عصر ایران؛ مصطفی داننده- تا حالا فکر کردهاید که چرا نان سنگک و یا بربری این همه میان مردم طرفدار دارد؟ آنهم درست زمانی که نانهای مختلف فانتزی از جمله انواع مختلف باگتها وارد کشور شده است. نانهایی که احتیاجی نیست برای آنها صف بایستی و به سرعت میتوانی آن را تهیه کنید.
سنگک و بربری طعم خود را حفظ کردهاند و میتوانند با نانهای حجیم رقابت کنند و در بسیاری از مواقع پیروز این رقابت هم باشند. انهم در شرایطی که تقریبا قیمتشان آزاد شده است و مردم باید برای خرید آنها صف بایستند و قسمتی از وقت خود را برای تهیه آن بگذارند.
نان سنگک و بربری و حتی بسیاری از غذاهای ایرانی مثل قرمه سبزی یا کبابها نشان میدهد وقتی ما کالای خوب به مردم ارائه بدهیم آنها با وجود مدلهای خارجی به سراغ داخلیها میآیند.
همین شرایط در بازار اقتصادی و فرهنگی امروز هم قابل مشاهده است. اینکه مردم مثلا به جای تلویزیون به سراغ ماهواره میروند برای این است که تلویزیون، برنامههایی که مردم دوست دارند را با آنها ارائه نمیدهد. چرا دوشنبه شب ها بسیاری همه کارهای خود را رها میکنند و نود میبینند اما بقیه اوقات حواسشان به جم و سریالهای ترکیهای آن است.
در بازار اقتصادی، مردم به این دلیل به کالاهای خارجی رجوع میکنند، چون از آنها کیفیت خوب دیدهاند و خاطرات خوبی از آنها دارند. تفاوت خودروهای داخلی و خارجی را ببینید. تفاوت از زمین تا آسمان است. مردم برای راحت تر بودن البته به شرط داشتن پول، به سراغ ماشینهای خارجی میروند.
نمیشود به مردم کالا فرهنگی و معیشتی بی کیفیت ارائه داد و بعد به آنها گفت از کالاهای مرغوب دیگر کشورها استفاده نکنند.
مردم به دنبال رفاه بیشتر هستند. دوست دارند تلویزیون آنها را سرگرم کند و کافی است مقایسهای میان برنامههای صبحگاهی صداوسیما و با برنامههای ماهوارهای داشته باشید تا ببیند چرا مردم به ماهواره مراجعه میکنند.
در مورد پیام رسانها هم میتوان این معنا را مشاهده کرد. مردم با وجود پیام رسانهای متعدد داخلی همچنان از تلگرام استفاده میکنند.
تنها راه حل رجعت مردم به کالاهای داخلی فرهنگی و اقتصادی، بالا بردن کیفیت آنهاست نه برگزاری همایشهای گوناگون در ادارات مختلف.
بهتر نیست به جای هشدار دادن در مورد خطرات استفاده کلاهای فرهنگی خارجی و یا استفاده از کالاهای مصرفی خارجی که منجر به بیکاری کارگران داخی میشود، تنها و تنها فکری به حال کیفیت اجناس داخلی و خدمات پس از فروش آن کنیم.
سنگک مثال سادهای است اما بسیار راهگشاست. نانهای سنتی ایران راه خود را پیدا کردهاست و میتواند نمونه خوبی برای همه آنهایی باشد که میخواهند کالای داخلی به مردم بدهند.
خدا رو شکر خوردن نان را کنار گذاشتم و الان مشکلات قند، اضافه وزنی و چربی ام در حال بهبودی است.
اگر نان می خورید سراغ لواش نروید که آن بدترین نان موجود در ایران است. سنگک در بین نانها کمی اوضاعش بهتر است. ب
سنگگ و بربری رو با هر کیفیتی مردم میخورن ولی کالا رو مجبور نیستن بخرن
الان تو بازار انواع نون هست ولی با ذائقه ما سازگار نیست ولی انواع کالا ایرانی وخارجی هست که مردم با سلیقه خودشون خرید میکنن و میتونن کیفیت رو تشخیص بدن