یکی از اصلیترین دلایل وابستگی به گوشی ، اعتیاد ما به شبکههای اجتماعی است.
1. شما برای کسی که در همان اتاق شما هست، پیامک میفرستید.
2. تلفن را همه جا به دنبال خود می برید، حتی به رختخواب.
3. نمیتوانید شماره تلفن هیچ از کسانی را که دوست دارید، به یاد بیاورد.
4. همراه با گوشی تلفنتان میخوابید.
5. شما نمیدانید که تلفنتان چطور خاموش میشود.
6. عزت نفس شما بستگی به این دارد که چه مقدار توجه یا لایک دریافت کرده باشید.
7. بیشتر از طریق اپ عکس گوشی خود به جهان نگاه می کنید تا با چشمانی که زیر ابروان شما قرار دارد.
8. اگر تلفن شما خارج از دید شما باشد، دچار وحشت میشوید.
9. ترجیح میدهید دیر کنید، تا بدون گوشی به جلسه و یا مهمانی بروید.
10. شما نمی توانید سرتان را از صفحه نمایش گوشی همراهتان برگردانید، حتی اگر یک فیلم یا برنامه تلویزیونی مورد علاقه شما در حال پخش باشد.
فشار بیش از حد بر روی چشم: با وجود اینکه چشم دوختن به صفحه تلفن همراه یا تبلت الزاما نمیتواند منجر به آسیبهای چشمی دائمی شود، اما چشمها را خسته و حساس میکند. در واقع نگاه کردن طولانی مدت به صفحه موبایل میتواند باعث خشکی چشمها و حتی تاری دید شود. استفاده از تلفن هوشمند در رختخواب و نور ناشی از آن باعث میشود که ترشح ملاتونین (هورمون خواب) در بدن دچار اختلال شود. در نتیجه به سختی به خواب میرویم و زمانی که از خواب بیدار میشویم، بدن شارژ و با انرژی نیست. توصیه میکنیم قانون «20 -20 -20» همیشه در ذهنتان بماند، یعنی اگر مجبور هستید به مدت 20 دقیقه به صفحه تبلت، رایانه یا اسمارت فون چشم بدوزید، باید به مدت 20 ثانیه به چشمها استراحت دهید و به چیز دیگری در فاصله 20 قدمیتان (فاصله شش متری) نگاه کنید. همچنین لازم است که موبایل را با فاصله مناسبی از چشمها و هم سطح آنها نگه دارید.
خطر تصادف: مطمئن برای شما هم پیش آمده است که هنگام صحبت با تلفن همراه یا فرستادن پیامک در حین رانندگی ناگهان خود را در معرض تصادف ببینید. متاسفانه تلفن همراه چه برای رانندهها و چه برای افراد پیاده بسیار مشکل آفرین شده است و بسیاری افراد به دلیل توجه نداشتن جان خود را از دست دادهاند.
سندرم گردن پیامکی: سندرم گردن پیامکی نتیجه فشار زیاد وارده به ستون فقرات است که به دلیل پایین انداختن سر برای خواندن آخرین پستها و پیامها ایجاد میشود. در مقالهای که اخیرا در واشینگتون پست به چاپ رسیده، آمده است که وزن سر ما زمانی که در وضعیت افقی قرار دارد حدود 5.5 کیلوگرم است، اما زمانی که گردن با زاویه ی 60 درجه خم میشود این میزان به بیش از 27 کیلوگرم میرسد. در نتیجه گردن و ستون فقرات مجبور میشود وزن زیادی را تحمل کند، اما مشکل اینجاست که شما احتمالا چنان غرق دنیای مجازی میشوید که هیچ فشاری را احساس نمیکنید. متاسفانه به مرور زمان این وضعیت باعث تخریب مهرههای گردن شده و حتی نیاز به عمل جراحی پیدا میکند. اگر درک درستی از وزن 27 کیلوگرمی روی گردن و ستون فقرات تان ندارید، تصور کنید که تمام روز یک کودک هشت ساله را قلمدوش کرده و روی شانههایتان به این سو و آن سو ببرید.
