رئیس مرکز مطالعات راهبردی ارتش خطاب به دشمنان ایران گفت: مطمئن باشید فرزندان ملت در نیروهای مسلح غافلگیر نخواهند شد و اگر دشمنی بخواهد تهدید خود را عملی کند با پاسخ پشیمان کننده نیروهای مسلح مواجه میشود
به گزارش ایلنا، امیر سرتیپ احمدرضا پوردستان رئیس مرکز مطالعات راهبردی ارتش جمهوری اسلامی ایران در نهمین یادواره شهدای مشق عشق قم، با اشاره به نقش شهیدان مدافع حرم در حفظ و ثبات عراق و سوریه گفت: اگر شجاعت، دشمن شناسی و به هنگام بودن نیروهای مسلح نبود، سرنوشت عراق و سوریه به گونه دیگری رقم میخورد، آنها به موقع وارد شدند و به رسالت و مسئولیت تاریخی خود به زیبایی عمل کردند.
وی با بیان اینکه نیروهای نظامی و انتظامی کشور دو کار عمده بر عهده دارند، افزود: حفظ و ارتقای آمادگی رزمی و رصد تهدیدهای دشمن از وظایف اصلی این نیروها به شمار میآید.
رئیس مرکز مطالعات راهبردی ارتش تصریح کرد: تمام تهدیدها در داخل کشور، مرز، منطقه و خارج از منطقه در زمین و هوا و دریا توسط کارشناسان اطلاعاتی رصد شده و متناسب با تهدیدات ظرفیتهای دفاعی لازم اتخاذ میشود.
امیر پوردستان تاکید کرد: مطمئن باشید فرزندان ملت در نیروهای مسلح غافلگیر نخواهند شد و اگر دشمنی بخواهد تهدید خود را عملی کند با پاسخ پشیمان کننده نیروهای مسلح مواجه میشود که نمونه آن اسقاط پهپاد گلوبال هاوک بود که در ارتفاع ۶۲ هزار پایی هدف یک سامانه بومی قرار گرفت، و این قدرت بازدارندگی افتخار بزرگی است.
وی با بیان اینکه آمریکا از حمله به ایران ناکام مانده است، گفت: آمریکاییها با ۱۸۰ هزار نیرو، چند صد فروند هواپیما فوق مدرن و چند ده فروند ناوهای هواپیمابر، بالگرد، مینروب و... نیامده بودند کشوری مانند افغانستان که ارتش نداشت و یا عراق که صدام بنده حلقه به گوش آنها بود را تصرف کنند، قصدشان حمله به ایران بود، ولی چون این کشور را یک رهبر هوشمند، خردمند و دشمنشناس به خوبی سکانداری میکند و همچنین یک ملت متدین و ولایتمدار و نیروهای مسلح آماده نیز پشت سر آن قرار دارند، به سراغ افغانستان رفتند.
رییس مرکز مطالعات راهبردی ارتش تصریح کرد: آمریکاییها سال ۲۰۰۱ افغانستان را تصرف کردند و منتظر ماندند فضا آماده شود و به ایران حمله کنند، ولی نشد و سال ۲۰۰۳ عراق را گرفتند و ۱۴ سال هم مرز با ایران بودند و در مرزهای شرقی و غربی سرباز آمریکایی و در آبهای خلیج فارس و دریای عمان نیز شناورهای آمریکایی و متحدین آنها حضور داشتند ولی راه به جایی نبردند و مجبور به ترک منطقه شدند.