با آب بسیار داغ دوش بگیرند و بدون آن که متوجه باشند آسیب های جدی به بدن خود وارد کنند.

به واسطه آن که سرما و گرما قابل شناسایی و تمایز نیستند، بدن غدد عرق را برای خنکسازی پوست فعال نمی کند که به راحتی می تواند به گرمازدگی و دمای بیش از اندازه منجر شود.

در شرایطی که درد احساس خوشایندی محسوب نمی شود اما به منظور تحقق هدفی واقعی و بسیار مهم شکل می گیرد. درد به بدن اجازه می دهد تا در زمان وجود مشکل به مغز هشدار دهد. بدون این سیستم، زندگی ممکن است بدون درد باشد اما به واقع خطرناک‌تر از آن چیزی خواهد بود که فکر می کنید.

برای خواندن مطالب بیشتر در زمینه علم و فناوری به اینجا مراجعه کنید.