عصر ایران؛ مهرداد خدیر- کانال تلگرامی باشگاه روزنامهنگاران از شکایت ادارۀ حقوقی مجلس شورای اسلامی و محمدباقر قالیباف از سه فعال رسانهای و نیز سید مصطفی میرسلیم نمایندۀ تهران خبر داده و دلیل آن اتهاماتی است که متوجه او در دوران شهرداری تهران ساختهاند (با ادعای تکاپوی شبههناکِ جلوگیری از تصویب طرح تحقیق وتفحص در مجلس قبلی).
در این که اتهامات مالی خصوصا رشوه، بسیار سنگین است و در این فقره هم محمدباقر قالیباف حق دفاع و تکذیب دارد، تردیدی نیست اما آیا این دفاع، تنها در این قالب، میسر است و به صورت بیانیه ممکن نبود؟ حداقل این که در پایان قید میشد حق پیگیری قضایی را برای خود محفوظ میداند؟
جدای این بحث که به هر حال روشن خواهد شد چند نکته قابل ذکر است:
1. ادعای آقای میرسلیم و سه فعال رسانهای و احتمالا نمایندۀ بازداشت شده مجلس قبلی، متوجه قالیباف در مقام «شهردار پیشین تهران» است نه رییس کنونی مجلس.
از این رو بهتر بود به صفت شخصی تکذیب و پیگیری کند و شگفتآورتر است که گفته شده جایگاه حقوقی رییس مجلس را خدشهدار ساختهاند. میتوان پرسید اگر در دوران ریاست آقای لاریجانی بر مجلس، تهیهکننده یا کارگردانی ادعایی دربارۀ او در زمان مدیریت صدا و سیما مطرح میکرد، آیا جایگاه حقوقی رییس مجلس را خدشهدار کرده بود یا با شخص رییس پیشین صدا و سیما سر و کار داشت؟
یا اگر مثلا یکی از بیماران مراجعهکننده به مطب دکتر ولایتی یا بیمارستان مسیح دانشوری ادعایی دربارۀ نوع طبابت یا مدیریت ایشان مطرح کند آیا میتوان گفت جایگاه رییس هیأت امنای دانشگاه آزاد را خدشهدار ساخته و آنگاه ادارۀ حقوقی دانشگاه آزاد باید پیگیری کند؟
2. به نظر میرسد تلقی آقای قالیباف از مجلس شورای اسلامی مانند دستگاههای قبلی است که بر آنها ریاست کرده است.
حال آن که درست است که از موارد قبل بالاتر است اما متفاوت است. کما این که در شهرداری تهران یا نیروی انتظامی یا نیروی هوایی سپاه، هیچ یک از زیردستان او طبعاً علیه فرمانده خود سخنی نمیگفت اما میرسلیم، منصوب یا مرئوس یا زیردست قالیباف نیست.
رییس مجلس در واقع ادارهکنندۀ مجلس است و حتی برخی معتقدند رییس قوۀ مقننه هم نیست چرا که هم شورای نگهبان دست بالا را دارد و هم نهادهای دیگر نیز دست در کار قانون گذاریاند.
رییس جمهوری و رییس قوۀ قضاییه واقعا رییساند چون عزل و نصب میکنند. رییس جمهوری میتواند در جلسۀ هیأت وزیران، وزیری را اخراج و همان جا از وزارت هم برکنار کند. رییس مجلس اما اگر چه از حمایت اکثریت نمایندگان برخوردار است اما نمیتواند با نمایندهای برخورد حذفی داشته باشد یا شخصا برکنار یا اخراج کند.
با این حال انگار این ذهنیت در اطرافیان رییس مجلس وجود دارد و به چشم دستگاههای قبلی که رییس آنها بوده نگاه می کنند. خود او هم مدام از جانب مجلس یازدهم سخن میگوید. در حالی که در مجلس آرای متفاوتی وجود دارد یا شاید چون یکدست شده اینگونه سخن میگوید. اما باز هم اختلافاتی دارند.
ادارۀ حقوقی باید در خدمت همۀ نمایندگان باشد و مصطفی میرسلیم هم یکی از همۀ نمایندگان است. بهتر آن بود که باقر قالیباف شخصا شکایت میکرد نه آن که ادارۀ حقوقی از یک نماینده شکایت کند. چون ادارۀ حقوقی مجلس است نه ادارۀ حقوقی رییس مجلس و به جایگاه حقوقی رییس مجلس کار ندارند. با شهردار پیشین کار دارند.
3. هنوز یک هفته از تبریک آقای قالیباف به خبرنگاران نگذشته خبر شکایت از این سه منتشر میشود. یکی از آنان- صدرا محقق- را از نزدیک و کاملا میشناسم؛ روزنامهنگاری کاملا حرفهای با معیارهای شناختهشده و در حد استانداردهای جهانی است. شناختم از دو نفر دیگر در حد آشنایی در رسانهها و فضای مجازی است.
آقای قالیباف به مناسبت روزخبرنگار ابتدا به خانۀ مرحوم روحالله رجایی رفت که در پی دچار شدن به کرونا و در جوانی جان باخت و در حالی که تصور میشد رییس مجلس، دِین خود را به صدا و سیما (به خاطر همدردی با خانوادۀ سردبیر ارگان این سازمان) ادا کرده به ساختمان شیشهای صدا وسیما هم رفت و حین پخش زندۀ اخبار ساعت 14 در استودیو حاضر شد و روز خبرنگار را به گویندۀ اخبار تبریک گفت.
حال آن که گویندگان اخبار تنها متن را میخوانند و با تعریف حرفهای خبرنگار فاصله دارند. کما اینکه اگر برای آنها نوشته باشند «رییس جمهورِ سابقِ به ظاهر سیاهپوستِ آمریکا» میخوانند و اگر بنویسند «برگزیت، مثل اره شده» باز میخوانند.
اگر خبر شکایت درست باشد یعنی تنها یک هفته بعد از تبریک، شکایت کردهاند و این دو رفتار با هم سازگار نیست مگر این که همانگونه که تئودور روزولت میگفت «سرخپوستِ خوب، سرخپوستِ مرده است»، خبرنگار خوب را هم خبرنگار مرده بدانند یا اگر زنده است خبرخوانی کند نه خبرنگاری و مثل آقای حیدری «آقای دکتر، آقای دکتر» هم از دهان او نیفتد حالا چه مخاطب او محمود احمدینژاد باشد، چه حسن روحانی و چه باقر قالیباف.
4. این یادداشت مدعایی دربارۀ شایعات مطروحه در بحث طرح تحقیق و تفحص از شهرداری تهران در مجلس دهم ندارد و تنها ناسازگاری دو رفتار از جانب رییس کنونی مجلس طی یک هفته را به ترسیم کشیده و جایگاه حقوقی او را خدشهدار نساخته هر چند نمیتوان درک کرد که آقای قالیباف چرا این قدر مضطرب به نظر میرسد و عادیترین متون را هم از رو میخواند؟