نیوزویک: آمریکا جنگ روایت ها را در برابر چین، ایران و روسیه باخته است

هفته نامه آمریکایی نیوزویک در مقاله ای به قلم " جوزف اپستاین" یکی از اعضای بنیاد حقیقت خاورمیانه (EMET) شکست آمریکا و غرب در جنگ رسانه ای و تبلیغاتی 3 ماه گذشته درباره غزه را بهانه قرار داده و توصیه هایی برای فعال تر شدن دولت بایدن در عرصه جنگ رسانه ای علیه 3 کشور چین، روسیه و ایران ارایه کرده است.

به گزارش عصرایران، متن کامل این مقاله در پی می آید:

طی 3 ماه گذشته، ربات‌های روسی، چینی و ایرانی، فضای اینترنت را پر از محتوای ضد صهیونیستی، یهود‌ستیزانه و ضد آمریکایی کرده‌اند و شکاف‌های سیاسی خطرناک و گسترده‌ای را در ایالات متحده تشدید کرده‌اند.

این یک داستان قدیمی است: برای سال‌ها، دشمنان خارجی آمریکا از رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی برای مداخله در سیاست داخلی ما استفاده می‌کنند و روایت‌های خود را ارایه می کنند و طبق معمول دولت های ایالات متحده در مقابله با این "روایت های نادرست" کند بوده اند.

از زمان پایان جنگ سرد، واشنگتن بیش از حد بر جنگ سنتی (نظامی) متمرکز بوده است. ایالات متحده سال گذشته 877 میلیارد دلار برای ارتش خود هزینه کرد که بیش از مجموع 9 کشور بعدی است.

اما چین، روسیه و ایران به خوبی می‌دانند که نمی‌توانند ایالات متحده را در یک درگیری نظامی سنتی به چالش بکشند، بنابراین به ابزارهایی نامتقارن مانند تامین مالی نیروهای نیابتی مانند حماس و حزب‌الله و حملات سایبری و کمپین‌های اطلاعات نادرست متوسل می‌شوند.

در نتیجه، بودجه روسیه و چین برای رسانه‌ها و تبلیغات با بودجه دولت و کنگره آمریکا برای رسانه ها قابل مقایسه نیست و بسیار بیشتر است.

نابرابری اجتناب ناپذیر نبود بلکه پس از جنگ سرد، ایالات متحده عامدانه به آرامی حوزه اطلاعات را کنار گذاشت. در سال 1988، بودجه رادیو اروپای آزاد/رادیو آزادی 219  میلیون دلار بود که با در نظر گرفتن تورم معادل با 586 میلیون دلار امروز بوده است. 

اما امروز بودجه این رسانه 123 میلیون دلار است. رادیو آزادی که در طول جنگ سرد برای پخش پیام های ضد کمونیستی و دموکراسی خواهی در پشت پرده آهنین تاسیس شد، نقش مهمی در مبارزه با روایت های شوروی داشت. 

تا سال 1990، رادیو آزادی پرشنونده ترین ایستگاه رادیویی غربی در اتحاد جماهیر شوروی بود و نقش کلیدی در انقلاب چکسلواکی و رومانی داشت.

رادیو آزادی تحت چتر آژانس رسانه های جهانی ایالات متحده - USAGM- است که شامل صدای آمریکا، رادیو آسیای آزاد، دفتر پخش کوبا، شبکه های پخش خاورمیانه و صندوق فناوری باز است. 

در ماه مارس گذشته، جو بایدن، رییس جمهوری آمریکا، در پاسخ به کمپین های روسیه، چین و ایران برای تضعیف ارزش ها و نفوذ ایالات متحده، درخواست افزایش 11 درصدی کل بودجه  آژانس رسانه های جهانی ایالات متحده را به مبلغ 944 میلیون دلار ارایه داد که در انتظار تصویب کنگره است.

از سوی دیگر روسیه در سال گذشته تنها 1.9 میلیارد دلار برای تبلیغات رسانه ای هزینه کرده است. طبق گزارش اخیر وزارت خارجه ایالات متحده، بودجه چین برای تبلیغات سایبری و اطلاعات نادرست جهانی میلیاردها دلار است. حتی تحریم‌های اقتصادی نیز ایران را از پرداخت 200 میلیون دلار تنها برای برنامه‌های تلویزیونی دولتی بازنداشته است.

اغلب روسیه، چین و ایران با هم همکاری می کنند، به ویژه زمانی که هدف مشترک آنها خنثی کردن نفوذ ایالات متحده باشد. به عنوان مثال، پکن علاوه بر استفاده از اطلاعات نادرست برای حمایت از منافع ژئوپلیتیکی خود و سرکوب انتقادات داخلی، از دستگاه اطلاعاتی خود برای حمایت از روایت های کرملین در مورد جنگ در اوکراین، از جمله ادعاهای نادرست مسکو مبنی بر اینکه اوکراین آزمایشگاه های مخفی جنگ بیولوژیکی ناتو را اداره می کند، استفاده کرده است. 

