کریستال های الماس تک بعدی با پوشش هیدروژن تشکیل دهنده آلیاژ فوق مقاومی هستند که حتی از گرافن نیز استحکام بیشتری دارد. تمامی تست ها در شرایط شبیه سازی شده صورت گرفتند و محققین در آینده نزدیک شرایط تست در دنیای واقعی را فراهم خواهند آورد. یکی از کاربرد های پیش بینی شده برای آلیاژ جدید، بهره گیری از آن در ساخت آسانسور فضایی است تا امکان جابجایی اجسام تا ده ها هزار مایل بالاتر از جو زمین به وجود آید. به نظر می رسد دانشمندان از کریستال های الماس تک بعدی در مصارف هوا-فضا بیش از سایر علوم و کاربرد ها استفاده کنند تا امنیت جابجایی به فضا افزایش یابد. پیش از این در صنعت هوا-فضا از آلیاژ های ترکیبی به منظور تولید تجهیزات استفاده می گردید که هزینه و پیچیدگی بالایی برای ساخت آنها نیاز بود. هر چند دانشمندان استرالیایی در خصوص نحوه ساخت و مواد ترکیبی آلیاژ جدید اطلاعاتی منتشر نکرده و به نظر می رسد اطلاع رسانی دقیقی در این خصوص انجام ندهند. به هر صورت باید تا اولین آزمایش نانورشته های الماس در دنیای واقعی منتظر ماند تا شرایط برای به کارگیری آن در صنایع حساس بررسی شود.