۱۵ آبان ۱۴۰۳
به روز شده در: ۱۵ آبان ۱۴۰۳ - ۲۰:۱۰
فیلم بیشتر »»
کد خبر ۴۷۴۲۷۱
تاریخ انتشار: ۰۸:۴۷ - ۲۵-۰۳-۱۳۹۵
کد ۴۷۴۲۷۱
انتشار: ۰۸:۴۷ - ۲۵-۰۳-۱۳۹۵
10 توصیه برای خرید لپ‌تاپ‌های مخصوص بازی

اژدهای گیمینگ وارد می‌شود

هنگام خرید لپ‌تاپ موارد متعددی را باید مد نظر داشت؛ یکی از اصلی‌ترین موارد، اندازه صفحه‌نمایش است.

انجام بازی‌های رایانه‌ای روی سیستم‌های دسکتاپی، رودست ندارد! تنها مشکلشان این است که نمی‌توان آنها را با خود حمل کرد. قطعا برای دانشجویان و کارمندانی که مجبورند از شهری به شهر دیگر سفر کنند، داشتن یک لپ‌تاپ خوب و قدرتمند می‌تواند حلال این مشکل باشد. مشکل اینجاست که انتخاب یک لپ‌تاپ خوب از میان این همه گزینه متنوع در بازار، کار ساده‌ای نیست. موارد زیادی را باید در نظر داشت. در این مطلب، به مهم‌ترین موارد در خرید یک لپ‌تاپ ایده‌آل برای گیم اشاره شده است. امیدواریم با به کار بستن این نکات از هزینه خود بهترین استفاده را بکنید.

اژدهای گیمینگ وارد می‌شود

صفحه نمایش

هنگام خرید لپ‌تاپ موارد متعددی را باید مد نظر داشت؛ یکی از اصلی‌ترین موارد، اندازه صفحه‌نمایش است. این روزها لپ‌تاپ‌هایی با صفحه‌نمایش‌های 14 اینچ، بهترین اندازه را برای حمل و نقل دارند. در مقابل، لپ‌تاپ‌های 17 و حتی 18 اینچی، نه تنها سنگینی که ضخامت بیشتری را به کاربر تحمیل می‌کنند. هنگام خرید لپ‌تاپ، حتما گوشه چشمی هم به قدرت بدنی خود داشته باشید. کوله‌های مخصوص لپ‌تاپ، حمل اندازه‌های بزرگ‌تر را ساده‌تر می‌کند، اما اگر از کیف دوشی یا دستی استفاده کنید، ممکن است برایتان گران تمام شود.

شاید مهم‌تر از حجم فیزیکی صفحه نمایش، رزولوشن (وضوح تصویر) پنل آن باشد. 1080p رزولوشن استاندارد برای لپ‌تاپ‌هاست که اگر کاربری اصلی شما گیم است، همین را توصیه می‌کنیم. لپ‌تاپ‌های 4K هم در بازار یافت می‌شود، اما حتی فیلم‌های 4K در حال حاضر بسیار کم و در کشور ما نایاب هستند و همین تلویزیون‌های 4K را به خرجی اضافه و بیهوده تبدیل می‌کند. برای اجرای بازی‌های 4K با رزولوشن 3840 در 2160 روی رایانه دسکتاپی به کارت گرافیکی بشدت قدرتمند نیاز دارید؛ دیگر وای به حال لپ‌تاپ‌ها و کارت گرافیک به نسبت نحیفشان که حدود 40 درصد ضعیف‌تر از نمونه‌های دسکتاپی است. پس بهتر است هزینه اضافی را حفظ کرده و برای موارد دیگر خرج کنید، اما رزولوشن 2560 در 1440 چطور؟ با این‌که پنل 1440p لطف خاص خود را دارد، اغلب تولیدکنندگان لپ‌تاپ از این رزولوشن چشم پوشیده‌اند و خارج از دنیای موبایل‌ها، تبلت‌ها و مانیتورهای دسکتاپ، سخت می‌توان آنها را یافت.

نکته بعدی که باید بدانیم این است که لپ‌تاپ مورد نظر از پنل IPS استفاده می‌کند یا از پنل TN؟ پنل‌های IPS معمولا قیمتی بالاتر دارند، اما دامنه دیداری وسیع‌تر و دقت رنگ بیشتری ارائه می‌کنند. نه‌تنها رنگ‌ها در این پنل‌ها بیشتر به چشم می‌آیند که برای کار ویرایش و تدوینِ تصویر و ویدئو هم بسیار کارساز است. برای مثال می‌توان به گوشی‌های همراه اشاره کرد که عمدتا از صفحه‌نمایش IPS استفاده می‌کنند.

