کشورها به نسبت موارد بسیار زیادی مانند شرایط سیاسی،درآمد سالانه،لزوم حفظ امنیت و اثبات قدرت اقدام به خرید و تولید تسلیحات و سخت افزارهای نظامی می کنند.

تمامی ارتش های جهان دارای یک نیرو برای برتری،بمباران و درگیری ها هوایی هستند.کشورها به نسبت موارد بسیار زیادی مانند شرایط سیاسی،درآمد سالانه،لزوم حفظ امنیت و اثبات قدرت اقدام به خرید و تولید تسلیحات و سخت افزارهای نظامی می کنند.یک کشور پیشرفته و توسعه یافته نیز میتوان از امکانات حداقلی برای ارتش خود استفاده کند چرا که شرایط جنگ و درگیری را از خود دور می داند.نیروی هوایی را میتوان پر هزینه ترین قسمت یک ارتش و به همان اندازه مهم توصیف کرد.نیروی هوایی ایران هم اکنون از بسیاری از جنگنده های خریداری شده در پیش از انقلاب استفاده می کند که به وسیله اورهال و برخی ارتقاء های جزیی و کلی همچنان در خدمت حاضر هستند.هواگردهای ارتش ایران در سالهای اخیر از خرید های چندانی برخوردار نبوده و به تازگی این عزم برای تولیدات بومی برخی از قطعات جزم شده است.اگر مشتاق هستید که هواگرد و جنگنده های مورد استفاده در نیروی هوایی کشور عزیزمان را بشناسید،با ما همراه باشید.

با جنگنده و هواگردهای نیروی هوایی ارتش ایران آشنا شوید!

نیروی هوایی ایران متشکل از 6 مدل هلیکوپتر،5 مدل هواپیمای ترابرای،یک مدل بمب افکن تک منظوره و 9 مدل از انواع جنگنده ها است.این تجهیزات شامل موارد خرید قبل از انقلاب،خرید میگ های 29 از روسیه و فرار خلبانان عراقی به ایران می شود.در حال حاضر بهترین جنگنده های ایران را میگ های 29 روسی و تام کت های افسانه ایی (F-14) تشکیل میدهند.این جنگنده ها ستون فقرات نیروی هوایی هستند.جنگنده میراژ داسو F-1 یک نمونه فرانسوی قدرتمند در زمان جنگ تحمیلی ایران و عراق بود که بارها باعث درگیریهای خطرناک هوایی شده بود اما پیروزی هایی چندانی را در برابر تام کت ها به دست نیاورد و تعدادی از آن نیز در بمباران عملیات H3 بر روی زمین نابود شد.

Chengdu F-7/J-7 Airguard یک جنگنده چینی است که به خوبی از روی جنگنده میگ کپی برداری شده است.علاوه بر ایران بیش از 9 کشور دیگر در جهان نیز از این جنگنده در ناورگان خود استفاده کرده اند.J7 یک جنگنده تک منظوره و سبک است.فانتوم های F-4 II نیز از معرفی بی نیاز هستند.ایران از این جنگنده ها به عنوان مهمترین تسلیحات هوایی استفاده کرده و بسیاری از پیروزهای فانتوم به نبردهای ایران باز می گردد.عملیات حمله به H3 یکی از بهترین نمونه های جهانی است.

جنگنده بمب افکن F-5 نیز همان ببر تیز چنگ و پیر ایرانی است که آسمان و زمین عراق را پر خطر کرده بود.F-5 به دلیل برد عملیاتی بالا،بهترین بمب افکن در زمان جنگ به شمار میرفت.ایران از دو مدل متفاوت از جنگنده میگ با نام MIG-29 و MIG-19 استفاده می کند.به طبع جنگنده MIG-29 از قابلیت های بیشتری برخوردار است.میگ 19 توسط 10 کشور جهان مورد استفاده بوده است اما کشورهای بسیاری از میگ 29 در نیروی هوایی خود استفاده می کنند.هر چند که این جنگنده تقریبا فاقد پیروزی خاصی است.جنگنده های سوخوی ایران شامل سه مدل اصلی SU-17،SU-20 و SU22 است.علاوه بر اینها،جنگنده SU-25 نیز در تعداد کم در اختیار نیروی هوایی قرار دارد.

تنها بمب افکن سوخوی ایران نیز یک مدل از فنسر یا SU-24 است.تنها هلیکوپتر تهاجمی ایران نیز کبری AH-1 است که در زمان جنگ به کابوس ستون های زرهی مبدل شده بود.هلیکوپترهای مورد استفاده ارتش چه در زمینه نمونه های تهاجمی و چه در زمینه مدل های ترابری عمدتا تولید ایالات متحده هستند.برخی از منابع خبر از رایزنی برای خرید جننگنده سوخو 30 از روسیه توسط ایران را مطرح کرده اند اما این اطلاعات تا زمان اعلام رسمی خرید،مانند توپی است که از قبل از زمین خوردن هزاران چرخ در هوای میخورد!متاسفانه به دلیل اتخاذ تحریم های نظامی،نیروی هوایی کشورمان در سالهای گذشته موفق به خرید هواگردهای پیشرفته نبوده و از این سو به نسبت دیگر کشورهای خاورمیانه و همسایه مقداری از تجهیزات قدیمی تری برخوردار است.البته بسیاری از هواپیما و هلیکوپترهای مورد استفاده در کشور نیز همچنان توسط بسیاری از کشورها مورد استفاده هستند.