۲۶ آبان ۱۴۰۳
به روز شده در: ۲۶ آبان ۱۴۰۳ - ۱۰:۰۲
فیلم بیشتر »»
کد خبر ۹۴۸۰۸۸
تاریخ انتشار: ۰۴:۳۰ - ۱۳-۱۲-۱۴۰۲
کد ۹۴۸۰۸۸
انتشار: ۰۴:۳۰ - ۱۳-۱۲-۱۴۰۲

تولید گاز استریل از کرم ابریشم و صدف

تولید گاز استریل از کرم ابریشم و صدف
با استفاده از دو پروتئینی که از ماده چسبنده صدف و پیله کرم ابریشم به دست آمده، محققان غشایی حاوی نانوالیاف ساختند که می‌تواند روی زخم بچسبد و به سرعت خونریزی را متوقف کند. این ماده نسب به نفوذ آب و باکتری مقاوم است.

مواردی پیش می‌آید که باقی ماندن ذراتی از گاز استریل روی زخم موجب بروز عفونت یا التهاب می‌شود که برای بیمار پیامدهی ناخواسته و دردناکی به دنبال دارد. محققان برای حل چنین مشکلاتی به سراغ ساخت گاز استریل‌هایی رفتند که منشأ زیستی دارد، آنها از ماده‌ای که از صدف و پیله کرم‌ابریشم به دست می‌آید، برای تولید گاز استریل استفاده کردند.

به گزارش ایسنا، هیونگ جون چا و همکارانش از گروه مهندسی شیمی و دانشکده علوم و فناوری همگرا از پروتئین‌های طبیعی مشتق شده از صدف و پیله کرم ابریشم، یک غشای دو لایه حاوی نانوالیاف ساختند.

عوامل هموستاتیک معمولی مانند باندهای گاز محدود به کاربرد در سطح پوست هستند. اگرچه مواد خاصی وجود دارد که به طور طبیعی مانند چسب فیبرین و اسفنج‌های کلاژن در بدن تخریب می‌شوند، اما آنها به پروتئین‌هایی که از انسان یا حیوانات تهیه می‌شوند، نیاز دارند و در نتیجه به میزان قابل توجهی قیمت محصول را افزایش می‌دهند. علاوه بر این، مواد هموستاتیک موجود مستعد ابتلا به آلودگی‌های خارجی هستند.

محققان برای حل این مشکل، با استفاده از پروتئین‌های چسبنده صدف که دارای چسبندگی بافت قوی در زیر آب است و همچنین فیبروین ابریشمی که از پیله کرم ابریشم استخراج می‌شود، یک هموستات چسبنده دو لایه ایجاد کردند.

در این تحقیق، پروتئین‌های چسب صدف اثرات هموستاتیک عالی از جمله فعال‌سازی پلاکت را نشان دادند. محققان از بخار متانول برای اصلاح ساختار ثانویه پروتئین‌های ابریشم کرم ابریشم استفاده کردند و در نتیجه یک غشای نانوالیاف با سطح بیرونی آبگریز ایجاد می‌شود.

این تیم یک عامل هموستاتیک ساختند که دارای یک لایه داخلی با پروتئین‌های چسبنده صدف برای چسبندگی زخم و یک لایه محافظ بیرونی است که کاملاً از پروتئین‌های ابریشمی تشکیل شده است.

به نقل از ستاد نانو، مطالعه روی حیوانات آزمایشگاهی نشان داد که این ماده هموستاتیک سریع به بافت می‌چسبد و مانع از خونریزی می‌شود. همچنین نسبت به آب و باکتری‌ها نفوذپذیر نیست. محققان با استفاده از این دو پروتئین که بسیار زیست‌سازگار و تجزیه پذیر هستند، یک عامل هموستاتیک جدید را که قادر به لخته کردن خون و ایجاد دفاع در برابر عفونت است، معرفی کردند.

ارسال به دوستان