عصر ایران ــ سحر طاعتی ــ برایشان فرقی نمی کند مخاطبشان انسان باشد یا حیوان وقتی ساز به دست میگیرند با نغمههایی که گنجینه فرهنگیشان است هر موجودی را محصور خود میکنند.
آنها مینوازند و می خوانند و میراث گرانبهایشان را بدون چشم داشتی عرضه میکنند بی آنکه مورد مهر و توجه قرار گیرند. مهری که اگر کمی به آنها می شد زندگی راحتتری را برای خود و خانواده شان رقم می زدند.
موسیقی فولکلور که برآمده از دل فرهنگها و زندگی اقوام مختلف است راویت کننده زندگی مردمانی است که هر لحظه اش با موسیقی گره خورده است . راویان این هنر سینه ای مملو ازنغمات ارزشمند و نابی دارند که سینه به سینه از اجدادشان به ارث برده اند و همان را هم به نسل های بعد منتقل میکنند اما متاسفانه به دلیل عدم حفظ و نشر آنها توسط دولت این گنجینه با مرگ راویان موسیقی قومی برای همیشه دفن میشود .
بسیاری از آنها بواسطه حوادث طبیعی همچون سیل و زلزله بی خانمان شده اند و به سختی توانستند با اندک حمایت دولتی و مردمی سقفی برای خود و خانواده بنا کنند اما هیچ گاه صدای ساز و آوازشان خاموش نشد مگر با مرگ.
_______________
بیشتر بخوانید: