عصر ایران؛ اهورا جهانیان - تیمهای ملی فوتبال فرانسه و پرتغال با غلبه بر بلژیک و اسلوونی راهی مرحلۀ یکچهارم نهایی جام ملتهای اروپا شدند.
فرانسه دیشب در یک بازی نزدیک و پرچالش موفق شد 1 بر صفر بلژیک را شکست دهد. تنها گل خروسها در این مسابقه در دقیقۀ 85 پس از شوت کولوموانی و برخورد توپ به پای یان فرتونگن، مدافع بلژیک، به ثمر رسید.
پرتغال اما در ضربات پنالتی توانست 3 بر صفر اسلوونی را شکست دهد. دیوگو کاستا سنگربان پرتغال دیشب با درخششی کمنظیر موفق شد سه ضربۀ پنالتی بازیکنان را اسلوونی را پی در پی مهار کند و پرتغالیها نیز هر سه ضربۀ اولشان را گل کردند و کار اسلوونی در این جام تمام شد.
کریس رونالدو در پایان وقت اضافی اول فرصت داشت از روی نقطۀ پنالتی دروازۀ یان اوبلاک را باز کند ولی گلر اسلوونی با شیرجهای دیدنی مانع از گل شدن ضربۀ محکم رونالدو شد.
مابین وقت اضافی اول و دوم بازی، اشکهای رونالدو بابت هدر رفتن پنالتیاش، ماندگارترین صحنۀ بازی دیشب پرتغال و اسلوونی شد. در حالی که رونالدو داخل زمین اشک میریخت، مادر او نیز روی سکوها گریه میکرد. گریستن توامان پسر و مادر، صحنهای اندوهبار و فراموشنشدنی برای فوتبالدوستان دنیا بود.
مهار سه ضربۀ پنالتی در ضربات پنالتی پس از بازی، رویدادی کمنظیر در مسابقات رسمی است که دیوگو کاستا سنگربان پرتغال به خوبی از عهدۀ آن برآمد. کاستا در دقیقۀ 115 بازی نیز یک موقعیت مسلم گلزنی را در مصاف تک به تک با بنجامین شوشکو از اسلوونی گرفت. توپی که پپه در آخرین نقطۀ خط دفاعی لو داده بود و نزدیک بود به گل پیروزی اسلوونی تبدیل شود.
در دیدار فرانسه و بلژیک نیز دیدیه دشان استرس زیادی را تحمل میکرد چراکه روزنامۀ اکیپ خبر داده بود که شکست مقابل بلژیک و حذف فرانسه از جام، یعنی اخراج دشان از تیم ملی فرانسه. دشان در دوازده سال مربی فرانسه بوده و این سومین دورۀ حضور او به عنوان سرمربی تیم در جام ملتهای اروپا است.
دوستداران زیدان خواهان کنار رفتن دشان از تیم ملی و نشستن زیزو روی نیمکت فرانسهاند ولی نکتۀ مهمتر این است که پس از سه بار ناکامی در فتح جام ملتهای اروپا، حضور دشان روی نیمکت تیم ملی چندان موجه به نظر نخواهد رسید. بنابراین دیدیه دشان سخت در تلاش است که این بار فرانسه را قهرمان اروپا کند.
فرانسه و پرتغال در مرحلۀ یکچهارم نهایی حریف یکدیگر خواهند بود. قاعدتا شانس فرانسه برای صعود به نیمهنهایی بیشتر است ولی پرتغالیها با محوریت رونالدو، انگیزۀ بالایی برای پیشروی در این جام دارند. آنها همچنین فرانسه را در فینال جام 2016 در زمین خود فرانسه مغلوب کردهاند و احتمالا با اعتماد به نفس قابل توجهی در برابر شاگردان دشان صفآرایی خواهند کرد.
هدر رفتن پنالتی رونالدو در بازی دیشب با واکنش تمسخرآمیز بیبیسی مواجه شد که او را میستیانو پنالدو نامید. لقبی برای اشاره به تمایل شدید رونالدو به زدن ضربات پنالتی و البته پنالتی هدر رفتۀ متعدد او. این اقدام بیبیسی با واکنش منفی جان تری، کاپیتان سابق چلسی مواجه شد. جان تری عبارت به کار رفته از سوی بیبیسی را "زبالۀ واقعی" خواند.
اما نکتۀ مهم دیگر دربارۀ پنالتی هدر رفتۀ رونالدو در بازی دیشب، واقعی بودن رفتار او بود. قطعا بسیاری از مخالفان رونالد از هدر رفتن پنالتیاش خوشحال شدند ولی او کاری به دیگران ندارد و رفتارش به خاطر مخالفان و دشمنان و حسودان تغییر نمیکند.
او عمیقا ناراحت بود و به شدت گریست. در فینال یورو 2016 نیز وقتی آسیب دید و مجبور شد در نیمۀ اول بازی از زمین خارج شود، عمیقا ناراحت بود و به شدت گریست. در هر دو مورد، رونالدو میتوانست جلوی اشک ریختناش را بگیرد مبادا که خیل حسودان خوشحال شوند. ولی او "رفتاری واقعی" داشت نه تصنعی. اشک ریختن و شکستن واقعی بهتر و اصیلتر از غم نخوردن و استوار ماندن تصنعی است. اصیل در اینجا در برابر قلابی به کار میرود. آنچه اصیل است، قلابی نیست.
غرض اینکه چنین رفتاری، ساده و موجه است. کسی که ناراحت است، چرا باید خودش را خوشحال نشان دهد؟ حافظ میگوید: با دل خونین لب خندان بیاور همچو جام. در فرهنگ ایرانی نیز تاکید زیادی میشود که جوری رفتار نکنید که دشمنشاد شوید.
چنین آموزههایی موجب شکلگیری افرادی "پیچیده" شده که کسی به درستی نمیتواند آنها را بشناسد و بداند چه حال و چه نظری دارند. چرا انسان باید با دل خونین "لب خندان" بیاورد؟ آیا این رفتار صادقانه است؟ قطعا نه. آیا از حقیقت حال افراد خبر میدهد؟ نه. این دورویی "ارزش" نیست ولی در فرهنگ ما به عنوان "ارزش" به خورد مردم داده میشود.
هر چه بود، گریۀ عمیق رونالدو "راستین" بود و ضمنا نشان داد او تا چه حد در پی کسب موفقیت مجدد با پرتغال در جام ملتهای اروپا است. باید دید که آیا فرانسویها میتوانند رونالدو را از جام حذف کنند یا پیشروی این هیولا (به قول نیمار) در یورو 2024 همچنان ادامه خواهد یافت؟