چند روز پیش رفته بودم دفتر یکی از دوستان ؛ روی دیوار اتاقش پنلی بود و روی پنل کاغذهایی و در بین کاغذها ، یک کپی سیاه و سفید که نوشته رویش خیلی توجهم را جلب کرد به طوری که لحظاتی غرق در آن شدم و دوستم پرسید: کجایی محمدی؟!
کاغذ آچهار روی پنل را نشانش دادم و گفتم: عجب حرف قشنگی! یک کپی از آن را به من بده!
و او نیز این لطف را در حق من کرد و امروز صبح برای چندمین بار آن را مرور کردم و حیفم آمد که این روایت نغز و جامعه شناسانه را تنها بخوانم و به تنهایی بر درایت علی(ع) درود بفرستم:
آفت الدول باربع:
تضییع الاصول
التمسک بالفروع
تقدیم الاراذل
تأخیر الافاضل
آفت حکومت ها چهار چیز است:
واگذاشتن و ضایع ساختن اصول
تمسک به فرعیات و پرداختن به امور غیر مهم
مقدم ساختن انسان های فرومایه و پست
به عقب راندن و بی توجهی به انسان ها فرهیخته
و لابد حدس می زنید که درباره این روایت چه حرف هایی بین من و آن رفیق شفیق رد و بدل شد!
جعفر محمدی؛سردبیر عصرایران