.png "عصر ایران")
۰۷ دی ۱۴۰۳
به روز شده در: ۰۷ دی ۱۴۰۳ - ۰۷:۳۰
انتقاد پزشکیان از مدیریت بد انرژی (فیلم) به بهانه خاک سپاری "ابتهاج" در پارک محتشم رشت؛
از مکان‌های تفرجگاهی و عمومی "قبرستان" نسازیم
آیا قرار است پارک‌های عمومی شهری که در همه جای جهان کارکردی تفرجگاهی دارند تغییر کاربری دهند و جای جای آنها به محل خاکسپاری نام‌آوران و هنرمندان تبدیل شود؟
عصر ایران؛ فردین علیخواه (عضو گروه جامعه‌شناسی دانشگاه گیلان) - پیکر شادروان سایه، شاعر معاصر، قرار است در پارک محتشم شهر رشت به خاک سپرده شود.
ای کاش متولیان امر، در خصوص دلیل انتخاب این پارک و اتخاذ این تصمیم، توضیحات بیشتری در اختیار افکار عمومی قرار می‌دادند که دلیل به خاک سپردن پیکر شادروان سایه [امیر هوشنگ ابتهاج] در یک پارک عمومی شهری که شهروندان با اهداف و انگیزه‌های مختلف و متنوعی در آن حاضر می‌شوند چیست؟
بیایید فرض کنیم که ( فرض غم‌انگیزی است) طی سال‌های آینده نام‌آوران و هنرمندان گیلانی دیگری را نیز از دست بدهیم. آیا آنان نیز قرار است در پارک‌های عمومی شهری به خاک سپرده شوند؟
پارک (باغ) محتشم رشت
سرانجام، آیا قرار است پارک‌های عمومی شهری که در همه جای جهان کارکردی تفرجگاهی دارند تغییر کاربری دهند و جای جای آنها به محل خاکسپاری نام‌آوران و هنرمندان تبدیل شود؟
آیا این تصمیم اصولی است؟ آیا بهتر نیست در باغ رضوان رشت، آرامگاه‌هایی در شأن و شایسته هنرمندان و نام‌آوران گیلانی تعریف شود(نه به شکلی که هم اکنون وجود دارد) و یا در نقطه‌ای از شهر رشت، (پس از تهیه گزارش پیوست اجتماعی) مکانی مستقل و مجزا برای به خاکسپاری چهره‌های سرشناس در نظر گرفته شود به شکلی که امکان به خاکسپاری سایر هنرمندان و نام‌آوران نیز در آن وجود داشته باشد؟
به عنوان معلم و پژوهشگر مطالعات شهری، با به خاک سپردن افراد در پارک‌های عمومی، میادین شهری، دانشگاه‌ها یا مقابل مجتمع‌ها و شهرکهای مسکونی موافق نیستم و برای این امر دلایل کارشناسی دارم. برای چهره‌های سرشناس، در آرامستان شهر، و یا در نقطه مشخص و معینی از شهر(پس از تهیه پیوست‌های اجتماعی) محیطی ویژه بسازید.
امیر هوشنگ ابتهاج/ سایه، شاعر معاصر- 1401 - 1306
سخن پایانی آنکه، با وجود نکات و ملاحظات یادشده، برای تجلیل و تمجید از چهره‌ها، راه‌ها و روش‌های دیگری نیز وجود دارد. پیکر سرمایه های فرهنگی را می توان در آرامستان‌های معمول شهر به خاک سپرد ولی همچنان ارزش و جایگاه و احترام آنان را پاس داشت.
ساخت پیکره و مقبره، نام‌گذاری معبر شهری یا پارک‌های عمومی، نام‌گذاری مکان‌های فرهنگی نظیر مدارس، دانشکده‌ها یا کتابخانه‌های عمومی به نام آنان از آن جمله است.
توصیه مشفقانه‌ام آن است که آرامگاهها را به مقابل پنجره یا درِ خانه ساکنین شهر نیاوریم. کاری کنیم که ساکنین شهر در روزها و در لحظه‌هایی دلشان تنگ بشود، از جایشان بلند شوند و با شور و شوق به سمت آرامستان شهر بروند و بر پیکر سرمایه های فرهنگی خود که بسیار دوستشان دارند ادای احترام کنند. من این را ارزشمندتر می‌دانم.
نظرات کاربران
لینک کوتاه: کپی لینک
تبدیل سلول‌های سرطانی به سلول عادی با یک فناوری جدید مهاجرپذیرترین مقاصد جهان (+ اینفوگرافی) چرا این دروازههای جهنم بعد از ۵۰ سال همچنان شعلهور هستند؟ انژکتور خودرو چیست و چه میکند؟ کمبود یُد چه علائمی دارد؟/ ۵ نشانه که باید جدی بگیرید سفر به ایران قدیم؛ خرمشهر در سال های قبل و بعد از جنگ(عکس) هنر تیونر ایرانی در طراحی سوپراسپرت لامبورگینی(عکس) چرا روی بالش صدای ضربان قلبتان را میشنوید؟ کشف یک «کفش» استثنایی 500 ساله در «چاه توالت»(+عکس) ارتشی متشکل از یک میلیون ربات فناوری منسوخ شده لامپ ادیسون یک کاربرد جدید پیدا کرد خواص شگفت انگیز لیمو شیرین دوربین دنده عقب ۷۰ سال قبل اختراع شد! (+عکس) سفر به عصر قاجار؛ از روزهای «سلام» تا وقتی «انقراض» به یک قدمی رسید(عکس) سقوط مرگبار یک کودک از ساختمانی مرتفع (فیلم)
اخبار و تحلیل های ترکیه