مورد بعدی که درباره پنل‌ها باید مد نظر داشت، نرخ تجدید تصویر آنهاست. اگر نرخ تجدید صفحه‌نمایش شما 60Hz باشد (که فراگیرترین نرخ تجدید در بازار است) و کارت گرافیکتان تصویر را با سرعت 100 فریم بر ثانیه رندر کند، هیچ فرقی به حالتان نمی‌کند؛ زیرا لپ‌تاپ تصویر را روی همان نرخ تجدید خودش قفل می‌کند. با این‌که خیلی کم پیش می‌آید، اما لپ‌تاپ‌هایی نرخ تجدید بالاتر از 60 هرتز را هم ارائه می‌کنند. برای مثال، Sager NP9870، نمایشگری با نرخ تجدید 75Hz دارد که تماشای تصاویر تا این نرخ را فراهم می‌کند.

البته فراتر از نرخ تجدید ایستا که حالت شایع صفحه‌نمایش‌هاست، فناوری رو به رشدی به نام نرخ تجدید متغیر (Variable Refresh Rate) عنان اختیار نرخ تجدید را به دست کارت گرافیک می‌دهد. در این صورت می‌توانید بدون هرگونه شکنج تصویر از نرخ فریمی بالاتر لذت ببرید. این فناوری حتی نرخ 30 فریم بر ثانیه را هم روان‌تر و چشمنوازتر به اجرا می‌گذارد. اگر تا حالا آن را تجربه نکرده‌اید، توصیه می‌کنیم حتما آن را پیگیری کنید. این فناوری را Nvidia با شگرد خاص خود، به نام G-Sync، و AMD نیز با اسلب خود و با نام FreeSync ارائه می‌کند.

ترَک پَد

بیشتر گیمرها مانند ما وابسته دسته فوق‌العاده کنسول مایکروسافت هستند و این دسته به عضو جدایی‌ناپذیر لپ‌تاپ آنها تبدیل شده، اما عرفش این است که هنگام بازی با لپ‌تاپ و کامپیوتر از ماوس استفاده شود. ولی این دلیل نمی‌شود به یک ترَک‌پَد نه‌چندان خوب راضی شوید. هرچه باشد، لپ‌تاپ را فقط برای بازی استفاده نمی‌کنند و در قانع‌کننده‌‌ترین حالت، هر از گاهی با آن فیلمی دیده و سری هم به دنیای وب می‌زنیم و در این موارد ممکن است به ماوس دسترسی نداشته باشیم.

متاسفانه سخت می‌توان مدل‌های مورد نظر را یکجا یا حتی چند جا گیر آورد و از نزدیک ترَک‌پد آنها را تست کرد. اگر دوست یا آشنایی ندارید که مدلی مشابه از همان رنج داشته باشد، می‌توانید به نقدهای آنلاین لپ‌تاپ مورد‌نظر خود مراجعه کرده و توصیف ترَک‌پد را از زبان متخصصان بخوانید. همچنین حواستان باشد هر کاری را از آن توقع دارید انجام دهد. آیا قابلیت اسکرول با انگشت یا زوم نیشگونی (قرار دادن همزمان دو انگشت روی ترک‌پد و کشیدنشان به جهات متضاد برای زوم) را دارد؟ دکمه‌ها چطور؟ آیا زیر ترک‌پد دکمه‌های مجتمع وجود دارد یا دکمه‌ها جدا، فیزیکی یا مخفی هستند؟ بعضی از لپ‌تاپ‌های گیمینگ، مانند سری 14 Alienware، از ترک‌پدهای نوردار بهره می‌برند. البته این یک مورد آنچنان مهم نیست؛ ولی اگر هزینه‌اش را دارید، برای شب‌های انزوا با «وارکرفت» و «دوتا» حسابی می‌چسبد!