استراتژی روسیه و چین این است که از شکاف های اجتماعی موجود در غرب سوء استفاده کند. هم پکن و هم مسکو با افراط گرایان راست افراطی و چپ افراطی در غرب روابطی برقرار کرده اند و شکاف و بی ثباتی را گسترش داده اند. موضوعات انتخابی آنها شامل نژادپرستی، مهاجرت، و جنگ های فرهنگی است.

آمریکا نباید در مقابل چنین بازی کثیفی را انجام دهد. اما واشنگتن باید درک کند که اطلاعات نادرست تاثیرات گسترده ای در داخل و خارج از کشور دارد. دولت بایدن باید تلاش های خود را برای مقابله با این گونه اطلاعات نادرست افزایش دهد و همچنین با رژیم هایی که آن را منتشر می کنند مبارزه کند.

 این امر می تواند از طریق افزایش بودجه آژانس رسانه های جهانی ایالات متحده و همچنین حمایت از رسانه های مستقل ممنوع شده توسط این دولت ها، مانند روزنامه مستقل "نوایا گازتا" روسی که سردبیر آن برنده جایزه نوبل و اکنون در تبعید در لتونی است و یا شبکه تلویزیونی فارسی زبان "ایران اینترنشنال" انجام شود. 

علاوه بر این، ایالات متحده باید برنامه هایی را برای آموزش خبرنگاران چینی، روسی و ایرانی برای رد روایت های نادرست و افشای فساد گسترده، نقض حقوق بشر و تجاوزگری در کشورهای خود ایجاد کند.

 این تحقیقات را می توان از خارج از کشور انجام داد، با تکیه بر منابع محلی و اطلاعات منبع باز، همانطور که توسط Bellingcat، یک گروه روزنامه نگاری تحقیقی مستقر در هلند که از آن به عنوان "بزرگترین کابوس روسیه" یاد می شود، انجام می شود.

اگر این روزنامه نگاران روی موضوعات حساس تمرکز کنند، چنین اقداماتی به ویژه موثر خواهد بود. به عنوان مثال تمرکز فعالیت این روزنامه نگاران بر موضوع اقلیت های قومی در چین، روسیه و ایران که درصد زیادی از جمعیت آنها را تشکیل می دهند، می تواند بسیار موثر باشد.

علت رفتار خشن با اقلیت ها ترس از جدایی طلبی قومی است. افزایش پوشش رسانه‌ای می‌تواند فشار داخلی و بین‌المللی بر این رژیم‌ها را تقویت کند و احتمالا حتی باعث خیزش‌های قومی شود.

از این گذشته، در سال 1989، پوشش خبری رادیو آزادی از سرکوب مجارها و آلمانی ها توسط دولت رومانی و گزارش اعتراضات بعدی، نقش مهمی در سقوط رژیم "نیکولای چائوشسکو" داشت.

اما قبل از اینکه ایالات متحده سیاست خود را تنظیم کند، باید استراتژی اصلی خود را تغییر دهد.

در 15 سال گذشته، سیاست خارجی ایالات متحده به دنبال خاموش کردن آتش بوده است نه جلوگیری از آن. هیچ استراتژی منسجمی فراتر از مدیریت بحران و مهار وجود نداشته است. 

وقتی صحبت از جنگ اطلاعاتی به میان می آید، اهداف واشنگتن عمدتا به شناسایی و تلاش برای متوقف کردن تبلیغات ضدغربی با بودجه خارجی، محدود شده است. با این حال، این به تنهایی کافی نیست. هر استراتژیست نظامی یا حتی یک گوینده ورزشی به شما می گوید که هر چقدر هم که استراتژی خوب باشد، اگر دائما در دفاع باشید، هرگز برنده نخواهید شد.

بیشتر بخوانید:

الگوگیری چین از ایران و روسیه برای ایجاد "نیروهای نیابتی" 

رمز گشایی از "جنگ آنلاین" پنتاگون علیه ایران

برتری رسانه‌ای فلسطین بر اسرائیل در جنگ رسانه‌ای/ چگونه شبکه‌های اجتماعی افکارعمومی در آمریکا را تغییر داد؟

« فلسطینیان کودکان را سر بریده‌اند »؛ جنگ رسانه ای اسرائیل برای نسل کشی (فیلم)

تماشاخانه

شکایت خانواده مالکوم ایکس از دولت آمریکا ؛ «آن‌ها می‌‌دانستند قرار است کشته شود» (فیلم)

بازگشت به سرچشمه‌ی الهام: درباره دوست‌داشتنی‌ترین پیرمردی که زندگیش را وقف طبیعت کرده چه می‌دانیم؟ (فیلم)

فیلم های دیگر