جالب است بدانید که هواپیما پس از دریافت توسط انگلستان به طور ناگهانی ناپدید شد! سایر نمونه های این هواپیما هم اکنون در موزه نیروی هوایی ایتالیا در براچیانو؛ نزدیکی رم نگه داری می شوند.

عصرایران؛ مجله تصویری سلاح- کاپرونی کامپینی N.1 که تحت عنوان C.C.2 نیز شناخته می شود، هواپیمایی آزمایشی است که توسط شرکت ایتالیایی کاپرونی ساخته شده و نخستین پرواز آن به تاریخ 27 اوت سال 1940 باز می گردد. این هواپیما مجهز به "موتورجت" است. موتورجت نوعی موتور بوده که قدرت مورد نیاز را از طریق استفاده از یک موتور هواگرد معمولی تامین می کند. از آن جایی که پرواز آزمایشی هاینکل 178؛ هواگرد ساخت کارخانه هاینکل آلمان در سال 1939 به صورت رسمی گزارش عمومی نشد، فدراسیون بین المللی هوانوردی N.1 را نخستین هواپیمای موتورجت موفق معرفی کرد. لازم به ذکر است که کاپرونی کامپینی N.1 تنها مدل در این سری است.

««برای مشاهده تصاویر در اندازه بزرگ روی آنها کلیک کنید»»

هاینکل 178

طراحی و توسعه

در سال 1931، طراحی ایتالیایی به نام Secando Campini مقاله ای در مورد پتانسیل های نیروی محرکه جت به ثبت رساند و در سال 1932 قایقی که مجهز به این سیستم موتوری بود در ونیز به نمایش گذاشته شد. این گونه بود که نیروی هوایی سلطنتی ایتالیا علاقه خود مبنی بر اجرای طراحی مذکور در یک پرنده نظامی را با مهندس کامپینی در میان گذاشت. در ادامه روند ساخت طی شد اما موتور جت به کار رفته در طراحی N.1 با مفهومی که امروزه از موتور های جت می شناسیم بسیار متفاوت بود. موتور مذکور چیزی نبود جز یک موتور پیستونی 12 سیلندر معمولی با قدرت 900 اسب بخار تحت عنوان Isotta Fraschini L.121 RC.40 که هوا را با فشار به درون محفظه احتراق هدایت می کرد. سپس هوا در این فضا با سوخت ترکیب شده و مرحله اشتعال صورت می گرفت. نیرو تولید شده در نهایت هواپیما را به سمت جلو حرکت می دهد. کامپینی این وضعیت را "ترموجت" نام نهاد اما اصطلاح موتورجت همان چیزی است که عموما در عصر حاضر از آن استفاده می شود. تکنولوژی ترموجت، فن کانالی نیز گفته می شود. در طراحی های مدرن نسبت فشار کلی بالاست در حالی که در N.1 فشار پایین به راندمان حرارتی کمتری منجر می شود. در نتیجه موتور رانش نسبتا پایینی دارد، حدود 1550 پوند- نیرو و مصرف سوخت از نظر اقتصادی نیز چندان به صرفه نیست.

یکی از نمونه های اولیه کاپرونی کامپینی N.1 به دنبال جنگ جهانی دوم برای مطالعات بیشتر به موسسه هواپیمایی سلطنتی انگلستان واقع در شهرستان همپشر ارسال شد. اما جالب است بدانید که این نمونه پس از دریافت توسط انگلستان به طور ناگهانی ناپدید شد! سایر نمونه های این هواپیما هم اکنون در موزه نیروی هوایی ایتالیا در براچیانو؛ نزدیکی رم نگه داری می شوند.

اصلی ترین اپراتور N.1 پادشاهی ایتالیا بود که تا سال 1946 دوام داشت و پس از آن به جمهوری با قانون اساسی تغییر یافت.

مشخصات کاپرونی کامپینی N.1

+ مشخصات عمومی

- خدمه: دو

- طول: 13.10 متر

- پهنای بال: 15.85 متر

- ارتفاع: 4.7 متر

- مساحت سطح بال: 36.00 متر مربع

- وزن خالی: 3،640 کیلوگرم

- بیشینه وزن برخاست: 4،195 کیلوگرم

- موتور هواگرد: یک موتور 12 سیلندری Isotta Fraschini L.121 RC.40، 1،550 پوند- نیرو

+ عملکرد