قطع «العالم»، زنگ خطر جدی برای امنیت ارتباطات ماهواره‌ای ایران

 

قطع پخش برنامه‌های شبکه ماهواره‌ای «العالم» از روی ماهواره‌های «عرب ست» و «نایل ست»، پس از نشست وزاری ارتباطات کشورهای عربستان، مصر، امارات متحده عربی، اردن، بحرین و مقامی از دولت خودگردان فلسطین در ریاض، زنگ خطر را برای ایران به صدا درآورد، زیرا این مسأله، نشان داد برای همه شبکه‌های اطلاع‌رسانی ایران در زمان و یا موارد خاص، می‌تواند اتفاق بیفتد.این یعنی که جلوگیری از اطلاع‌‌رسانی ایران در کشورهای غربی و عربی، در زمانی که تعارض منافعی میان این کشورها با ایران به وجود آید.

به گزارش خبرنگار «تابناک»، البته این اقدام هماهنگ در قطع پخش برنامه‌های «العالم» از سوی ماهواره‌های عرب ست و نایل ست، مقدماتی داشت که این کشورها را مجبور به همراهی و همکاری برای این اقدام کرد. به یاد داشته باشیم که در حمله 2003 به عراق با رهبری آمریکا، این «العالم» بود که نقش کشورهای عربی را در همراهی با این حمله به تصویر کشید.

این اطلاع‌رسانی موجی از نارضایتی را در افکار عمومی عربی نسبت به حکام عرب را به همراه داشت. هرچند سابقه نفرت‌انگیز صدام در گذشته ـ با ایجاد دو جنگ در منطقه ـ باعث می‌شد تا کشورهای عربی برای این همراهی توجیه داشته باشند؛ اما اطلاع‌‌رسانی «العالم» در مورد تضییع حقوق اقلیت‌های دینی در کشورهای عربی یکی از نارضایتی حکام عربی از «العالم» بود، هرچند «العالم» در این زمینه بسیار با احتیاط خبر پخش می‌کند حتی این انگ اطلاع‌‌رسانی موجب خشم گسترده حکومت‌های عربی شود.
اما اقدام «العالم» در اطلاع‌رسانی از مقاومت و مبارزه با اشغالگری رژیم صهیونیستی به ویژه در جنگ 33 روزه 2006 علیه مقاومت لبنان و بازتاب همراهی کشورهای عربی به ویژه برخی از علمای بنام این کشورها که خواستار برخورد با مقاومت بودند، ناخشنودی از «العالم» را بیش از پیش دامن زد و این شبکه تبدیل به  مزاحم همیشگی حکام عرب شد.

اطلاع‌رسانی «العالم» و سپس «الجزیره» از رشادت‌های مقاومت در جنگ 33روزه که می‌توان آن را نامتوازن‌ترین جنگ دهه اخیر دانست، چون یک طرف تمام حمایت غرب و عرب سازشکار منطقه را به همراه داشت و طرف دیگر فقط خدا و اعتماد بنفس را به همراه داشت، موجب شد که افکار عمومی اعراب به انفعال حکام خود در برابر زیاده خواهی غرب به نمایندگی رژیم صهیونیستی حساسیت بیشتری نشان دهند و انتقادها از این نوع رفتار حکام عرب بالا گرفت.

این گزارش می‌افزاید: دستگاه اطلاع‌‌رسانی کشورهای عربی به جلوداری «العربیه» همه تلاش خود را کرد و از تفاوت مذهب تا عدم تمکین حزب‌الله به کشورهای عربی، همه را مطرح کرد تا انتقاد به حکام عرب را که با صهیونیست‌ها در جنگ 33 روزه همراهی کرده بودند، توجیه کند. این اتفاق نیفتاد و بدنه اجتماعی کشورهای عربی موضع خود را در مقابل حکام عرب حفظ کردند تا این که رژیم صهیونیستی، اقدام به حمله وحشیانه به غزه کرد.

