پژوهشگران دانشگاه صنعتی امیرکبیر موفق به طراحی و تولید جوهر زیستی از گیاه آلوئهورا برای نمونهسازی بافت پوست به وسیله چاپگر زیستی شدند.
آرزو داداشزاده، مجری طرح با بیان این که این طرح در قالب پروژه کارشناسی ارشد با عنوان «طراحی و مشخصهیابی جوهر زیستی برای نمونهسازی بافت پوست به وسیله چاپگر زیستی» اجرایی شده است، گفت: در این مطالعات با استفاده از گیاه آلوئهورا و فناوری نانو موفق به تولید جوهر زیستی شدیم که تجربهای منحصر به فرد در دنیا به شمار میآید.
وی با بیان این که پیش از این محققان دانشگاه صنعتی امیرکبیر موفق به طراحی و ساخت چاپگرهای زیستی شده بودند، افزود: اما در تولید جوهر مناسب، مشکلاتی وجود داشت که با توجه به همین نیاز کشور مطالعاتی را در این زمینه انجام دادیم.
داداشزاده، در تشریح جزییات این طرح خاطرنشان کرد: در این طرح از سدیم آلژینات به عنوان ژل پایه چاپ استفاده شد که مادهای طبیعی، ارزان قیمت و در دسترس است؛ اما به دلیل عدم چسبندگی سلولی، میزان زندهمانی سلولها کاهش مییابد که به همین منظور نسبتی از ژلاتین را به ترکیب آن افزودیم تا عامل چسبندگی سلولی شود.
وی ادامه داد: از همین رو جوهری که انتخاب کردیم ترکیبی از سدیم آلژینات و ژلاتین بود که میتوانست داخل چاپگر، چاپ شود و با کلسیم کلرید، پیوند عرضی ایجاد کند و به صورت ضلع دربیاید.
مجری طرح سنتز نانو حاملها را بخش دیگر این مطالعات ذکر کرد و یادآور شد: به منظور افزایش تکثیر سلولها در داخل نانوحاملهای سنتز شده آلوئهورا بارگذاری کردیم.
وی با تاکید بر این که برای چاپ پوست با استفاده از جوهر زیستی نیاز به بافت پوستی داریم، خاطرنشان کرد: از این رو درصد سدیم آلژینات ژلاتین را به مقداری درنظر گرفتیم که به بافت پوست نزدیک باشد و متعاقب آن آزمایشاتی صورت گرفت تا مشخص شود که سلولها در این محیط قادر به زنده ماندن هستند.
مجری طرح یادآور شد: برای آن که آلوئهورا به صورت کنترل شده در اختیار سلولها برای تکثیر آنها باشد از بارگذاری آنها درون نیوزوم استفاده کردیم تا آلوئهورا به آهستگی از نیوزوم رها شود و هر بار مقدار اندک و کنترل شدهای از آن در اختیار سلولها قرار گیرد.
وی با بیان این که این طرح با راهنمایی دکتر نبیالله ابوالفتحی اجرایی شده است، ادامه داد: در این طرح موفق به ساخت جوهر مناسب و قابل استفاده در چاپگرهای زیستی برای تولید بافت پوست شدیم که هیچ گونه سمیتی نیز ایجاد نمیکند.
داداشزاده با تاکید بر این که بافت پوست با چاپگر زیستی ساخت دانشگاه صنعتی امیرکبیر چاپ شد، اضافه کرد: این چاپگر برای تولید بافتهای مختلف کاربرد دارد؛ ولی ما در اولین قدم بافت پوست را انتخاب کردیم که تقریبا دو بعدی است.
وی با بیان اینکه چاپگرهای زیستی در ایران و سایر کشورهای جهان تکنولوژی جدیدی است، یادآور شد: در این تحقیقات آلوئهورا داخل نانوحامل قرار گرفت که به صورت آهسته رهش این ماده برای تکثیر سلولها رهاسازی شد.
منبع: ایسنا