پورت‌ها

شاید در اولین خرید لپ‌تاپ این طور به نظر نیاید، اما پورت‌های یک لپ‌تاپ از مهم‌ترین ارکان آن است. قبل از خرید یک حساب و کتاب کنید و ببینید قرار است همزمان چند دستگاه را به لپ‌تاپ خود متصل کنید؟ ببینید چند پورت USB 2.0 و چند پورت USB 3.0 جواب کار شما را می‌دهد؟ اگر به اتصال USB Type C یا ورودی SD Card نیاز دارید، حتما چک کنید. داشتن یک پورت HD هم ضرر ندارد؛ بعدها که لپ‌تاپ را به تلویزیون LED خانه متصل کردید و بدون نیاز به هزینه برای بلو ـ ری پلیرهای گرانقیمت، همزمان به تمام محتواهای فیلم و موزیک خود دسترسی داشتید و از بازی‌هایتان روی صفحه‌ای با پهنای چند برابر لذت بردید، ارزش این گزینه برایتان ثابت خواهد شد. حتما وجود پورت Ethernet را هم در نظر داشته باشید. شاید در جهان حکومت وای‌فای این گزینه به نظر عبث بیاید، اما باز هم کار است، شاید یکی از آشنایان خواست زرنگی کند و مودمش را بدون وای‌فای خرید تا وقتی مهمانش شدید نتوانید از اینترنت او استفاده کنید!

اسپیکر

ظاهرا دیگر دوره بی‌مصرفی اسپیکرهای لپ‌تاپ‌ها سر آمده است. البته هنوز هم نباید از لپ‌تاپ توقع داشته باشید اسپیکرهایی در حد رقابت با تلویزیون LED خانه‌تان داشته باشد. اگر لپ‌تاپ را برای گیم می‌خرید، اصلش این است که یک هدست حرفه‌ای هم به قباله‌اش بزنید و از کیفیت 7.1 لذت ببرید. اما عده‌ای حال و حوصله هدفن را ندارند و از طرفی دوست دارند از لپ‌تاپ خود همراه با اطرافیان لذت ببرند (شاید بخواهید در خوابگاه فیلم ببینید یا مواردی دیگر) در این صورت بد نیست بدانید بعضی لپ‌تاپ‌ها در قسمت زیرین به ساب ووفر مجهز هستند و خروجی آنها شدتی بیشتر از دیگر مدل‌ها دارد.

کارت گرافیک

در بحث کارت گرافیک مجزا، فعلا بازار در چنگ Nvidia است. این‌که سیستم شما چقدر در اجرای بازی‌ها قوی باشد، به بودجه شما بستگی دارد. اگر دوست دارید بیشتر بازی‌ها را روی تنظیمات High و با رزولوشن 1080p اجرا کنید، توصیه می‌کنیم حداقل کارت گرافیکی که مد نظر دارید، GTX 970M باشد که کلاک مبنای آن روی 924MHz بسته شده است. اگر هم دوست دارید بیشتر از این حرف‌ها پیش رفته و سعی کنید تنظیمات حداکثری بازی را اجرا کرده و چشمان خود را مهمان ضیافت کنید، می‌توانید GTX 980M را انتخاب کنید که کلاک مبنای آن روی 1038Mhz بسته شده است. اگر هم خوش ندارید دو میلیون تومان پول بی‌زبان را خرج کارت گرافیک کنید، کارت‌های میان‌رده‌ای مانند 965M یا 960M جواب کارتان را خواهد داد.

اگر هم فقط اهل بازی‌های کم‌فشاری مثل Counter - Strike: Global Defensive یا League of Legends هستید که اصلا به این خرج‌ها نیاز نیست و کارت گرافیک‌های خوش قیمتی مثل GTX 950M یا کارت گرافیک داخلی Iris Pro از اینتل به خوبی از پس اجرای این بازی‌ها بر می‌آید. اگر هم قیمت برایتان مساله‌ای نیست و می‌خواهید سیستمی داشته باشید که بازی‌های واقعیت مجازی را عین آب خوردن اجرا کند، لپ‌تاپ‌های گیمینگ زمخت‌تری هستند که یک کارت گرافیک درسته دسکتاپی GTX 980 را در خود جا داده‌اند. واقعا هم از پس وظایف محوله برمی‌آیند، اما قیمت‌های کمرشکنی دارند. نکته حایز اهمیت دیگری که باید در خرید لپتاپ مد نظر داشته باشید، این است که کارت گرافیکتان چقدر VRAM یا رم ویدئویی دارد. 2 گیگابایت رم ویدئویی GDDR5 واقعا خوب است، اما 4 گیگابایت عالی است. هرچه رم ویدئویی بالاتر باشد، پردازش بافت‌ها و اجرای بازی در رزولوشن خیلی بالا، چه با خود لپ‌تاپ، چه روی مانیتور، با کیفیتی بهتر انجام می‌شود.