شبکه‌های اطلاع‌‌رسانی منطقه حتی الجزیره درباره اطلاع‌‌رسانی این حمله با احتیاط رفتار و در پوشش اخبار و جنایت‌های این تجاوز تعلل کردند. باز این «العالم» بود که در اطلاع‌‌رسانی جنایت‌های این جنگ پیشتاز بود از همه بدتر کشور مصر که داعیه دار حمایت از جهان عرب بود در محاصره غزه با بستن مرزهای خود روی کودکان و بیماران غزه به صورت کامل در خط رژیم صهیونیستی قرار گرفت و در این زمینه اطلاع‌‌رسانی «العالم» از این عمل زشت حسنی مبارک، باعث بی آبرویی حکومت مصر شد.

از سوی دیگر، در محافل بین‌المللی کشورهای عرب سکوت کردند و جلوی تظاهرات حمایت از مردم غزه را در کشورهای خود گرفتند. همه این رخدادها از دوربین «العالم» بازتاب داده شد. جهان عرب به صورت عریان مغایرت شعار و عمل حاکمان خود را می‌دیدند و حکام عرب مقصر این اتفاق را «العالم» معرفی کردند.

امروز نیز کشتار مردم یمن روی شبکه اطلاع‌‌رسانی «العالم» و دخالت کشورهای عربی برای حفظ یک حکومت وابسته نمایان است. همه این عوامل دست به دست هم داد تا پخش «العالم» از روی ماهواره‌های «عرب ست» و «نایل ست» به خواست وزرای اطلاع‌‌رسانی کشورهایی که در ریاض گرد هم آمدند متوقف شود تا حکام عرب نفس راحتی بکشند. البته این به یک رویا می‌ماند. دیر یا زود مسئولان «العالم» راهکاری را برای فرار از این معضل پیدا خواهند کرد، اما این اقدام کشورهای عربی برای مهار ایران ممکن است ابعاد گسترده‌تری در زمان‌های مقتضی پیدا کند.

با توجه به شرایط ما در منطقه و تقویت رفتار خصمانه غرب به همراهی برخی از کشورهای عرب با ایران این امکان هست که در مواقع لزوم، همه ماهواره‌ها بسوی ایران بسته شود و ما نتوانیم از حقانیت خود در افکار عمومی دفاع کنیم و یکه تاز میدان اطلاع‌‌رسانی منطقه و جهان با غرب وشبکه‌های وابسته به آن باشند؛ این خطر بزرگی است که ایران را در وابسته بودن به ماهواره‌هایی که از خود اختیاری ندارند تهدید می‌کند.

ایران از سال 1380 تا 1384 مراحل ساخت و آماده‌سازی پرتاب ماهواره «مصباح» به فضا را انجام داده است، اما به علت نامعلومی پرتاب این ماهواره ـ که امروز خدمات آن برای امنیت ملی ایران حیاتی است ـ با تعلل روبه‌رو شده است. البته بنا بر برنامه چهارم توسعه قرار بود پس از پرتاب ماهواره مصباح دو ماهواره دیگر هم ساخته و به فضا پرتاب شود تا سه مدار بین‌المللی 26، 34 و47درجه شرقی در اتحادیه بین‌المللی مخابرات (ITU) را پرکنند و به ایران این امکان را بدهند تا تمام کره زمین را از نظر ماهواره‌ای شبکه تلویزیونی و مخابراتی تحت پوشش داشته باشد؛ اما امروز این تعلل به قیمت تهدید امنیت ملی مطرح شده است. جا دارد مراکز نظارتی این تعلل را پیگیری و با عاملان آن برخورد کنند که نظام را با چنین معضلی روبه‌رو کرده‌اند.

غرب اگر بخواهد با ایران برخوردی کند، برای در تنگنا  گذاردن ایران، ممکن است دست به هر کاری بزند. این ما هستیم که با تدبیر و آینده‌نگری و دوری از برخی تنگ‌نظری‌ها می‌توانیم از کارهای آنها جلوگیری کنیم و راه‌های نفوذ آنها را ببندیم.