۰۵ دی ۱۴۰۳
به روز شده در: ۰۵ دی ۱۴۰۳ - ۱۷:۲۰
فیلم بیشتر »»
کد خبر ۷۷۰۷۹۸
تاریخ انتشار: ۰۹:۲۴ - ۲۷-۱۱-۱۳۹۹
کد ۷۷۰۷۹۸
انتشار: ۰۹:۲۴ - ۲۷-۱۱-۱۳۹۹

تاثیر داروهای رقیق کننده خون در کاهش خطر مرگ کرونا

تاثیر داروهای رقیق کننده خون در کاهش خطر مرگ کرونابر اساس نتایج یک مطالعه جدید، تجویز داروهای رقیق کننده خون برای بیماران کرونایی به محض بستری شدن آنها در بیمارستان می‌تواند خطر مرگ آنها بر اثر این بیماری را کاهش دهد.

به گزارش ایرنا از خبرگزاری یونایتدپرس، محققان در این مطالعه جدید داده های حدود چهار هزار و ۳۰۰ بیمار با متوسط سنی ۶۸ سال را که در فاصله زمانی میان اول مارس و ۳۱ ژوئیه به دلیل ابتلا به کرونا در بیمارستان بستری شده بودند، تجزیه و تحلیل کردند. 

بیش از ۸۴ درصد این بیماران در ۲۴ ساعت اول پذیرش در بیمارستان داروهای رقیق کننده خون دریافت کرده بودند. در ۳۰ روز پس از پذیرش در بیمارستان، میزان کلی مرگ و میر ۱۴.۵ درصد بود اما میزان تلفات در میان بیمارانی که داروهای رقیق کننده خون دریافت کرده بودند، ۱۴.۳ درصد و این میزان در میان بیمارانی که این داروها را دریافت نکرده بودند، ۱۸.۷ درصد بود. 

محققان گفتند که آنها سایر عوامل بالقوه مهم مانند سن بیماران، نژاد، بیمارهای زمینه ای، سابقه دارو، وزن و مصرف دخانیات را نیز مدنظر قرار دادند.

به گفته «کریستوفر رنتش»، استادیار دانشکده بهداشت و پزشکی گرمسیری در انگلیس، بیمارانی که داروهای رقیق کننده خون دریافت می کردند، در مقایسه با افرادی که رقیق کننده خون دریافت نمی کردند، با خطر بالاتر خونریزی های جدی روبرو نبودند.  

اعتقاد بر این است که برخی از مرگ های ناشی از کووید-۱۹ به دلیل تشکیل لخته های خون در عروق و رگ های اصلی ایجاد می شود. داروهای رقیق کننده خون از لخته شدن جلوگیری می کنند و دارای خاصیت ضدویروسی و احتمالاً ضدالتهابی هستند.

محققان اکنون سرگرم انجام آزمایشات بالینی هستند تا مشخص شود آیا مصرف داروهای ضد انعقاد خون می تواند درمان موثری برای کووید-۱۹ باشد یا خیر.

به گزارش ایرنا، ویروس کرونا موسوم به کووید ۱۹، اواسط ماه دسامبر ۲۰۱۹ میلادی (۲۴ آذر ۱۳۹۸) در شهر «ووهان» در مرکز چین گزارش شد. ابتدا از این بیماری به عنوان ذات‌الریه نام برده شد، اما کمیسیون ملی بهداشت چین در روز ۳۰ دسامبر سال ۲۰۱۹ میلادی (۹ دی ماه ۹۸) به صورت رسمی شیوع این ویروس را در چین اعلام کرد.

مشروح این مطالعه در نشریه BMJ منتشر شده است.

ارسال به دوستان