نیمساعتی از روشنشدن اولین شمعها نگذشته که آرامش و سکوت، جمع کوچک ایرانیهای ایستاده پشت درهای سفارت فرانسه از میان میرود.
به گزارش شرق، نیروهای پلیس از آنها میخواهند خیابان را خالی کنند و برای اطمینان خاطر، چند سرباز، شمعهایی را که مردم به یاد قربانیان حوادث تروریستی پاریس روشن کردهاند، خاموش میکنند.
اما تلاش مردم گویی موفق بوده و در بازگشت از سفارت فرانسه در خیابان نوفل لوشاتو لبخند به لب دارند. آنها رکورددار ثبت یکی سریعترین کمپینهای دنیا هستند.
هنوز ٢٤ ساعت از انفجار بمبهای داعشی در پاریس نگذشته که لااقل صد نفر از تهرانیها از طریق شبکههای اجتماعی و مجازی با هم قرار گذاشتهاند ساعت هفت بعدازظهر روز شنبه مقابل سفارت فرانسه جمع شوند و حالا پیر و جوان، زن و مرد، چادری و مانتویی آمدهاند تا با روشنکردن شمعی یا نصب پلاکارد تسلیتی به پاریسیها پیغام برسانند: «با آنها هستیم، هرجا که داعش باشد، مردم ایران روبهرویش خواهد ایستاد».
این را دختر دانشجویی میگوید که پلاکارد تسلیتش تا همین چند دقیقه پیش روی دیوار سفارت در نور کمرنگ شمعها دیده میشد و حالا دارد عکسهایی را که از آن گرفته برای دوستانش در توییتر و تلگرام به اشتراک میگذارد.
در میان جمعیت نه خبری از شعار هست و نه خط قرمزی وجود دارد؛ محترمانه خیابان نوفللوشاتو را به سمت سفارت فرانسه میروند و بازمیگردند تا پلیس به آنها هشداری ندهد. وقت برای ایستادن مقابل سفارتخانه کم است، اما هنوز پلیس درخواست متفرقشدن را مطرح نکرده.
«اینجا اومدم تا به مردم فرانسه نشون بدم که ما ایرانیها دنبال صلح هستیم و از اینکه آنها خانوادههایشان را از دست دادهاند ناراحتیم».
این یکی را هم مرد میانسالی میگوید که به گفته خودش بهتازگی از پاریس برگشته و اگر دست روزگار نبود، شايد امروز او هم مثل صدها قربانی حوادث تروریستی پاریس از بین رفته بود.
پایان کار این کمپین، متفرقشدن مردم از روبهروی درِ سفارتخانه نیست؛ آنها توانستهاند پیام خودشان را به پاریسیها و مردم دنیا برسانند، هنوز یک ساعتی از برگزاری این مراسم نگذشته که شبکههای اجتماعی پر شده است از عکسهایی که آنها گرفتهاند.
این اولینبار نیست که ایرانیها برای همدردی با مردم خشونتزده دنیا، دستبهکار میشوند، حوادث ١١ سپتامبر هم آنها را به بیرون از خانه کشانده بود تا به هر بهانهای در کوی و برزن، شمع روشن کنند و پیام تسلیت به مردم آمریکا بدهند، اینبار اما شبکههای اجتماعی، نشانههای این حضور و همدردی را پررنگتر و جهانیتر کردهاند؛ اینبار مردم خودشان خبر حضورشان را به دنیا مخابره میکنند.