عصرایران؛ احسان محمدی- تیرماه 1396 وقتی خبر پیوستن بشار رسن به پرسپولیس منتشر شد، هنوز خیلی‌ها تصویر چندانی از او در ذهن نداشتند، سایت‌های عربی را جست‌و‌جو کردم و چند ویدئو از او دیدم.

بعد در یادداشت «همه چیز درباره بشار پرسپولیسی‌ها» آوردم: «او یک بازیکن راست پاست. تکنیک بسیار خوبی دارد. توپ معمولاً به ندرت از پایش جدا می‌شود و هنگام دریبل‌زنی به خوبی از پای چپش هم برای مهار توپ استفاده می‌کند. بشار با قد 175 سانتیمتری با جسارت در درگیری‌ها شرکت می‌کند، تکل‌های سریع در جا می‌زند و در نفوذ از جناح راست مهارت دارد. این هافبک که برانکو ایوانکوویچ بازی‌اش را از سال پیش پسندیده است بیش از آنکه گلزن باشد، یک فانتزی باز است که پاس‌های نهایی سالمی را به هافبک‌ها و دیگر مهاجمان می‌رساند».

او به عنوان یکی از سهمیه‌های زیر 23 سال پرسپولیس جذب شد و خیلی زود جایش را در دل هواداران چنان باز کرد که برایش شعار اختصاصی ساختند. افتخاری که نصیب هر بازیکنی نمی‌شود.

او در قهرمانی‌های مکرر به پرسپولیسی‌ها کمک کرد و در دو شهرآورد هم موفق به گلزنی شد. نقش بشار در صعود پرسپولیس به فینال آسیایی با یحیی‌گل‌محمدی غیرقابل انکار است. بشار نه حاشیه‌های جاسم کرار را داشت و نه مثل عماد رضا گاهی عصیان می‌کرد، او عضوی آرام، محجوب، فروتن از پرسپولیسی شد که تا مدتها از آن حرف خواهیم زد.

اما درست در روزهایی که پرسپولیسی‌ها برای این فتح این فینال لحظه‌شماری می‌کنند و احسان پهلوان و وحید امیری را به دلیل محرومیت ناشی از کارت زرد و قرمز و عیسی آل‌کثیر را به دلیل تنبیه انضباطی (تا این لحظه) در اختیار ندارند، خبر جدایی بشار رسن برای هواداران شوکه‌کننده بود.

او که حالا فارسی را هم خوب یاد گرفته است گفت «مشکلات خانوادگی» دارد و باید از ایران برود. این مشکلات خانوادگی وقتی کنار پیشنهاد قطری‌ها نشست خیلی‌ها را یاد جدایی فرهاد مجیدی از استقلال انداخت. سال 1390 فرهاد مجیدی به یک‌باره استقلال را رها کرد و به امارات رفت. او گفت که دخترش تیام آنجا تنهاست و نمی‌تواند دوری از او را تحمل کند. ماجرایی که حتی بسیاری از استقلالی‌ها باورش نکردند و هنوز هم در محافل خصوصی از آن به عنوان یک بی‌وفایی گله می‌کنند. حالا همه می‌دانند که «مشکلات خانوادگی» به یک رمز-بهانه تبدیل شده است، بشار پیشنهاد خیلی خوبی دارد و می‌خواهد برود. 23 سال دارد و با توجه به پتانسیل‌هایش چه بسا که چشم به لژیونر شدن هم داشته باشد.

باشگاه پرسپولیس، کادر فنی و هواداران با این جدایی مخالف هستند. آنها می‌گویند بشار هنوز قرارداد دارد و باید بماند. در این میان کسانی با اشاره به موارد مشابه در کشورهای اروپایی عنوان می‌کنند که وقتی از نقل و انتقال یک بازیکن پول خوبی به باشگاه می‌رسد چرا نباید او را قبل از تمام شدن موعد قرارداد و تبدیل شدن به بازیکن آزاد فروخت؟ این یک روال معمول در تمام دنیاست که برای باشگاه ها درآمدزایی دارد. آن هم برای پرسپولیسی که هر روز با یک شکایت تازه در فیفا گوشت تن هوادارانش می‌ریزد!

در آخرین پیشنهاد، پرسپولیس از بشار رسن خواسته است با تیم قطری قرارداد امضا کند اما باشگاه ایرانی به جدایی او پس از پایان نیم فصل رضایت خواهد داد. در واقع پرسپولیسی‌ها می‌خواهند بشار رسن را تا بعد از فینال آسیایی و البته سر و سامان گرفتن در لیگ جدید در اختیار داشته باشند و بعد با پرداخت 250 هزار یورو این تیم را ترک کند. یک پیشنهاد هوشمندانه که می‌تواند برای طرفین بازی برد-برد باشد.

این ماجرا می‌تواند یک آزمون برای پرسپولیس و تیم حقوقی و مذاکره کننده آنها باشد. این نخستین بار نیست که یک بازیکن خارجی در لیگ ایران ستاره می‌شود و کشورهای عربی او را از آن خود می‌کنند اما می‌تواند اولین بار باشد که ما هم از این اتفاق یک سود عالی داشته باشیم.