سندرم Text Claw: اگر جزء افرادی باشید که زیاد تایپ میکنند، احتمالا با سندرم کانال کارپال، همان بیماری دردناک ناشی از فشرده شدن عصب به دلیل فشار زیاد به دستها و انگشتان آشنا هستید. علاوه بر این، مشکل خاص دیگری نیز وجود دارد که هنوز به طور پزشکی و علمی به اثبات نرسیده است. این مشکل مربوط به استفاده زیاد از اسمارت فونها است که به «text claw» معروف است، چون زمانی که متنی را تایپ میکنید انگشت شصت وارد عمل میشوند. افراط در این کار باعث میشود که فشار زیادی به مشت و ساعد وارد شود و درد در مچ و انگشتان و ساعد ایجاد شود.
چاقی: جالب اینجاست که وقتی چیزی را عامل چاقی معرفی میکنیم، افراد زیادی دور آن را خط میکشند (بخصوص خانم ها). اما این اتفاق در مورد تلفنهای هوشمند نمیافتد، یعنی تقریبا کسی حاضر نیست از اسمارت فون عزیزش جدا شود. نتایج پژوهشی که در آمریکا انجام شده نشان میدهد افرادی که مدت زمان طولانی با تلفن خود مشغول هستند، فعالیت بدنی کمتری دارند و از نظر جسمی شاداب و به اصطلاح «روی فرم» نیستند. البته برخی افراد نیز برای کاهش عذاب وجدان خود روی تردمیل میدوند و در حال دویدن مسیجهای خود را رد و بدل میکند. باید بدانید که این کار باعث کاهش تمرکز شده و از شدت فعالیتتان میکاهد. علاوه بر این باعث میشود که فرم و وضعیت قرار گرفتن بدن تان نادرست باشد و نتوانید به درستی روی عضلاتتان کار کنید.
کاهش کیفیت خواب: مشکل دیگری که ظهور تلفنهای هوشمند به همه ما تحمیل کرده است، مشکل بیخوابی است. چون اکثر ما در زمان استراحت و خواب نیز موبایل را کنار نمیگذاریم و نمیخوابیم. معتادین به شبکههای اجتماعی و همچنین افرادی که اعتیاد کاری دارند به سختی از موبایل یا تبلت شان جدا میشوند، چون ترس از دست دادن پیام دوستان و یا ایمیلهای کاری لحظهای آنها را رها نمیکند. علاوه بر این نور ناشی از تلفنهای هوشمند باعث میشوند که ترشح ملاتونین (هورمون طبیعی خواب) در بدن دچار اختلال شود. در نتیجه به سختی به خواب میرویم و زمانی که از خواب بیدار میشویم، بدن شارژ و با انرژی نیست.
محدودیت بگذارید
برنامه ای برای خودتان بریزید که میزان استفاده تلفن همراه را مدیریت کنید. مثلا تا یک ساعت بعد از بیدار شدن، از گوشیتان استفاده نکنید. یا موقع شام و یا تماشای برنامه تلویزیونی مورد علاقهتان گوشی را خاموش کنید. این که چه مقدار زمان را بدون گوشی خود سپری میکنید خیلی مهم نیست؛ مهم این است که چنین برنامه زمانی را مشخص کنید.
گوشی را دور از خودتان بگذارید
اگر در محل کار یا در خانه هستید سعی کنید موبایل را جایی بگذارید که جلوی چشم و در معرض دید شما نباشد یا ترجیحا آن را روی حالت بی صدا بگذارید تا صدای پیام های پرشماری که مدام به تلگرام واتس آپ و ... می آید شما را وسوسه و در نهایت حواستان را از کار، مطالعه یا معاشرتی که دارید پرت نکند.
به فکر گزینه های جایگزین باشید
اولین کاری که در این مرحله باید انجام دهید این است که محرکها را بشناسید، یعنی چیزهایی که شما را به این موضوع سوق می دهند تا مدام زمان خود را با گوشی سپری کنید. وقتی این محرکها را شناختید به فکر گزینه های جایگزین باشید یعنی چیزهایی که می تواند همان نیازها را برای شما برطرف کند. به عنوان مثال اگر زمان زیادی را در گروه های مختلف مجازی می گذرانید چون تمایل بیشتری برای داشتن ارتباط اجتماعی دارید؛ بهتر است این زمان را صرف رابطه ها و گپ وگفت های حضوری و چهره به چهر کنید.