رَم

رم در اَعمال محاسباتی و اجرای بازی‌ها نقشی بسیار مهم دارد. این روزها بهتر است لپ‌تاپی را انتخاب کنید که دست کم 8 گیگابایت رم داشته باشد. استفاده بیش از حد مرورگر گوگل از رَم، باعث شده نگارنده به‌عنوان یک خبرنگار به کل قیدش را زده و به فایرفاکس قناعت کند، اما در صورتی که این کار برای شما مقدور نیست و زیاد از کروم استفاده می‌کنید، توصیه می‌شود حتی رم 16 گیگ را هم مد نظر داشته باشید. بالاتر از این حد معمولا برای بازی کردن یا حتی کارهای خلاقانه هم نیاز نیست. (البته فعلا!)

توصیه می‌کنیم رمی را که انتخاب می‌کنید، به‌صورت دو کاناله فعالیت کند. منظور از دوکاناله این است که لپ‌تاپ مثلا به جای یک رم 16 گیگ، از دو رم 8 گیگ استفاده کند. شاید اگر لپ‌تاپتان قابل دستکاری باشد و بعدها بخواهید رم دستگاه را ارتقا دهید مجبور به هزینه بیشتر شوید، اما پهنای باند حالت دوکاناله به پهنای باند تک کانال می‌چربد. جدا از حجم رم، سرعت پردازش آن نیز از اهمیت خاصی برخوردار است. توجه داشته باشید رم لپ‌تاپ موردنظر حداقل 1600 مگاهرتز به بالا باشد. خوشبختانه بیشتر لپ‌تاپ‌های گیمینگ این سرعت را ارائه می‌کنند و جای نگرانی نیست. سرعت بالاتر از این، به کار لپ‌تاپ‌هایی می‌آید که بازی‌ها را توسط گرافیک داخلی اجرا کرده و به کارت گرافیک مجزا مجهز نیستند. اگر لپ‌تاپ موردنظرتان کارت گرافیک مجزا داشته باشد از این حیث نگرانی نداشته و همان 1600 مگاهرتز کفاف خواهد داد.

صفحه کلید

در این یک مورد حسابی حواستان باشد. موارد زیادی از لپ‌تاپ‌ها، مانند سری N از ایسوس ظاهرا به قصد کاهش حجم لپ‌تاپ، کیبوردها را تخت کار می‌کنند. حرف آخر را همین حالا می‌زنیم: این دسته کیبوردها نه به درد تایپ می‌خورند، نه گیم! کیبوردهای دیگری هم هستند که نسبتشان به کیبورد مدل یاد شده مثل نسبت جوانه گندم به بروکلی زیر زبان است! کار با این دسته کیبوردها تا حدی آدم را یاد آن روکش‌های پلاستیکی می‌اندازد که زمانی در هر خانه متداول بود و برای کثیف نشدن کیبورد روی آن می‌انداختند. کار با چنین کیبوردهایی اغلب آدم را به اشتباه می‌اندازد که آیا فلان دکمه را فشار دادم یا نه؟ بهتر است کیبوردی انتخاب کنید که هنگام فشار دادن دکمه‌ها، انگشت‌ها جای بازی داشته باشند و به جای این‌که حس کنید روی مقوا ضرب گرفته‌اید، واقعا فشرده شدن دکمه‌ها را حس کنید. این روزها تعدادی از کیبوردها (مانند کیبوردهای سری G از ایسوس) به نورپردازی مجهز هستند که در بازی کردن هنگام تاریکی لطف خود را دارند (هرچند نه بازی تا دیروقت را توصیه می‌کنیم، نه در تاریکی) بعضی کیبوردها نیز نورپردازی RGB قابل دستکاری ارائه می‌کنند که البته از نظر ما خرج اضافی بوده و بهتر است جیره‌اش را روی قسمت دیگری از لپ‌تاپ خود سرمایه‌گذاری کنید.

حافظه

درایوهای حالت جامد یا (Solid State Drive (SSD این روزها به یک لازمه غیرقابل انکار تبدیل شده‌اند. توصیه ما این است که نه خودتان لپ‌تاپ فاقد درایو حالت جامد بخرید، نه بگذارید دوستان و آشنایانتان بخرند. روزهای انتظار برای بالا آمدن کند سیستم به اتمام رسیده است. درایوهای حالت جامد سرعت بالا آمدن سیستم را تا حد زیادی بهبود می‌بخشد. معمولا یک SSD به حجم 240 گیگ و یک هارد یک ترابایت بهترین گزینه برای گیمرهاست.

