بر خلاف اهرام، که دانشمندان هنوز به درستی قادر به تجسم مکانیزم ساخت آن نیستند، اما فناوری که مردم نازکا و پاراکاس را قادر به حکاکی اشکال اشکال ژئوگلیفی کرد قابل حدس است و با طناب و میخ‌های بزرگ رسم شده‌است.

خطوط نازکا مجموعه‌ای شگفت انگیز و متنوع از اشکال هندسی عظیم است که روی سطح زمین «ژئوگلیف» صحرای پرو حک شده و به قرن‌ها پیش به قوم نازکا که در این منطقه ساکن بودند، برمی‌گردد. این مجموعه شامل حکاکی‌های مرغ مگس خوار، میمون و نهنگ قاتل است! آخرین مورد کشف‌شده از این حکاکی، گربه‌ای عظیم الجثه بود که روی صخره‌ای بیابانی به چشم می‌خورد.

حکاکی گربه که اخیراً کشف شده از مجموعه خطوط نازکا است که این منطقه به واسطه آن مشهور شده و احتمالاً قدمت آن به ۲۰۰ یا ۱۰۰ سال قبل از میلاد مسیح (ع) برمی‌گردد.

خطوط نازکا از سال ۱۹۹۴ در فهرست میراث جهانی یونسکو طبقه بندی شده و شامل صد‌ها شکل هندسی و شبیه حیوان است. این نقوش در ۴۰۰ کیلومتری پایتخت پرو «لیما» واقع شده اند و حدود ۴۵۰ کیلومتر مربع از دشت‌های ساحلی خشک پرو را در بر می‌گیرند.

طبق بیانیه وزارت فرهنگ پرو، نقش گربه به دلیل قرارگیری در تپه‌ای شیب دار، به دلیل عوامل طبیعی و فرسایش ناشی از آن، به سختی قابل مشاهده و در آستانه ناپدید شدن بوده‌است. بر اساس بیانیه وزارت، این گربه که ۳۷ متر طول و خطوطی بین ۳۰ تا ۴۰ متر عرض دارد مورد مرمت قرار گرفته‌ است.

باستان‌شناس «جانی ایسلا» معتقد است، کتیبه گربه‌ای تازه کشف شده مربوط به اواخر تمدن پاراکاس است که از ۵۰۰ سال قبل از میلاد تا ۲۰۰ میلادی یعنی قبل از تمدن «نازکا» گسترش یافته‌ است، زیرا هنگام مشاهده منسوجات متعلق به تمدن پاراکاس، درمی‌یابیم که این نقوش حاوی اشکال مشابه نقش تپه‌ها است که به عقیده دانشمندان متعلق به تمدن پاراکاس می‌باشد. ژئوگلیف‌های ایجاد شده توسط فرهنگ‌های نازکا و پاراکاس یادآور تاریخ غنی پرو است و از جمله اسرار باستان شناسی به شمار می‌رود.

حتی می‌توان طول عمر طرح‌ها را به راحتی توضیح داد، زیرا دشتی که خطوط نازکا در آن قرار گرفته‌اند بسیار خشک است و باد‌ها در این منطقه تقریباً وجود ندارند و متوسط بارندگی در آن منطقه تنها ۴ میلی متر در سال است. در نتیجه، این دره‌ها طی هزاران سال تقریباً تا به امروز دست نخورده باقی مانده اند.

در مورد اینکه چرا مردم این منطقه این نقوش را ساخته‌اند، دانشمندان با قطعیت نمی‌دانند که آیا آنها مربوط به اعمال معنوی برای ریزش بازان به آن منطقه خشک بوده‌اند یا اینکه به نوعی با فعالیت‌های نجومی که انجام می‌دهند ارتباط دارند. لازم به ذکر است که از مارس گذشته این منطقه به دلیل شیوع بیماری کرونا به روی گردشگران بسته شده است اما قرار است دهم نوامبر بازگشایی شود.