مهدی شیرازی آقاگلی، فعال رسانهای و دستیار سخنگوی دولت سیزدهم در یادداشتی که در اختیار عصر ایران قرار داه، درباره اتفاقات پیش آمده برای پرویز پرستویی نوشته است:
انتشار ویدئویی جنجالی از برخورد پرویز پرستویی، بازیگر نامدار ایرانی با یک ایرانی مقیم آمریکا در روزهای گذشته با حواشی فراوانی همراه شد.
ماجرا از این قرار است که پرویز پرستویی، یکی از محبوب ترین و مشهورترین بازیگران سینمای ایران برای حضور در اکران فیلم سینمایی «هزار و یک روز» به کارگردانی حبیب احمدزاده به کشور آمریکا سفر کرده و علاوه بر حضور در برنامه های اکران فیلم در سینماهای مختلف، به پرسش های مخاطبان پاسخ میدهد. تا اینکه فیلمی به صورت گزینشی و البته برنامه ریزی شده از این بازیگر منتشر میشود. در این فیلم شاهد طرح پرسشی هدف دار از سوی یک ایرانی مقیم آمریکا به صورت اجباری و در شرایطی خارج از عرف هستیم.
این فرد زیر سایه چتری با نام آزادی بیان، دوربین به دست، پرویز پرستویی را تعقیب می کند تا به اجبار نظرش را درباره ارتباط او با سردار قاسم سلیمانی بپرسد!
حتی اصرار پرستویی در مورد اینکه تمایلی برای پاسخگویی به این سوال ندارد کارساز نیست و فرد تعقیب کننده همچنان با لحنی طلبکارانه، از بازیگر بازجویی می کند.
اینکه آیا پرویز پرستویی می توانست واکنشی بهتر داشته باشد یا خیر باید با قرار گرفتن در شرایط همان بازیگر قضاوت کرد اما پرسش اینجاست که آزادی به سبک غربی، یعنی این که هر شهروندی بخواهد دوربین به دست دنبال یک فرد مشهور راه بیفتد و او را بابت هر اعتقادی بازجویی و تخطئه کند؟!
آیا شهروندان دیگر هم حق دارند همین رفتار را با این ایرانی مقیم آمریکا بکنند؟ اگر اسم این بازجویی اجبارآمیز، تقتیش عقاید به سبک انگیزاسیون قرون وسطی نیست، پس چیست؟ گویی قرون وسطی دوباره در عصر مدرن حلول کرده است!
پرویز پرستویی البته بعد از این اتفاق، توضیح مفصلی درباره هویت فرد سوال کننده و آزار و اذیت او در شهرهای مختلف ارائه داد اما آنچه اکنون محل بحث این نوشتار است، تعبیر سطلنت طلبان و براندازان از آزادی بیان و عقیده است! (فیلم توضیحات پرستویی را اینجا ببینید.)
به زعم این افراد، همه شهروندان ایرانی در هر موقعیت و شرایطی ملزم به پاسخگویی مقابل بازجویی ها و تفتیش عقاید سلطنت طلبان هستند و همه شهروندان باید به اجبار، اعتقاد و نگرش خودشان را مطابق میل آنان ابراز کنند.
در غیر این صورت آنها شهر به شهر و سینما به سینما، شهروندان را تحت تعقیب، بازجویی و فشار قرار میدهند و در نهایت هم با کمک پروپاگاندای رسانه ای به صورت گزینشی و تقطیع شده، افراد با هر گونه عقیده مخالف با خودشان را تخریب می کنند!
برای لحظهای تصور کنید شما به عنوان شهروندی عادی در محل کار، خیابان یا هنگام تفریح با پرسش مصرانهای برای ابراز عقاید شخصی تان قرار بگیرید و یک نفر هم دوربین به دست منتظر ثبت چنین لحظه ای باشد، واکنش شما به این گستاخی و انگیزاسیونِ مدرن چیست؟