اگر هزینه SSDهای 240 گیگی به نظرتان زیاد آمد، حداقل یک 120 گیگی‌اش را برای نصب و اجرای سیستم‌عامل مدنظر داشته باشید. بالا آمدن سیستم طی 14، 15 ثانیه ارزش خرید را دارد! به هیچ عنوان گول درایوهای حالت جامد ترکیبی را نخورید. این درایوها همان درایوهای سخت (HDD) هستند که یک SSD کوچک برای کشینگ رویش نصب شده است. این درایوها شاید اندکی سریع‌تر از HDDهای صرف باشند، اما بسیار کندتر از SSDهای خالص هستند. اگر به این هم راضی نبودید، می‌توانید لپ‌تاپی با دو SSD تهیه کرده و آنها را در حالت RAID 0 به کار ببندید. در حالت RAID 0 حتی اگر یکی از SSDها خراب شود، اطلاعات هر دو را از دست خواهید داد، اما از سرعت دو برابر بهره‌مند خواهید شد.

پردازنده مرکزی

برای گیمینگ، پردازنده‌های چهار هسته‌ای اینتل را پیشنهاد می‌کنیم. این روزها بسیاری از لپ‌تاپ‌ها به پردازنده Skylake i7 مجهز هستند. ذکر این نکته ضروری است که قدرت پردازنده‌های بالاتر از چهار هسته معمولا موقع بازی کردن هدر می‌شود، چراکه بازی‌های امروزی برای بهره بردن از تعداد هسته‌های بالاتر بهینه‌سازی نشده‌اند. جدا از تعداد هسته‌های موجود در پردازنده، نکته دیگری که باید مد نظر داشت، فرکانس پردازش است. فرکانس پردازش در اصل همان سرعت پردازنده شماست. مثلا پردازنده محبوب i7 - 6700HQ فرکانس پردازنده پایه‌اش 2.6 گیگاهرتز است، اما در صورت لزوم می‌تواند قدرت خود را تا 3.5 گیگاهرتز بیفزاید. فراتر از آن، تعدادی از تراشه‌های اینتل به Hyperthreading مجهز بوده که برای کارهای هنری عالی هستند، اما اگر تاثیری هم روی اجرای بازی‌ها داشته باشد، بسیار ناچیز است. گفتنی است در بعضی مدل‌ها می‌توانید سی.پی.یوهای دسکتاپی را داخل شاسی لپ‌تاپ بگنجانید، ولی این هم از آن خرج‌هایی است که می‌توانید از آن حذر کنید، چراکه هزینه به نسبت زیادی روی دستتان می‌گذارد.

اندازه و وزن

حجم لپ‌تاپ به تنهایی عاملی سرنوشت‌ساز در تصمیم‌گیری برای خرید مدل موردنظر است، اما باید این را متذکر شویم که با وجود باور اغلب افراد، حجم کمتر و نازکی لپ‌تاپ همیشه به معنای بهتر بودن نیست. شاید یک لپ‌تاپ دو کیلویی 8 اینچی برای حمل و نقل ایده‌آل باشد، اما لپ‌تاپ‌های گیمینگ سبک‌ زودتر داغ شده و نه تنها در عملکرد خود دچار سکته می‌شود که خیلی زودتر از همقطاران مجهز به سیستم خنک‌کننده قوی از کار می‌افتند. از طرف دیگر، این نمونه‌ها معمولا ضعیف‌تر از برادران گردن کلفت‌ خود هستند. اندازه لپ‌تاپ بر مقدار صدایی که از آن متصاعد می‌شود نیز تاثیر دارد. هرچه لپ‌تاپ داغ‌تر شود، فن‌های آن باید شدیدتر کار کند تا خنک‌سازی کافی را انجام دهند و همین صدای آزاردهنده را تشدید می‌کند. البته باید متذکر شویم در این حیطه، مهم‌ترین تصمیم به این برمی‌گردد که چه بازی‌ای را می‌خواهید اجرا کنید و چگونه. اگر قصد دارید بازی‌های به نسبت سبک و کم‌فشاری مثل League of Legends ،Counter - Strike و Dota2 را بازی کنید و دنبال دستگاهی هستید که همه جا با خود ببرید، اصلا در خرید لپ‌تاپ‌های کوچک تردید نکنید، اما اگر بازی‌های سولو و سنگینی مانند Metro Last Light یا Wolfenstein را می‌پسندید، بهتر است عمر کوتاه‌تر لپ‌تاپ‌هایی را که مدام داغ می‌شود در نظر داشته و سیستمی حجیم‌تر، اما قوی‌تر و سریع‌تر تهیه کنید.

منبع: جام جم کلیک

برچسب ها: لپ تاپ ، گیمینگ
ارسال به دوستان