عصر ایران؛ سروش بامداد- در میان انبوه چهره‌های سیاسی و فرهنگی و فعالان رسانه‌ای و مدنی که نیمروز جمعۀ گرم نیمۀ تیرماه در مسجد میدان دکتر فاطمی برای هم‌‌دردی با سید مصطفی تاج‌زاده در مراسم ترحیم پدر او شرکت کرده بودند، حضور یک نفر اگر نه نامتجانس که متفاوت به نظر می‌رسید و احتمالا در ذهن برخی از حاضران یا کسانی که تصاویر را دیده‌اند این پرسش را ایجاد کرده که او - امیر قلعه نویی- چرا آمده و چه ارتباطی داشته است؟

چهره سرشناس فوتبال ایران که با 5 بار قهرمانی در لیگ برتر با دو تیم مختلف رکوردی دست نیافتنی از خود به جای گذاشته مانند ناصر حجازی فقید یا علی کریمی اهل اظهار نظرهای سیاسی و حتی اجتماعی چندانی نبود و اگر گاهی انتقادی می کند بیشتر به فوتبال یا مدیریت ورزشی ربط دارد.

حدس اول این بود که حضور امیر قلعه‌نویی را باید در راستای اظهار نظرهای سیاسی و اجتماعی اخیر در فضای مجازی دانست که از مشاوره‌های یک روزنامه‌نگار ورزشی هم بهره می‌برد و احتمالا هم او توصیه کرده در مراسم حاضر شود. یا به خاطر ارتباطی که با روزنامه‌نگار اجتماعی – ورزشی از بستگان سببی تاج زاده دارد.

حدس دوم این بود که امیر قلعه‌نویی با این حضور می‌خواسته شایبۀ گرایش‌های اصول‌گرایی خود را از اذهان بزداید.

این شایبه پس از آن ایجاد شد که در سال 1385 و درگیرودار تعلیق فدراسیون فوتبال و پس از دخالت دولت و سازمان تربیت بدنی و برکناری محمد دادکان و پایان دوران برانکوایوانکوویچ، سرمربی تیم ملی شد و کارنامه بدی هم برجای نگذاشت و در جام ملت‌ها تیم ایران با ضربات پنالتی در مقابل کره جنوبی از ادامه راه بازماند.

در آن زمان قلعه نویی در جناح داریوش مصطفوی تعریف می‌شد و چون آن طرف نام صفایی فراهانی مطرح بود این انگاره درگرفت که قلعه‌نویی در زمین دولت احمدی نژاد و علیه نهادهای مدنی فعالیت می کند و با استقلال فدراسیون فوتبال از دولت مخالف است و با توجه به دوستی و ارتباط سیاسی و حزبی صفایی فراهانی با تاج زاده طبیعی بود که حضور او در مراسم، موجب شگفتی شود.

با این حال، داستان حضور امیر قلعه نویی در مراسم ترحیم پدر سید مصطفی تاج زاده نیاز به نگاه سیاسی ندارد و از جای دیگر آب می خورد.

امیر قلعه نویی «بچه نازی‌آباد» است و بارها در مصاحبه‌های فوتبالی به این موضوع اشاره کرده و تاج زاده هم «بچه میدان خراسان» ولی دوستان اصلی تاج‌زاده – عباس عبدی و سعید حجاریان- نازی آبادی اند و بچه های جنوب تهران، هویت و ریشه خود را گم نمی کنند و قلعه نویی در واقع به مراسم ترحیم یکی از بچه های جنوب شهر آمده بود. تاج زاده در مصاحبه با «اندیشه پویا» گفته بود تا انقلاب در میدان خراسان بودیم و بعد از انقلاب پدرم که بارفروش بود به «چیذر» رفت.

تاثیر «نازی آبادی ها» بر انقلاب چنان است که شماری از چهره های مشهور سیاسی به خاستگاه جغرافیایی خود پرداخته اند و دست مایه مقاله خواندنی سعید حجاریان در سال 1380 در «همشهری ماه» به سردبیری محمد قوچانی شد و خود این روزنامه نگار هم مقاله ای با همین عنوان نوشت و داستان نازی آبادی ها را باز گفت.

در آن مقاله که در کتاب «نازی آبادی ها» هم آورده و عنوان کتاب را به همین خاطر انتخاب کرده البته نه تاج زاده و نه قلعه نویی در این زمره برشمرده نشده اند اما «بچه های پایین» - اصطلاحی که بالیدگان جنوب شهر در دهه های 30 و 40 خورشیدی درباره خود به کار می برند- به هر بهانه ای می کوشند آیین لوطی گری و معرفت های قدیمی را یادآوری و خاطرات تهران قدیم را تازه کنند.

وقتی خود سید مصطفی تاج زاده که هیچ نسبتی با فیلمفارسی و سینمای پیش و حتی پس از انقلاب نداشته در مراسم تشییع ناصر ملک مطیعی که زاده و بالیده کوچه های قدیم تهران و از نمادهای لوطی گری شناخته می شد شرکت کرد و جای تعجب نداشت، حضور امیر قلعه نویی فوتبالی در مراسم ترحیم پدر یک چهره مشهور سیاسی دیگر که در آن سامان ریشه دارد جای شگفتی ندارد.