اسماعیل کهرم کارشناس محیط زیست گفت: اگر مجتمع پتروشیمی در میانکاله احداث شود ظرف کمتر از ۵ سال شاهد خشک شدن این پناهگاه حیات وحش خواهیم بود.
همشهری آنلاین نوشت: موضوع احداث مجتمع پتروشیمی در نزدیکی پناهگاه حیاتوحش میانکاله در روزهای اخیر بازتاب گستردهای داشت و فریاد اعتراض بسیاری از کنشگران محیطزیست را بلند کرد و سبب حساسیت افکار عمومی و توجه ویژه مسئولان در راس آنها رئیس جمهوری به موضوع شد و ابراهیم رئیسی شخصا به میدان آمد و دستور توقف پیشبرد پروژه تا اعلام نظر تخصصی سازمان محیط زیست را داد. چنان که در آخرین مواضع دولت احمد وحیدی، وزیر کشور، اعلام کرده است: «بر اساس دستور رئیسجمهوری، تا بررسی مجدد ابهامات زیستمحیطی، احداث پتروشیمی میانکاله متوقف خواهد شد.»
تالاب میانکاله درجنوب شرقی دریای خزر و در ۱۲ کیلومتری شمال شهر بهشهر قرار دارد. این منطقه پناهگاه و زیستگاه دهها گونه گیاهی و جانوری است.
«اسماعیل کهرم»، کارشناس محیطزیست، در گفتوگو با همشهری آنلاین در مورد مناقشات ایجاد شده بر سر پتروشیمی میانکاله میگوید: «هیچ چیز مبهمی برای دفاع از پروژه وجود ندارد! بحث اصلی بر سر پول است. اتفاقی که امروز درباره میانکاله افتاده پیشتر برای مناطق دیگر پیش آمده. متاسفانه در ایران این اِشکال اساسی وجود دارد که قدر آثار محیطزیستی و میراث فرهنگی دیده نمیشود و چنین تلقی میشود که این آثار ارزش چندانی ندارند. همین هم میشود که هر کجا یک منطقه حساس دارای اهمیت و زیبایی طبیعی و فرهنگی هست درست روی آن دست میگذارند و آن را تخریب میکنند، مانند دشت بیستون که با وجود اهمیت تاریخی آن که یک شهر از دوره ساسانی است آنچنان به آنجا تاختند که رو به ویرانی رفت.»
کهرم میافزاید: «پتروشیمی بیستون ۸۰ تا ۱۰۰ لیتر در ثانیه آب مصرف میکند. این میزان مصرف سبب شد که دشت بیستون خشک شود. در مورد میانکاله نیز اگر شاهد احداث پتروشیمی باشیم، میانکاله از بین خواهد رفت چرا که برآورد میشود در چنین مجتمعی دو تا سه برابر بیشتر آب مصرف شود یعنی رقمی بین ۲۰۰ تا ۳۰۰ لیتر آب در ثانیه.»
کهرم درباره اهمیت پناهگاه حیاتوحش میانکاله میگوید: «من تقریبا ۸۰ تا ۸۵ درصد از مناطق مهم و حساس جهان از نظر موقعیت محیطزیستی را از نزدیک دیدهام و میدانم که هر کدام چه ارزشی دارند. اصلا غلو نیست اگر بگوییم میانکاله در دنیا بینظیر است. میانکاله منطقهای دارد که هم از نظر دریایی و هم از نظر خشکی اهمیت بسیاری در میان پناهگاههای حیاتوحش جهان دارد. در این منطقه، ما شاهد تالابها و استخرها و همچنین منطقه جنگلی هستیم.
این موقعیت دوگانه باعث شده در میانکاله پرندگانی زاد و ولد کنند که در تالابهای داغ تفتیده خوزستان زندگی میکنند. پرندهای مانند دراج که در میانکاله زاد و ولد میکند ساکن دشتهای داغ خوزستان است و از آن طرف این منطقه زیستگاه قرقاول هم هست که پرنده ساکن جنگلهای شمال است. چنین جایی را شما در تمام دنیا پیدا نمیکنید.»
این کارشناس محیطزیست هشدار میدهد که اگر مجتمع پتروشیمی در میانکاله احداث شود ظرف کمتر از ۵ سال شاهد خشک شدن آن خواهیم بود. کهرم میافزاید: «حتی در زمان شاه عباس کبیر صفوی در این منطقه گورخر شکار میشد اما شکار بیرویه نسل بخش زیادی از حیات وحش اینجا را نابود کرد. امروز هم اگر آب را از میانکاله بکشند هم زیستگاه آبی از بین میرود هم زیستگاه خشکی، چرا که با برداشت آب برای مصرف پتروشیمی، اسفنجوار آب دشت میانکاله کشیده خواهد شد و زیان و خسارت از این بیشتر نداریم!»
اسماعیل کهرم معتقد است اگر مسئولان به دنبال بهره اقتصادی از منطقه میانکله هستند باید ابتدا زیرساخت لازم را ایجاد کنند.
وی میگوید: «بحث گردشگری در میانکاله هم آسیبزا خواهد بود. گردشگر یعنی زباله، پسماند، لگدمال شدن گیاهان و تار و مار شدن جانوران. بنابراین، اگر پای گردشگر به میانکاله باز شود همه چیز آنجا از بین خواهد رفت. الان منطقهداری مدرن ایجاب میکند که مردم آموزش ببینند و بدانند در یک منطقه استثنایی هستند و وظیفه آنهاست که منطقه را دستنخورده ترک کنند، البته باز به هیچ وجه نباید کسی جز محیطبانان وارد ناحیه مرکزی که زیستگاه حیوانات است، بشود.»