تحقیقات نشان می دهد که نزدیک به 17 هزار گونه جانور دریایی از محافظت مناسبی در زیستگاه های طبیعی برخوردار نیستند و همین مساله آنها را با تهدید انقراض مواجه کرده است.

این مناطق به اختصار MPA نامیده می شوند که مخفف marine protected areas است.

MPA شامل مناطقی است که ماهیگیری در آنها بسیار محدود یا به طور کامل ممنوع است. برخی از این مناطق به شدت تحت کنترل هستند و حتی بازدید توریستی از آنها ممکن نیست.

این تیم تحقیق دریافته است که تنها در کمتر از 10 درصد از زیستگاه های طبیعیِ، 97 درصد از 17 هزار و 348 گونه آبزی بررسی شده، به طور کامل تحت محافظت قرار دارند.

بر اساس نتایج این تحقیقات آمریکا، کانادا و برزیل در زمره کشورهایی هستند که از جانوران دریایی اطراف مرزهای خود محافظت بسیار کمی به عمل می آورند.

محیط زیست طبیعی بیشتر این آبزیان، در معرض آلودگی های ناشی از فعالیت های صنعتی قرار داد که به صورت مستقیم منجر به مرگ آنان و یا منتهی به کم شدن قدرت تولیدمثل و در نهایت انقراض آنها می شود.

انواع مختلف ماهی، کوسه ها، نهنگ ها و سفره ماهی ها در معرض خطر جدی انقراض قرار دارند.

زیست شناسان دریایی خواستار قوانین جدی تر و مدیریت بهتری برای حفاظت از مناطق تحت پوشش سازمان های محیط زیستی دریایی هستند.

آنها می گویند که هدفشان محافظت کامل از گونه های دریایی و تحت نظر قرار دادن آنها تا سال 2020 است. هر چند گونه های بی شماری از موجودات دریایی در مناطقی که تحت کنترل و نظارت سازمان های حفاظت از محیط زیست قرار ندارند، زندگی می کنند.

عوامل دیگری از جمله نظارت بر صنایع شیلات و ماهیگیری باید انجام شود و اگر حیات نوعی از آبزیان در معرض خطر باشد، شکار آن باید به طور کامل متوقف شود. چرا که حیات این آبزیان مانند زنجیره ای به هم متصل است و انقراض یک گونه می تواند به نابودی گونه های دیگر بیانجامد.

دکتر جیمز واتسون، یکی از اعضای این تیم تحقیق، به نیچر ورلد نیوز می گوید: از آنجا که تنوع زیستی اغلب آبزیان به اندازه کافی شناخته شده نیست، دخالت فوری سازمان حفاظت از حیات آبزیان ضروری است.

رسیدن به هدف حفظ این آبزیان، نه تنها برای طبیعت بلکه برای انسان ها حیاتی است چراکه زندگی میلیون ها انسان به تنوع زیستی آبزیان وابسته است.

منبع: ایرنا