گرمایش زمین و به دنبال آن تغییرات آب و هوایی، بسیاری از دانشمندان را به چاره جویی واداشته که یکی از جالب توجهترین آنها ایده ساخت سایه بانی برای زمین است.
به گزارش فرارو؛ قرن هاست انسان برای فرار از تابش شدید نور خورشید، از سایه بان استفاده میکند، اما خود سیاره ما همیشه در معرض این تابشها بوده و اتفاقا در دهههای اخیر گرفتار گرمایش بیش از حد شده که میتواند برای تمام جانداران ساکن آن دردسر ساز باشد.
در یک دستاورد جالب توجه اکنون دانشمندان میخواهند یک سایه بان برای زمین بسازند تا شاید روند گرمایش جهانی و به دنبال آن تغییرات آب و هوایی را متوقف یا کند کنند.
یک قایق متشکل از حبابهای کوچک و قابل تورم در فضا مستقر خواهد شد تا از زمین در برابر بخش کوچکی از تابش خورشید محافظت کند
یک گروه بین رشتهای از دانشمندان در موسسه فناوری ماساچوست در حال بررسی یک سپر خورشیدی مبتنی بر فضا برای کاهش تشعشعات ورودی به سطح زمین هستند. این ابتکار که «حبابهای فضایی» نام دارد با الهام از ایدهای که در ابتدا توسط ستارهشناس رابرت آنجل ارائه شده بود، شکل گرفته که بر اساس آن یک قایق متشکل از حبابهای کوچک و قابل تورم در فضا مستقر خواهد شد تا از زمین در برابر بخش کوچکی از تابش خورشید محافظت کند.
تفاوت این ابتکار جدید با راهکارهای قبلی در این است که ایده دانشمندان دانشگاه ماساچوست فضا محور خواهد بود، به این معنی که این سایه بان خورشیدی قرار است در فضا مستقر شود در حالی که اغلب ایدههای قبلی همچون حل کردن گازها در لایه استراتوسفر، زمین محور هستند.
از طرف دیگر دانشمندان میگویند که ابتکار جدید آنها بر خلاف راه حلهای پیشین اثرات منفی بسیار اندکی بر لایههای زمین دارد و طبیعتاً تأثیری بر اکوسیستم زمین نخواهد داشت.
دانشمندان دانشگاه ماساچوست میگویند این سایه بان یا قایق که به طور فرضی وسعتی برابر با برزیل خواهد داشت، در نزدیکی نقطه لاگرانژی L۱ معلق خواهد شد.
این نقطه مکانی بین زمین و خورشید است که در آن تأثیر گرانشی خورشید و زمین از بین میرود. تخمینهای اولیه این دانشمندان میگوید که این سایه بان فضایی قادر خواهد بود تا ۱.۸ درصد تابش نور خورشید به زمین را کاهش دهد. این عددی قابل توجه خواهد بود و در صورت تحقق میتواند تأثیری شگرف بر گرمایش زمین ایجاد کند.
مکان فرضی سایبان بین خورشید و زمین
البته همانگونه که اشاره شد، این ایده واقعاً جدید نیست، زیرا اصل آن مربوط به ابتکار رابرت آنجل، ستاره شناس مشهور است. با این همه، ایده او در خصوص چگونگی برپایی این سایه بان در فضا کاملاً ناقص بود.
در ابتدا این ایده مطرح شده که انبوهی از فضا پیماهای کوچک که سپری تاشونده را با خود حمل میکنند، به فضا ارسال شوند، اما عملیاتی کردن آن تا حدودی غیر ممکن تلقی شد. در ادامه این ایده مطرح شد که ابری از غبارهای سیارکی ایجاد شود که آن هم خیلی زود رد شد. در چنین شرایطی بود که دانشمندان دانشگاه ماساچوست با ایده جالب خود وارد میدان شدند.
در این ایده در واقع یک کشتی ساخته میشد که متشکل از تعداد بی شماری حباب بود که میتوانست باد شود و وسعت بسیار زیادی را بپوشاند. این حبابها با باد شدن یا کم باد شد، شاهد تغییر ضخامت میشوند و بدین ترتیب میتوان میزان نور ورودی به زمین را تنظیم کرد.
اما جذابترین بخش این ابتکار، امکان ساخت این حبابها در فضا است که شکل قابل توجهی میتوان هزینههای مربوط به ارسال و حمل و نقل را کاهش داد. از طرف دیگر به واسه خاصیت ویژه این حبابها در صورت از میان رفتن، خود بخود نابود میشوند و بدین ترتیب زباله بسیار اندکی را در فضا منتشر میکنند.
بدین ترتیب به نظر میرسد، برای مبارزه با گرمایش زمین نیز باید به همان روش قدیمی استفاده از سایه بان روی بیاوریم.