تایلندیها برای یک رقابت هیجانانگیز آماده میشوند و میخواهند به جام جهانی فوتسال پرواز کنند. میزبان جام ملتهای آسیا 2024 در روزهای آینده سه دیدار تدارکاتی را با استرلیا، مالزی و افغانستان خواهد داشت تا با به رخ کشیدن قدرت و پیشرفت بسزایش به پذیرایی از رقبای خود بپردازد.
شاگردان میگل در گروه A جام ملتهای آسیا، به مصاف ویتنام، میانمار و چین میروند و جزء مدعیان اصلی صعود به جام جهانی ازبکستان شمارده میشوند.
به گزارش ورزش سه، میگل رودریگو، در جدیدترین مصاحبهاش از تیم ملی فوتسال ایران به عنوان تنها بخت قاره کهن برای قهرمانی در جام جهانی فوتسال یاد کرده است و فوتسالیستهای ایرانی را در صف ستارههای برزیلی جای میدهد.
همه اینها یعنی، سرمربی کشوری که میزبان جام ملتهای آسیا محسوب میشود، تصوراتش ورای آن چیزی است که جامعه فوتسال درگیرش هستند.
صحبتهای رودریگو، سرشار از حرفهایگری بوده و ذهنیتش را نسبت به فوتسال آسیا بسیار واقعبینانه بر زبان آورده است. اگرچه او نمیداند که اسطورههای فوتسال ایران در حال حاضر نه تنها به قهرمانی جهان فکر نمیکنند، بلکه همدیگر را خائن خطاب میکنند و از حریفانی همچون بحرین، عراق، افغانستان و کویت غول ساختهاند.
تایلندیها پس از اینکه با کارلوس سزار قطع همکاری کردند، بلافاصله با پاتو، یکی دیگر از مربیان بزرگ فوتسال دنیا به توافق رسیدند که این مربی به علت بیماری ذاتالریه، آمادگی لازم و شرایط حضور در تمرینات را نداشت. همین مسئله باعث شد تا فدراسیون فوتبال تایلند، باری دیگر به رودریگو روی بیاورد.
مربیای که از محبوبیت خاصی بین مردم این کشور برخوردار است و همچنان جدال تاریخی آنها با تیم ملی فوتسال آذربایجان که در آن برهه سوم اروپا یاد میشد، در ذهن علاقهمندان فوتسال نقش بسته است. دیداری که در نهایت با پیروزی پرگل آذربایجان با نتیجه 13 بر هشت پایان یافت. مصاف دو تیم مربوط به جام جهانی فوتسال 2016 است که تیم ملی فوتسال ایران به عنوان سومی جام جهانی دست یافته بود.
میگل رودریگو، مربی جهانگردی که سابقه هدایت ژاپن، ویتنام و همچنین باشگاههایی در ایتالیا، روسیه و اسپانیا را نیز بر عهده داشته است، در قسمتی از جدیدترین مصاحبهاش به قدرت تیم ملی فوتسال ایران اشاره کرده که با توجه به وضعیت فعلی تیم ملی و حاشیههای ترسناکی که پیرامون فوتسال ایران حاکم است، لازم دانستیم به بخشهایی از گفتوگوی مربی مطرح فوتسال دنیا بپردازیم.
من تیمهایی داشتهام که مقابل 10000 تماشاگر و حتی 12000 تماشاگر بازی کردهاند. فوتسال اینجا مانند برزیل است و در خیابانها بازی میشود، همه جا زمین بازی وجود دارد و تیمها حرفهای هستند. مردم اینجا بسیار صمیمی و خوشحالند.
آنها آواز میخوانند و میرقصند و در پایان یک بازی شما باید به آنها بپیوندید و در جشنشان شرکت کنید. هواداران با نقاشی چهره، ماسک، عینکهای خندهدار، نورانی و حتی تیشرتهایی که صورت من روی آنهاست، در بازیها شرکت میکردند و مشکلی ایجاد نمیکنند. آنها تا آخرین لحظه تشویق میکنند. حتی اگر شکست بخورید، آنها واقعاً قدردانی میکنند که در تمام طول راه جنگیدید. دیدن فضای اینجا یک تجربه دیدنی است.
هر بازی سخت خواهد بود. دیگر هیچ چیز آسانی وجود ندارد. شاید چند سال پیش، تاکتیکها سادهتر بودند، اما دیگر نه. چین مربیان اسپانیایی و ایتالیایی داشته، در حالی که میانمار مربیانی از ایران داشته است که یک قدرت جهانی به شمار میروند.
سپس ویتنام است که یک مربی برنده جام جهانی به نام دیگو جوستوزی را دارد. انتظار این است که ویتنام و ما (تایلند) باید مقام اول را به دست آوریم. باخت به چین یا میانمار برای ما فاجعه خواهد بود.
بله، خیلی خوب است. تفاوت بزرگ بین تایلند و برخی دیگر از کشورها این است که آنها روی مربیان سرمایهگذاری کردهاند. سایر کشورهای منطقه ترجیح می دهند برای بازیکنان مطرح هزینه کنند، اما آنها میآیند و می روند و میراثی از خود به جای نمیگذارند.
در تایلند فهمیدند که باید چه کار کنند و روی مربیان اسپانیایی و برزیلی سرمایهگذاری کردند. مربیان میراثی پس از خود دارند و بازیکنان خود را آموزش میدهند، ردههای پایه را ایجاد میکنند و میتوانند سبک بازی یا طرح ساختار یافتهای را به تیم بدهند.
به همین دلیل است که تایلند بسیار پیشرفت کرده و دیگران سیر صعودی نداشتهاند. اکنون اندونزی شروع به انجام آن کرده است، اگرچه ویتنام همچنان کار بزرگی را انجام نداده. استاندارد در تایلند بسیار بالاست. تعجب خواهید کرد که چقدر تغییر ایجاد شده.
اگر تیمی وجود داشته باشد که بتواند این کار را انجام دهد، آن ایران است. آنها تنها تیمی هستند که این شانس را دارند. ژاپن نیز مانند تایلند، کیفیت بازی خود را بالا برده است. همه پیشرفت کردهاند اما برای من فقط یک مدعی وجود دارد، تیمی که بازیکنانی با قد 1.85 یا 1.90 متر دارد و قدرتمند هستند.
فقط یک تیم وجود دارد که به استعداد فردی برزیلیها شبیه هستند و همانند آنها در بازی با خیابان بزرگ میشوند و به فوتسال می بالند، آن تیم ایران است.
ما پسری به نام محمد عثمان داریم که در لیگ اسپانیا برای کوردوبا به میدان میرود. او در زیر 20 سال برای من بازی کرد و اکنون در لیگ اسپانیا یک چهره برجسته است. او در سطح دیگری است و از تیمهای بزرگ اسپانیا پیشنهاداتی دارد. به نظرم با اختلاف نسبت به بقیه بهترین است.
میگل رودریگو، همچنین از فوق ستارههای تیم بارسلونا، (پیتو، لوزانو و مارسینو) به عنوان سه بازیکن برتر جهان نام برد و تیم ملی فوتسال پرتغال را پادشاه فعلی فوتسال جهان خواند. مربی بزرگ اسپانیایی، بیلسا تئورسین بزرگ فوتبال و ولاسکو سرمربی سابق تیم ملی والیبال ایران را به عنوان الگوی ورزشی خود معرفی کرد.