استفاده را قطع نکنید، کم کنید
«تب تند زود عرق می کند» این ضرب المثل را حتما زیاد شنیدهاید پس سعی کنید در زمینه ترک استفاده بیش از اندازه از گوشی جزو این دسته تب دار نباشید که به محض تصمیم برای این کار، یک باره و ناگهانی گوشی تلفن را بالکل از زندگی حذف میکنند. این کار یکی از اشتباهترین راهکارهای ممکن است که در بیشتر موارد هم با شکست مواجه میشود؛ پس بهتر است برای ساعت استفادهتان این زمان را طی روزهای متمادی و به شکل تدریجی کاهش دهید. به عنوان مثال اگر روز اول یک ساعت کمتر وقت صرف کردهاید روزهای بعدی یک ساعت را به دو ساعت برسانید تا دست آخر به زمان مطلوب برسید.
عادت های گوشی تان را تغییر دهید
مسلما تغییر عادت تنها مختص شما نیست و برای استفاده بهتر و منطقی تر از زمان باید دستی به سر و روی تنظیمات گوشی تان هم بکشید. اگر با رسیدن هر ایمیل، پیامک و نوتیفیکیشن شبکه های اجتماعی گوشی تان سروصدا کند، تمام روزتان را باید برای آن اختصاص دهید. در این صورت برنامه روز شما به زماننبدی کاری شما وابسته نیست و به جای آن باید روزتان را بسته به اتفاقاتی که در گروه های تلگرامی یا شبکه های اجتماعی مثل فیسبوک و مانند آن می گذرد، زمانبندی کنید.
بستن گروه ها و کانالهای غیر ضروری
وسوسه انگیزترین شبکه اجتماعی که ایرانی های مقیم اینترنت را به بلای خانمان سوز اعتیاد دچار میکند تلگرام است. شبکه ای که در عین پیام رسان بودن، هم محفلی برای گپ و بحث با دوستان و آشنایان است و هم یک رسانه تمام عیار که با آن میشود هم اخبار را دنبال کرد و هم با فیلمها و پیامهای رنگ به رنگش سرگرم شد. اتفاق به ظاهر سادهای که میتواند طی شبانه روز زمان قابل توجهی از وقت مفید شما را به خودش اختصاص دهد. برای تنظیم زمان در این شبکه اجتماعی اولین کاری که باید انجام دهید بی صدا کردن یا به اصطلاح muteکردن همه کانالها و گروههای غیر ضروری است. فقط حواستان باشد که در الک کردن گروههای غیر ضروری خساست به خرج ندهید. باور کنید با ندیدن یک گیف بامزه یا پیام صبح بخیر اعضای گروه فامیل چیز بزرگی را از دست ندادهاید؛ چون با این کار دیگر لازم نیست به محض شنیدن صدای هر پیام یا نوتیفیکیشن بخواهید وسوسه شوید و چشمتان را به صفحه آبی رنگ تلگرام بدوزید.
بازی نصب نکنید
اگر قصد ترک عادت وابستگی به گوشی را دارید، بازی نصب نکنید و بازی های موجود را هم پاک کنید. درواقع با این روش زمان بسیار زیادی برای خود می خرید. بسیاری از افراد که به موبایل خود وابسته هستند، زمان زیادی را در بازی های استراتژیک غرق می شوند و در نتیجه کنترل زمان را از دست می دهند. بنابراین سعی کنید بازی نصب نکنید یا به بازی خاصی وابسته نباشید.
تم های غیر جذاب استفاده کنید
استفاده از تم های جذاب باعث می شود خواه ناخواه مرتب به گوشی خود سر بزنید. از تم های کمتر رنگی و غیر جذاب استفاده کنید تا دائم گوشی خود را بررسی نکنید.این موضوع می تواند به شما کمک کند راحت تر اعتیاد به گوشی را کنار بگذارید.
منبع: بیتوته