نویسنده رمان «دوستی به جز کوهستان ندارم» چند سال پیش می‌خواست به استرالیا مهاجرت کند. برای همین او خود را به اندونزی رساند و سعی کرد از طریق دریا به استرالیا برود. این عمل غیرقانونی او را گرفتار مأموران استرالیایی کرد که در نتیجه‌اش او را به جزیره‌ای هولناک موسوم به مانوس فرستادند.

بهروز بوچانی که هنوز هم در جزیره‌ی مانوسِ گینه‌ی نو در بازداشت است نسخه‌ی فارسیِ رمان خود را برای انتشار در اختیارِ نشرِ چشمه قرار داده است؛ رمانی که ترجمه‌ی انگلیسی‌اش او را به شهرت رسانده حالا در وطنِ خودش نیز منتشر خواهد شد.

ناشر در معرفی این نویسنده و کتابش عنوان می‌کند: بهروز بوچانی که چندی پیش به خاطرِ نوشتنِ رمانِ «هیچ دوستی جز کوهستان ندارم: نوشته‌هایی از زندانِ مانوس» برنده‌ی جایزه‌ی مهمِ ادبی ویکتوریای استرالیا شده بود، این رمان را روی واتس‌اپ نوشته و بعد برای ترجمه به دوستش امید توفیقیان داده بود. ترجمه‌ی رمانِ او که باعث شد هم جایزه‌ی معتبرِ ویکتوریای استرالیا را ببرد، هم بیش از پیش به چهره‌ای معترض علیه سیاست‌های هولناک دولتِ استرالیا علیهِ پناهجویانِ غیرِقانونی تبدیل شود فروشِ فوق‌العادهای در جهانِ انگلیسی‌زبان پیدا کرد. هرچند او اجازه نیافت در مراسمِ مختلفی که برای این کتاب برگزار شد حضور پیدا کند.

بوچانی متولدِ ایلام است، روزنامه‌نگار و فعالِ حقوقِ بشر که پنج سالِ پیش با قایق از اندونزی به سمتِ استرالیا مهاجرت کرد و به دستِ گارد ساحلی به جزیره‌ی هولناک مانوس برده شد؛ جزیره‌ای که عملا یک زندانِ تمام‌عیار است. بوچانی در گفت‌وگوهای متعددش از جمله با گاردین از شرایطِ وحشتناکِ زندگی در مانوس گفته. هرچند او هنوز هم محصورِ این جزیره است و از طریقِ موبایل با جهانِ خارج در ارتباط. او رمان را تکه‌تکه برای دوستش ارسال می‌کرده و او نیز بعدِ ترجمه به انگلیسی توانسته منتشرش کند.

بوچانی نسخه‌ی اصل و فارسی رمان را به تازگی در اختیار ناشر گذاشته و ناشر امیدوار است در آینده‌ای بسیار نزدیک آن را منتشر کند. رمانی که به فارسی نوشته شده و ترجمه‌اش جایزه‌ی صدهزار دلاری ویکتوریا را از آنِ خود کرده. رمانی که برگرفته از تجربه‌ی این پنج سال زیستِ او است.